Μεγαλωμένος στην Αλσατία, ο Keller έχει μεταφέρει την παραδοσιακή κουζίνα της στις ακτές του Ειρηνικού σεβόμενος συγχρόνως τις οικολογικές διατροφικές συνήθειες των Καλιφορνέζων.
Περιμένοντας στο μικρό φουαγιέ μερικά λεπτά πριν προχωρήσω στην τραπεζαρία παρατηρώ την διακριτικότητα του προσωπικού. Λες και υπάρχουν απλώς για να εξυπηρετούν χωρίς να επιβάλλονται, πράγμα σπάνιο στην Αμερική. Το μικρό μπαράκι έχει μεγάλη ποικιλία Absinthe, ενώ η τραπεζαρία είναι στημένη με βαριά, κλασσική διακόσμηση. Το σέρβις διακριτικό χωρίς συνεχείς διακοπές και ερωτήσεις για το αν είμαστε ευχαριστημένοι. Η λίστα κρασιών ολόκληρος τόμος, με αρκετά πενταψήφια νούμερα στο πλάι. Κυρίως Γαλλικά και Ευρωπαϊκά κρασιά χωρίς όμως να σνομπάρει τις ετικέτες από τις ηλιόλουστες πλαγιές των Napa, Sonoma και Alexander Valleys.
To foie gras, ότι και να λένε οι παπιόφιλοι, είναι για μένα η απόλυτη λιχουδιά. Και είχα την ευκαιρία να την απολαύσω σε δυο πιάτα στο Fleur de Lys. H παρουσίαση και των δύο ήταν χαριτωμένη και πολλές φορές με παιχνιδιάρικη διάθεση, αλλά οι γεύσεις θεϊκές. Πραγματικά, είναι σπάνιο να βάζεις μια μικρή μπουκίτσα στο στόμα σου και να αισθάνεσαι να ξυπνούν όλα τα γευστικά σου κύτταρα ταυτόχρονα, σε μια προσπάθεια να ξεχωρίσουν επί μέρους γεύσεις.
Από τα υπόλοιπα πιάτα που δοκιμάσαμε, το φιλέ μινόν ήταν τρυφερό οσο δεν παίρνει και ψημένο οπως το ζητας. Ο αστακός επανω τελειος στο ψησιμο και τα δυο μαζι εδιναν μια καινουργια μορφη στον ορο "surf and turf" . Το κλασσικο "macaroni and cheese" μεσα σε ψημένο ψωμάκι ειναι η "αμερικάνικη" νότα στο πιάτο.
Το ορτύκι ήρθε επίσης πολύ καλά ψημένο και σε συνδιασμό με το λάχανο παραπέμπει στην Αλσατικη κουλτούρα του μάγειρα. Συνοδευτικό ενα πιατάκι με σπετζλ στολισμένο με τραγανιστα μακαρονια και μια λαχταριστή μπουκιά απο φουα γκρα. Φυσικά αυτό ήταν και πάλι η δική μου επιλογή.
Άλλο ένα πιάτο που έφτασε στο τραπεζι μας ήταν ενα buffalo steak, επίσης πολυ τρυφερό, που ειχε εξωτερικά μια κρούστα απο καφέ. Το συνοδευτικό του ηταν καραμελλωμένα πράσσα, καλαμποκόψωμο, σύκα και μια σάλτσα απο εσπρέσσο και κόκκινο κρασι.
Η έξυπνη κίνηση είναι να αφήνεις το καλύτερο για το τέλος. Κι εδώ στο Fleur de Lys που το signature dessert του εστιατόριου είναι τα σουφλέ σοκολατα η Grand Marnier, η δυσκολία δεν είναι στην απόφαση αλλά στην επιλογή. Είναι πάντως και τα δύο υπέροχα και ειλικρινά δεν έχω κατάλληλες λέξεις για να το περιγράψω. Ίσως αν άρχιζα τα καμώματα του Γιώργου Κωνσταντίνου στην γνωστή σκηνή με το προφιτερόλ, κάτι να κατάφερνα.
Το Fleur de Lys είναι ακριβό εστιατόριο. Ένα γεύμα τριών πιάτων κοστίζει κατ` άτομο τουλάχιστον $150. Πόσο όμως κοστολογείται μια τέτοια γευστική εμπειρία;
Και επειδή την διαφορά την κάνουν πάντα οι λεπτομέρειες, λίγο πριν τελειώσει το γεύμα μας ρώτησαν εάν θέλουμε να μας φωνάξουν ταξί. Παρόλο που το ξενοδοχείο μας ήταν δέκα λεπτά με τα πόδια, έξω έβρεχε καταρρακτωδώς Και μόλις βγήκαμε από το εστιατόριο, το ταξί μας περίμενε στην πόρτα. Guess who`s coming back for dinner!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση