Και μπορεί να ισχυριζόμαστε ότι αυτό που μετράει είναι το περιεχόμενο, όμως και η φιάλη βάζει την δική της πινελιά και προκαλεί αυτόματους συνειρμούς. Ιδιαίτερα μάλιστα κατά τα τελευταία 50 χρόνια, οπότε και οι σπουδαιότερες οινοπαραγωγικές περιοχές υιοθέτησαν ένα ενιαίο σχήμα για τα κρασιά τους.
Το χορό των regional φιαλών φυσικά και σέρνει η Γαλλία, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα κλασικά μπουκάλια που χρησιμοποιούνται στο Μπορντό, τα πιο κοντόχοντρα στην Βουργουνδία ή τα ψηλόλιγνα στην Αλσατία.
Όμως αμέτρητα είναι και τα εκτός Γαλλίας παραδείγματα, με το Chianti να έχει παλαιότερα υιοθετήσει το ψάθινο φλασκί και τώρα τη φιάλη τύπου Μπορντό, το Πιεμόντε την τύπου Βουργουνδίας, την Γερμανία την τύπου Αλσατίας σε καφέ χρώμα ή την Φραγκονία την πολύ χαμηλή bocksbeutel. Ακόμα και εντός συνόρων, ισχυρή παραμένει η παράδοση της κοντόχοντρης φιάλης για τις Νάουσες και της Μπορντολέζικης για τις Νεμέες.
Μάλιστα ακόμα και σε χώρες που δεν υπάρχουν τέτοιες πρακτικές, οι παραγωγοί χρησιμοποιούν τις φιάλες εμβληματικών περιοχών όταν χρησιμοποιούν τις ίδιες με αυτές ποικιλίες. Έτσι είναι σύνηθες να βλέπουμε Chardonnay ή Pinot Noir από όλο τον κόσμο σε φιάλες της “μαμάς” Βουργουνδίας.
Βέβαια τα τελευταία χρόνια η επιθυμία των παραγωγών να ξεχωρίσουν “επί τη εμφανίσει” όχι μόνο έχει οδηγήσει σε καταστρατήγηση των προηγουμένων αλλά και την δημιουργία tailor made φιαλών, όπως αυτές του περίφημου οίκου της Προβηγκίας Ott. Σε κάθε περίπτωση πάντως, πάντα η φιάλη θα ιντριγκάρει (σχεδόν) όσο και το περιεχόμενό της!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση