Σε λίγους μήνες συμπληρώνονται 70 χρόνια από τότε που ο Τίτος Τιτάκης άρχισε να παράγει κρασί στο χωριό Καλλονή του Ηρακλείου. Από τότε βέβαια πολλά έχουν αλλάξει όχι μόνο στο Ελληνικό κρασί αλλά και στην ίδια την οινοποιία, με τις εντυπωσιακές εγκαταστάσεις της να βρίσκονται πλέον στους Κουνάβους, την Μαρία Τιτάκη να έχει αναλάβει το οινολογικό κομμάτι και 40 στρέμματα στην περιοχή των Γαγκάλων να έχουν προστεθεί στα 60 του Κτήματος Μαραθόριακο.
Για τα πρώτα –που είναι φυτεμένα σε υψόμετρο 250 μέτρων και απαρτίζουν το Κτήμα Αμυγδαλιές- έχουν επιλεγεί μόνο λευκές ποικιλίες και μάλιστα κρητικές. Έτσι το Βιδιανό, το Μοσχάτο Σπίνας και η Malvasia Aromatica που καλλιεργούνται εκεί δίνουν το καρπό τους για τα 4 πιο εκλεκτά λευκά κρασιά του παραγωγού, ετικέτες που είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω σε πρόσφατες εσοδείες τους.
Σίγουρα το πλέον εκφραστικό από αυτά είναι το Μοσχάτο Σπίνας 2020 (7,5/10), αφού γεμίζει το χώρο με πεντακάθαρα αρώματα σταφυλιού και λίτσι. Εξίσου γοητευτικό όμως είναι και το στόμα, που ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στις ισχνά λεμονάτες και τις πληθωρικά μπαχαρένιες εκφράσεις της ποικιλίας. Έτσι υπηρετεί πιστά την έννοια του “ευχάριστου” ενώ παράλληλα διαθέτει ικανοποιητικότατο flavor και επίγευση.
Το Βιδιανό δείχνει να παίρνει τα ηνία στην περίπτωση του Βιδιανό/ Μοσχάτο Σπίνας 2020 (7/10) αφού οι τριανταφυλλένιες νότες είναι ανιχνεύσιμες μόνο αν κανείς έρθει εδώ μετά από ένα αρωματικά άτονο κρασί. Αντίθετα όλη η υπόσταση χτίζεται πάνω στα κίτρινα φρούτα και το αχλάδι της ντίβας, που όμως δεν διαθέτουν ούτε ένταση ούτε εντυπωσιακό flavor.
Το γεγονός ότι το Βιδιανό μάλλον δεν είναι –τουλάχιστον σε αυτή την ηλικία του αμπελώνα- το δυνατό χαρτί του οινοποιείου γίνεται ακόμα πιο εμφανές στην solo εμφάνισή του. Το Βιδιανό 2020 (6,5/10) είναι εξίσου καλοφτιαγμένο με τα υπόλοιπα κρασιά της συλλογής, ωστόσο υπολείπεται όλων και σε διάρκεια και σε εκφραστικότητα. Επιπρόσθετα μια πλάι –πλάι δοκιμή με το προηγούμενο κρασί σε κάνει να απορείς γιατί την συνύπαρξη, αφού οι διαφορές στο στόμα είναι σχεδόν μη αντιληπτές. Η Ελλάδα βέβαια είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια του οινικού “overlapping” όμως κάποιες φορές ξεπερνάει και τον εαυτό της!
Εδώ βέβαια κάποιοι ίσως φαντάζονταν ότι ακόμα πιο δυσνόητη θα έκανε την κατάσταση το Impetus Λευκό 2018 (7,5/10), μια συνεργασία του Βιδιανού αυτή τη φορά με τη Malvasia. Όμως η 4μηνη ωρίμανση σε βαρέλι προσδίδει ένα τελείως διαφορετικό προφίλ, κάτι που γίνεται εμφανές με χρυσό χρώμα, μύτη μελιού, βερίκοκου mi cuit και βανίλιας και αρκετά άγριο παρά την λιπαρότητά του στόμα. Ένα πρόβλημα με την φιάλη δεν μου επέτρεψε την δοκιμή του πιο πρόσφατου ΄19, όμως το πολυβραβευμένο ΄18 δείχνει ακόμα ακμαιότατο και ικανό να φτάσει στο peak του το 2023. Βέβαια και η ένταση και η διάρκεια δεν διεκδικούν ούτε και εδώ δάφνες, ωστόσο αυτό το σχεδόν μονοποικιλιακό Βιδιανό (90%) μάλλον ωφελείται αρκετά από την ζεστή αγκαλιά του ξύλου.
Εξαιρετικά καλοδουλεμένα και καθαρά τα πρόσφατα δείγματα γραφής του Ηρακλειώτικου οινοποιείου, κάτι που σημαίνει ότι οι οινολογικές επιδόσεις είναι εξαιρετικές. Από εκεί και πέρα όμως, ο αμπελώνας Αμυγδαλιές ακόμα δεν έχει βάλει την υπογραφή του στο Βιδιανό, που αποτελεί και την ατμομηχανή της Titakis Wines. Βέβαια οι εκπτώσεις αφορούν μόνο στο flavor και την επίγευση -αρετές που έτσι και αλλιώς αφορούν λίγους- και έτσι η απόλαυση των “αμυγδάλων” από την περιοχή της Μεσσαράς είναι εγγυημένη!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση