Βρίσκονται στις φλούδες των σταφυλιών και για τον λόγο αυτό κάνουν αισθητή την παρουσία τους κυρίως στα ερυθρά κρασιά, αφού αυτά είναι που παραμένουν μαζί με τον μούστο κατά την διάρκεια της οινοποίησης. Όμως ακόμα και λευκά κρασιά μπορεί να αποκτήσουν τανίνες, ιδιαίτερα αν ανήκουν στην κατηγορία των orange wines τα οποία οινοποιούνται όπως και τα ερυθρά.
Μια άλλη πηγή που προικίζει με τανίνες τα κρασιά είναι το ξύλο, με την επίδρασή του να γίνεται εντονότερη στην περίπτωση χρήσης νέων και μικρού όγκου βαρελιών.
Πολλές φορές οι τανίνες προσδίδουν μια άγρια και στυπτική γεύση, αφού φράζουν τους σιελογόνους αδένες και στεγνώνουν το στόμα. Όμως παράλληλα ενισχύουν την δομή ενός κρασιού, επιτρέποντάς του να παλαιώσει για περισσότερο χρόνο και να αποκτήσει βελούδινη υφή. Κάποιες ποικιλίες (όπως το Pinot Noir ή η Λημνιώνα) είναι αρκετά ευγενικές στο θέμα των τανινών, ενώ άλλες (όπως το Cabernet Sauvignon ή το Ξινόμαυρο) διαθέτουν άφθονες και σκληρές.
Σε κάθε περίπτωση πάντως ανεπιθύμητες είναι οι τανίνες που προέρχονται από το σπάσιμο των κουκουτσιών -απόρροια υπερβολικής πίεσης των σταφυλιών- αφού αυτή η στυφάδα δεν πρόκειται να μετασχηματιστεί σε κάτι θετικό στο μέλλον.
Ακόμα και οι εχθροί των τανινών πάντως καλό είναι να ξέρουν ότι σε αυτές κατά βάση οφείλονται οι αντιοξειδωτικές και όλες οι υπόλοιπες θετικές για τον οργανισμό ιδιότητες των κρασιών!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση