Kiku Psychiko updated, ακόμη ψηλότερα με τον Δημήτρη Κατριβέση

Το Kiku Psychiko ήταν από πέρσι πιο funky και αλέγκρο σε σχέση με το κλασικό Kiku του Κολωνακίου. Φέτος όμως αναδεικνύεται στο κύριο εστιατόριο του ομίλου μια και το Κολωνάκι, που ανοίγει από μέρα σε μέρα, θα είναι member’s only club και μαθαίνω ότι αποκτά ακόμη πιο εντυπωσιακές προδιαγραφές βάζοντας πλώρη να γίνει το καλύτερο Japanese restaurant που δημιουργήθηκε ποτέ στην Αθήνα! Για αυτό όμως θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.

Για το Kiku Psychiko, ο σεφ Δημήτρης Κατριβέσης προτείνει μια κουζίνα πιο κοντά στην Nikkei εκδοχή στην οποία μας έχει συνηθίσει αλλά με γερές ιαπωνικές βάσεις. Εδώ η τελειομανία της επιχείρησης και του Γιώργου Ανδρίτσου συναντιέται με έναν από τους καλύτερους και πιο ψαγμένους σεφ της γενιάς του και το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό από τις πρώτες μέρες!

Αν εκτιμώ κάτι στην κουζίνα του Κατριβέση είναι η τόλμη της, η εκφραστικότητά της και η σιγουριά της. Ο σεφ δεν διστάζει να «τραβήξει» τις γεύσεις και τα αρώματα στα άκρα, ταυτόχρονα όμως με γνώση, ταλέντο και τεχνική γνωρίζει πώς να ισορροπεί όλα τα επιμέρους στοιχεία κι έτσι τα πιάτα του διαθέτουν και αρμονία και φινέτσα, όχι μόνο ένταση και macho γοητεία. Σπάνιος συνδυασμός σίγουρα, για αυτό και ο Δημήτρης Κατριβέσης είναι κορυφαίος! Μάλιστα όταν θα στεριώσει κάπου και θα συνεννοηθεί σωστά με τον εστιάτορα, τότε θα έχει την ευκαιρία να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο και πιστεύω ότι θα δούμε πολύ σπουδαία πράγματα από αυτόν. Ελπίζω ότι στο Kiku θα γίνουν πραγματικότητα όλα τα παραπάνω.

Πήγα δύο φορές στο Kiku Psychiko και δοκίμασα πολλά πιάτα. Ξεπερνάω στα γρήγορα το sushi που είναι πάντα και σταθερά πολύ καλό, συνδυάζοντας όχι μόνο πολύ καλά υλικά και τεχνική αλλά και μαεστρία στις ισορροπίες χωρίς ποτέ να γέρνει στην υπερβολή ακόμη και στα πιο «δημιουργικά» από τα maki. Εδώ θα αναφέρω μόνο το γνωστό και πάντα εκπληκτικό creamy spisy Suzuki, nigiri με ελαφρά καψαλισμένο λαβράκι και πικάντικη (περισσότερο κ καλύτερα από πέρσι) μαγιονέζα και το νέο Aji Tuna Ura maki, έναν αρωματικό και αρμονικό συνδυασμό από τόνο, βασιλικό καβούρι, αβοκάντο και σάλτσα aji (περουβιανή σος από πράσινο τσίλι). Και πάω αμέσως σε αυτή την εκπληκτική Ahiru Salad, μια από τις ωραιότερες σαλάτες που έχω δοκιμάσει ποτέ με mizuna (πιπεράτη γιαπωνέζικη πρασινάδα), τραγανή πάπια, Japanese bbq sauce, ροζ γκρέιπφρουτ, αλμυρό παγωτό από κουμκουάτ και ξηρούς καρπούς. Μιλάμε για αληθινό αριστούργημα! Αν ήθελα να επιλέξω ένα πιάτο για να σας δώσω να καταλάβετε την άποψή μου για τον Κατριβέση θα ήταν αυτό! Μια σαλάτα!

Από εκεί και πέρα με ενθουσίασαν τα μικρά μπεργκεράκια με kobe μπιφτεκάκια, σε καψαλισμένο ψωμάκι bao, με home-made πίκλες αγγουριού, αλλά και το απίθανο wagyu anticucho. Απόλαυσα το rib-eye με καπνιστή σος miso και τρούφα, αλλά δεν με συνάρπασε και το μόνο πιάτο που με απογοήτευσε με την επίπεδη γεύση του και την έλλειψη χυμών ήταν το hot tuna tataki.

Τελειώνοντας να σας πω ότι εδώ κάνει εξαιρετική δουλειά και η μπάρα με τον Βασίλη Ρούσσο, ενώ θα δοκιμάσετε και μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα γλυκά όπως το πεπόνι και το καρπούζι μαριναρισμένα στα παραδοσιακά ιαπωνικά ποτά Sochu και Umeshu αλλά και τα καλύτερα mochi (παραδοσιακό ιαπωνικό παγωτό σε «ζελέ» από sticky rice) που μπορείτε να δοκιμάσετε.

Αντί άλλου συμπεράσματος θα σας πω ότι το Kiku Psychiko, μετά την αναβάθμση της βαθμολογίας του από 7 σε 7,5, βρίσκεται μια ανάσα από το επόμενο βαθμολογικό σκαλί.