Taralas Family Winery, Aphrodite NV

Αν και το οινοποιείο της οικογένειας Ταραλά ιδρύθηκε μόλις το 2006, τα κρασιά του μου έχουν ήδη τραβήξει το ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί  αν μη τι άλλο χαρακτηρίζονται από συμπύκνωσή, απόρροια των χαμηλών αποδόσεων που εφαρμόζονται στα ιδιόκτητα 100 στρέμματα που είναι μοιρασμένα μεταξύ Πολλών Νερών και Πατρίδας Ημαθίας.

Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι κανείς παραγωγός στον κόσμο δεν έχει καταφέρει να φτιάξει ένα ερυθρό αφρώδες περιωπής με έκανε να μην ανυπομονώ να δοκιμάσω το Aphrodite, έστω και αν αυτό το blend Ξινόμαυρου και Μοσχόμαυρου είναι η πρώτη εγχώρια προσπάθεια του είδους. Όμως, ιντριγκαρισμένος από το συνοδευτικό υλικό που μιλά  για “4 πυλώνες έμπνευσης” , “συμμετρικό διαχωρισμό” , “κύκλο ως σύμβολο της τελειότητας, της ολότητας και του απείρου” και άλλα τέτοια, βρέθηκα με τα ποτήρια μου γεμάτα με το ζωντανό βυσσινί χρώμα αλλά και τις αρκετά λεπτές φυσαλίδες της Αφροδίτης.

Το Riedel Vinum Champagne με τα ανοιχτά του χείλη βοήθησε στην εκτόνωση του ενοχλητικού CO2 και βοήθησε το Aphrodite να αποκαλύψει –έστω και ντροπαλά – τα αρώματα φρέσκου κερασιού και βύσσινου.

Το στόμα είναι αρκετά πληθωρικό, όμως και εδώ το κρασί αποφεύγει τους σκοπέλους της υπερωρίμανσης και της κούρασης βοηθούμενο από την πίεση των 5,2 bar αλλά και την ωραία οξύτητα. Έτσι το ευχάριστο mousse ελαφραίνει το σύνολο συνοδεύοντας το κρασί ως το πιπεράτο τέλος. Βέβαια το flavor δεν διεκδικεί διακρίσεις μάκρους, ωστόσο αν κάτι ενοχλεί περισσότερο αυτό είναι οι τανίνες οι οποίες μάλιστα γίνονται αρκετά επιθετικές στην ιδανική θερμοκρασία σερβιρίσματος των 6-8°C.

Επιπλέον, αυτή η στυπτικότητα μειώνει και την ευελιξία στο τραπέζι, με πιάτα  παντζαριών η ένα brie να είναι από τις λιγοστές επιλογές που μου έρχονται στο μυαλό σαν συμπληρωματικές του ρόλου του ως aperitif.

Σε κάθε περίπτωση η οινοποιία Ταραλά ρίσκαρε με επιτυχία στην πλέον δύσκολη (και άχαρη!) κατηγορία κρασιών, αφού το Aphrodite δεν γίνεται ούτε πλαδαρό, ούτε υπερβολικά βαρύ διατηρώντας παράλληλα την φρεσκάδα και το παιχνίδι μέσα στο στόμα.

Μάλιστα είμαι σίγουρος ότι αν ξεκινούσε με ένα λιγότερο τανικό κρασί βάσης θα κατάφερνε να αγγίξει επιδόσεις που δεν θα ζήλευαν τίποτα από τον διεθνή ανταγωνισμό, οι καλύτεροι εκπρόσωποι του οποίου δεν θα ξεπερνούσαν το 7,5/10. Συνεπώς η βαθμολογία του Aphrodite μόνο χαμηλή δεν είναι· ή για να το θέσω με τους όρους του ίδιου του παραγωγού εκφράζει “την απλότητα της ομορφιάς/ την ομορφιά της απλότητας”…

Βαθμολογία: 6,5/10.