Sushi Nakazawa: Ένας σούσι μάστερ στη Νέα Υόρκη

Στο ντοκυμαντερ του 2011 «ο Τζίρο ονειρεύεται σούσι» ο Daisuke Nakazawa είναι ο μαθητευόμενος σεφ που ξεσπα σε κλάματα όταν καταφέρνει μετά από μήνες προσπάθειας να πετύχει το σωστό αποτέλεσμα στην κατασκευή μιας egg custard. Fast forward στο σήμερα και ο μαθητής είναι πια σούσι μάστερ με το δικό του υπέροχο εστιατόριο, το Sushi Nakazawa στο West Village.

Οι αλλαγές είναι πολλές από την ταινία αλλά αυτό που παραμένει είναι η αφοσίωση στη δουλειά και η επίμονη και επίπονη προσπάθεια να μεταχειριστεί κάθε κομμάτι ψαριού σαν κάτι μοναδικό. Ο ίδιος ο Nakazawa είναι χαρούμενος και πολύ ομιλητικός δίνοντας μια πραγματική παράσταση κατά τη διάρκεια του δείπνου. Η ατμόσφαιρα δεν έχει αυτό τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα που περιμένεις από τους σουσι μάστερς της Γκίνζα αλλά ταιριάζει απόλυτα στη Νεα Υόρκη. Και το μενού των 20 κομματιών σούσι για 150 δολαρια είναι προσφορά σε σχεση με τα 450 του Masa.

Μια άλλη διαφορά σε σχέση π.χ. με το Araki στο Λονδίνο είναι η έλλειψη υπερπολυτελών υλικών αλλά το ταλέντο του σεφ είναι τέτοιο που με μικρές παρεμβάσεις καταφέρνει γευστικά άλματα. Σε ένα τέτοιο μενού δεν περιμένεις το κάθε κομμάτι σούσι να είναι πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο λαμβάνοντας πάντα υπόψη το πρωτογενές υλικό. Ο Nakazawa όμως έχει βαλθεί να μας εντυπωσιάσει. Ανάμεσα στο ρύζι και το ψάρι ο συνδετικός κρίκος είναι πότε αυγοτάραχο από μπαρμπούνι, πότε μια πάστα από γιούζου και τσίλι ή γιαπωνέζικη μουστάρδα. Η όλη εμπειρία έχει από αναμενόμενα στοιχεία μέχρι παράξενα και ίσως ακραία όπως μια ζωντανή γαρίδα που μ’ ένα χτύπημα «ζαλίζεται» πριν σερβιριστεί.

Είναι πάντως σαφές ότι υπάρχει εκτός από το γευστικό ταξίδι μια ιστορία που ο σεφ προσπαθεί να διηγηθεί, το δικό του προσωπικό ταξίδι και το πέρασμα στην ωριμότητα αλλά και το συνεχές ψάξιμο για το καινούριο που απαιτεί μια πόλη σαν τη Νεα Υορκη  μαζί με το στοίχημα να διατηρήσει τις αξίες που διδάχτηκε και τη σεμνότητα που απαιτεί η θέση ενός σούσι μάστερ.

Κι αν ο ίδιος τα καταφέρνει, η επιχείρηση σε κάνει να αισθάνεσαι λίγο βεβιασμένα μια και μέσα σε 2 ώρες πρέπει να έχεις φύγει για να έρθουν οι επόμενοι. Σε κάθε περίπτωση το omakase που σερβίρει είναι από τα πιο αξιομνημόνευτα που μπορεί να δοκιμάσει κανείς και αντικατοπτρίζει έντονα το συναισθηματισμό του. Τα σούσι με το χτενι και το σούσι με τον αχινό που παρουσιάζει είναι αριστουργήματα μινιμαλισμού και η γευστική έκρηξη αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους. Ευτυχώς στο τέλος μπορεί να ζητήσεις ένα δεύτερο κομμάτι αν υπάρχει χρόνος.

Εξαιρετικές είναι και οι προτάσεις στο σάκε και ικανοποιητική η λίστα κρασιών. Το υπόλοιπο προσωπικό με τη συνεχή κινητικότητα και την αίσθηση επερχόμενου κινδύνου αφαιρεί λίγο από μια μαγευτική εμπειρία.

Ο Daisuke Nakazawa είναι για μένα ένα πραγματικό αστέρι και ελπίζω να έχει την αφοσίωση και την αντοχή που χρειάζεται για να φτάσει στο iconic status του δασκάλου του.

ΒΑΘΜΟΣ: 8,5 / 10