Mια από αυτές που ανθίσταται σθεναρά όμως, είναι αυτή που θέλει τις αλλαγές κρασιών να οδηγούν ευκολότερα σε πονοκέφαλο και μέθη.
Η φράση “δεν θέλω να τα ανακατέψω” είναι χαρακτηριστική και πολυακουσμένη, στην πραγματικότητα όμως όσα κρασιά και να αλλάξει κανείς το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, αρκεί βέβαια να είναι ίδια και η κατανάλωση! Έτσι αν οι αντοχές μας είναι μισό λίτρο, είτε καταναλώσουμε αυτή την ποσότητα από μια ετικέτα είτε αλλάξουμε 10 κρασιά από 50ml δεν θα υπάρχει καμία διαφορά στο “κεφάλι” (με δεδομένο ότι τα 2 σενάρια δεν απέχουν σημαντικά ως προς τον αλκοολικό βαθμό).
Από την άλλη μεριά πάντως, οι αλλαγές κρασιών μας οδηγούν να πίνουμε περισσότερο και έτσι να οδηγούμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε σε υπερβολές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα μενού όπου κάθε πιάτο συνοδεύεται με άλλο κρασί. Εδώ, όταν στο ποτήρι μας υπάρχουν 2-3 γουλιές και ξέρουμε ότι ήδη σερβίρεται το επόμενο πιάτο με το επόμενο κρασί, συνήθως θα βιαστούμε να αδειάσουμε το ποτήρι. Αντίθετα, στην περίπτωση που δεν θα υπήρχε αλλαγή με αυτές τις 2-3 δουλειές μάλλον θα συνοδεύαμε και το επόμενο πιάτο.
Συνεπώς μην διστάζετε να αλλάζεται κρασιά απολαμβάνοντας διαφορετικά αρώματα και γεύσεις αλλά και αρμονικότερους συνδυασμούς, προσέχοντας όμως ώστε να μην ξεπεράσετε στο σύνολο το προσωπικό σας όριο.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση