Αρχικά πρόκειται για ένα σημείο από τα ομορφότερα της πόλης. Βρίσκεται στην πλατεία Μοναστηρακίου, προσφέρει -για τα δικά μου δεδομένα- πράγματι την ομορφότερη θέα της Αθήνας, απλώνεται σε επίπεδα για να διαλέξεις ποια rooftop διάθεση σου ταιριάζει καλύτερα.
Από εκεί και πέρα, το A for Athens είναι πρότυπο για έναν ακόμη λόγο: Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει “αφεθεί” στο μεγάλο ατού της κομβικής του θέσης. Θα μπορούσε απλώς να συγκεντρώνει κάθε λογής τουρίστες ή απλούς εραστές της Αθήνας. Θα μπορούσε να μην ενδιαφέρεται όχι μόνο για την ποιότητα των υπηρεσιών του, αλλά ούτε καν για την εξειδίκευσή του...
Προς τιμήν του ωστόσο, τίποτα από
τα παραπάνω δεν ισχύει και είναι αυτό που κυρίως το διαφοροποιεί από οτιδήποτε
παρόμοιο έχουμε συναντήσει.
Το A for Athens είναι η “safe” επιλογή στην οποία πάντα θα στέλνω κόσμο. Μόνο εκεί μπορώ να τους δείξω την μαγεία της πόλης μου και μόνο εκεί μπορώ να εγγυηθώ πως ταυτόχρονα με την όμορφη Αθήνα θα απολαύσουν το μεγάλο μου πάθος, τα αποστάγματα.
Πίσω από (ένα από τα 3) μπαρ του, βρίσκεται ο Θοδωρής Πύριλλος. Και νιώθω περίεργα που θα το γράψω, αλλά είναι η πρώτη φορά που καταλαβαίνω τι πάει να πει πως “είναι πιο ώριμος από ποτέ”.
Ο Θοδωρής Πύριλλος είναι ένας έμπειρος bartender αλλά και μία από τις πιο ευγενικές φυσιογνωμίες που μπορεί κανείς να συναντήσει πίσω από τα μπαρ της Ελλάδας.
Είναι ένας gentleman της εστίασης που με την συμπεριφορά του σε περικυκλώνει με ένα World Class πέπλο, που με τα ποτά του σου μεταλαμπαδεύει γνώσεις με απλούστατο τρόπο, που με τις κινήσεις, την τεχνική του, ακόμη και με αυτό το ανεπαίσθητο υπονοούμενο αυτοπεποίθησης που κρύβει κάτω από το μόνιμα σχεδόν διστακτικό του βλέμμα, σου υπενθυμίζει χωρίς να σου πει ποτέ πως πέρυσι ανακηρύχθηκε bartender της χρονιάς. Πως μόχθησε για αυτό. Πως διάβασε και πως ταξίδεψε. Πως πειραματίστηκε με δεκάδες συνταγές και δοκίμασε εκατοντάδες συνδυασμούς.
Αποτέλεσμα; Ένας bartender διεθνούς βεληνεκούς. Ένας εξαίρετος επαγγελματίας που με αυτό το σπουδαίο Mole De Platano με έκανε να μιλήσω για ένα από τα καλύτερα cocktail της χρονιάς, φτιαγμένο με Zacapa 23 αρωματισμένο με βούτυρο από μπανάνα, sherry Pedro Ximenez, bitters από σοκολάτα και ένα hint από chili.
Ένας bartender που εξέπληξε ευχάριστα τα γευστικά ταξίδια του χειμώνα μου όταν μου έφερε για πρώτη φορά μπροστά μου το “Golden Flip” φτιαγμένο με Johnnie Walker Gold Label αρωματισμένο ευρηματικά με ταχίνι, μέλι, Lillet Blanc, ένα ολόκληρο αυτό και ελάχιστα παιχνιδίσματα από βερίκοκο και περγαμόντο.
Κι αν τα δύο παραπάνω cocktail ήταν ιδανικά για τις κρύες νύχτες με φόντο την Ακρόπολη, κι αν με αυτές του τις συνταγές έδωσε ένα ακόμη πιο όμορφο νόημα στις Δευτέρες μου, όσο ανοίγει ο καιρός, στον κατάλογό του βρήκα και επιπλέον λόγους για να τον ξεχωρίζω:
Μ` αυτά και μ` αυτά, την προηγούμενη εβδομάδα δοκίμασα το “Coo-coo-comber”, ένα punch σερβιρισμένο σε ποτήρι, δροσερό και καλοκαιρινό σαν και την διάθεση που με διακατείχε την ημέρα που τον επισκέφθηκα, φτιαγμένο με Vodka, σιρόπι από αγγούρι, πράσινο τσάι αρωματισμένο με μήλο και κανέλα, λεμόνι και λίγο Αψέντι. Και ναι, το ποτό αυτό δεν είναι του γούστου μου ήταν όμως τόσο δροσερό που το after office απέκτησε άλλη έννοια, πιο ευχάριστη.
Τόσο ευχάριστη όσο και η έκπληξη που ήρθε λίγα λεπτά αργότερα και που ακούει στο όνομα “Postcard from St. Tropez”, που όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να μην πω πως είναι μια brilliant και απλούστατη συνταγή, φτιαγμένη με το λατρεμένο μου τζιν το οποίο αρωματίστηκε με λεβάντα, σιρόπι από μέλι, σταγόνες από Maraschino, ελάχιστο Creme de Violette και ένα φινετσάτο απογέμισμα με Brut σαμπάνια.
Ήταν με απλά λόγια ένα cocktail που σαφώς και συστήνω στους λάτρεις του παρεμφερούς Aviation.
Αλλά που πάνω από όλα, είναι ένα cocktail που θα πρότεινα σε όσους ακούγοντας “Ακρόπολη”, “δροσιά” και “επαγγελματισμός”, κολλάνε αυτόματα και ένα “Ευ ζην” για να ολοκληρώσουν την φράση τους.
Καλή σας απόλαυση...
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση