Παλαιωμένα Αποστάγματα made in Greece

30 Δεκεμβρίου 2014
Μακρυωνίτου Νικολέτα
Κέρδισαν με την αξία τους τη θέση τους σε κάβες και μπαρ, πλάι σε premium ποτά από όλο τον κόσμο. Η τέχνη της απόσταξης κορυφώνεται μέσα από διαμάντια παλαίωσης.


Εν αρχή ην το Metaxa. Υπήρχε κι όταν ακόμα το τσίπουρο πωλούνταν αποκλειστικά και μόνο χύμα στο καρβουνιάρικο της γειτονιάς. Φυσικά το εθνικό μας απόσταγμα παρασυμοφορήθηκε πολλά αστέρια έκτοτε, με κορωνίδα της γκάμας του, το σπουδαίο ΑΕΝ. Κανένα από τα αποστάγματα της συλλογής του ωστόσο δεν ανήκει στη κατηγορία του τσίπουρου, αφού είναι μια κατηγοριά από μόνα τους, μιας και στο χαρμάνι των παλαιωμένων οινικών αποσταγμάτων που τα συνθέτουν, συμμετέχει και μια ποσότητα Μοσχάτου σαμιώτικου κρασιού. Κι ενώ το blend του ΑΕΝ είναι μια εξεζητημένη πρόταση για πολύ εξαιρετικές περιστάσεις – η τιμή του αγγίζει τα 1400 ευρώ -, το πιο προσιτό αδερφάκι του, το Private Reserve είναι ένα piece of art που ακροβατεί υπέροχα ανάμεσα στη φινέτσα και την ένταση, γεμάτο μέλια και σταφίδες, φλούδες πορτοκαλιού και κανελογαρίφαλα, καπνό, ξερά σύκα και μαρμελάδα δαμάσκηνο. 

Δυο ικανότατοι οινοποιοί, ένας διακεκριμένος οινολόγος κι ένας αξιόλογος αποσταγματοποιός έρχονται στη συνέχεια να μας εντυπωσιάσουν με τα παλαιωμένα διαμάντια τους, το ένα καλύτερο από το άλλο.


Το εμβληματικό, 5ετούς παλαίωσης Dark Cave του Τσιλιλή, έκανε αίσθηση άμα τη εμφανίσει. Τόσο με την icon φιάλη του, όσο και με το αξεπέραστο περιεχόμενό του, με χαρακτήρες εσπεριδοειδών, μόκας, ξερών δαμάσκηνων και σταφίδας και στόμα που κόβει και ράβει με την ένταση και το ταμπεραμέντο του.

Κάπως ανάλογα ξάφνιασε ευχάριστα και ο οινολόγος Θανάσης Καραθάνος όταν πρωτοκυκλοφόρησε το Puro του, ένα περίτεχνο τσίπουρο από Μαύρο Μοσχάτο της Καρδίτσας, που δικαίωσε τους αδιάκοπους πειραματισμούς του. Αυτό το περιορισμένης παραγωγής ακριβοθώρητο απόσταγμα, μοσχοβολά μέλι, σταφίδα σουλτανίνα, ξύσμα περγαμόντο και καλά ενσωματωμένο βαρέλι, σε ένα λιπαρό και πικάντικο στόμα.


Ο οινοποιός Κώστας Λαζαρίδης από τη Δράμα ήταν από τους πρώτους που είχε την έμπνευση να βάλει το τσίπουρο σε βαρέλι, σε μια εποχή που ελάχιστοι εκτιμούσαν την αξία του. Συν το χρόνω, τα γερά θεμέλια κι η συστηματική δουλειά, εξέλιξαν το Methexis Cigar, κατατάσσοντάς το ανάμεσα στα εκλεκτότερα του είδους του. Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιούνται υπερώριμα σταφύλια Sauvignon κι έτσι το απόσταγμα έχει φινέτσα και λεπτότητα με ντελικάτο αρωματικό χαρακτήρα, που γράφει με τις χροιές από καρύδα, κομπόστα ανανά και φύλλα καπνού.


Το Απόσταγμα Οίνου Παλαιωθέν είναι το «κόσμημα» του Θανάση Παρπαρούση. Ένα μεγάλο απόσταγμα. Όπως κι ο Δραμινός συνάδελφός του, ο Θανάσης Παρπαρούσης διέβλεψε το κενό της αγοράς και λάνσαρε πριν αρκετά χρόνια ένα eau de vie de vin από άγουρα σταφύλια της ποικιλίας Σιδερίτης, πετυχαίνοντας το φρούτο να είναι παρόν, ακόμα και μετά από την δωδεκαετή (!) παλαίωση του σε βαρέλια. Μαρμελάδα ροδάκινο σε πρώτο πλάνο, καραμέλα βουτύρου και ξύλο δρυός, αλλά και πλούσιο κρεμμώδες στόμα που αν μια λέξη το χαρακτηρίζει, αυτή είναι η φινέτσα.

Από την άλλη βέβαια παρακολουθούμε κι άλλες αρκετά ενδιαφέρουσες περιπτώσεις που μας γεμίζουν ελπίδα και προσμονή για την πορεία του τσίπουρου και των αποσταγμάτων στη χώρα μας.


Παράδειγμα το καραμελένιο Απόσταγμα της Σεμέλης που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για την εκ τσίπουρου προέλευσή του, καθώς είναι πλούσιο και μεστό, με αψάδα και πικάντικη επίγευση, ενώ μια αρκετά ενδιαφέρουσα κι ανάλαφρη εκδοχή τσίπουρου, με νότες χαμομηλιού και βανίλιας, φτιάχνει κι η οινοποιία Μαρκόγιαννη. Έκπληξη το Μανιφέστο Greco του Αποστολάκη με έντονα αρωματικό χαρακτήρα, πικάντικο στόμα, αλλά με λεπτότητα. Το παλαιωμένο τσίπουρο του Καρδάση από την άλλη, έχει πιο ρουστίκ και brutal χαρακτήρα, αλλά με ενδιαφέρον και καλοδουλεμένο μπαχαρένιο μπουκέτο με καπνιστές αποχρώσεις, ενώ και εκείνο του Παναγιώτη Κωστέα κινείται σε ανάλογο μοτίβο, με νόστιμα γλυκά φρουτώδη αρώματα, κι ένα αψύ και νευρικό, πικάντικο στόμα. Καλές εκδοχές παλαιωμένων τσίπουρων κυκλοφορούν επίσης από την Ζοίνος Ζίτσα και την Verino.

Οι γνώμες σχετικά με το πως θα πρέπει να σερβίρεται ένα παλαιωμένο τσίπουρο διίστανται. Προσωπικά θεωρώ πως παρόλες τις κοινές καταβολές του με το κονιάκ – εκ σταφυλής το ένα, κι εξ οίνου το άλλο -, το δικό μας παλαιωμένο τσίπουρο πίνεται καλύτερα στο μικρό τουλιπόσχημο ποτήρι του malt με το στενό χείλος, κι ο πάγος επιτρέπεται – ένας κι όσο πιο παγωμένος γίνεται. Όσο για το μικροσκοπικό ποτήρι της γκράπας που το σερβίρουν κάποιοι, θεωρώ πως είναι εξαιρετικά κλειστοφοβικό για την αφεντιά του, αφού περιορίζει τα αρώματα του, που εν προκειμένω είναι εξαιρετικά περίπλοκα και σύνθετα, κι αναπτύσσονται σταδιακά ώστε να μιλάμε για 1ο, 2ο και 3ο μπουκέτο. Ένα καλό πούρο, πλακάκια σοκολάτας, κάστανα, ξηροί καρποί και ξερά φρούτα, είναι τα πιο συνηθισμένα συνοδευτικά τους, όμως για μια πιο ανατρεπτική γεύση δοκιμάστε τα μαζί με αυγοτάραχο και καπνιστά ψάρια.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση