Πάντα υπάρχει προβληματισμός όταν κάποιος που δεν έχει εκπαιδευτεί γι’αυτό το ρόλο βαφτίζει τον εαυτό του σεφ, αλλά το να κυνηγάς το όνειρό σου και να προτείνεις κάτι καινούργιο στον κόσμο είναι απόλυτα δεκτό. Το ίδιο άλλωστε έκανε και ο Mikael Jonsson στο εστιατόριο Hedone στο Λονδίνο και παρά τα αρχικά προβλήματα αυτή τη στιγμή δημιουργεί κορυφαία πιάτα. Για να ξαναγυρίσω όμως στον Verjus και στο Παρίσι η ιδέα του είναι απλή: ένα τραπέζι που «ρέει» μέσα στο δωμάτιο, μια ψησταριά στην οποία ψήνεται το κύριο πιάτο και πολλά συνοδευτικά.
Η κουζίνα του Table είναι απλή και όπως λέει και ο ίδιος αφιερωμένη στην απόλαυση του πελάτη. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι όλα εξαιρετικά και από παραγωγούς που χρησιμοποιούν και τα μεγάλα τριάστερα εστιατόρια. Κάθε μέρα το μενού αλλάζει και ένα μεγάλο ψάρι ή ένα κρέας ψήνεται στην grande rotisserie. Η έκπληξη είναι βέβαια οι ανανάδες που ψήνονται στο βάθος ένας φόρος τιμής στο Dinner by Heston.
Μέχρι να δοκιμάσει κανείς το ψητό και το γλυκό με τον ανανά υπάρχουν 3-4 πρώτα πιάτα, μια σειρά από συγκλονιστικά αλλαντικά εξαιρετικής ποιότητας καθώς και η μοναδική ευκαιρία ν’ανακαλύψεις μερικά περίεργα τυριά από μικρούς παραγωγούς. Ακόμα και η μικρή λίστα κρασιών περιέχει αποκλειστικά βιοδυναμικά κρασιά.
Ο Verjus μαζί με δύο ακόμα σεφ βρίσκονται πίσω από τον πάγκο και δείχνουν να εργάζονται ελάχιστα. Την περισσότερη δουλειά την κάνουν τα προϊόντα στο πιάτο και ο έξυπνος τρόπος που είναι συνδυασμένα. Ένα κομμάτι μπουράτα συνοδευμένο με φρέσκα μανιτάρια, βότανα και κόκκους καφέ ήταν αναπάντεχα γήινος αλλά και έξυπνος συνδυασμός. Ένα πιάτο με κομμάτια ωμού ψαριού «ψημένου» σε μια όξινη σως με φρούτα και λεμόνι και συνοδευμένο με λουλούδια ήταν υψηλού επιπέδου αλλά το κύριο πιάτο με το άψογα ψημένο μοσχάρι ήταν κάπως επίπεδο, υπερβολικά «γυμνό», κατά κάποιο τρόπο η γαστρονομική εκδοχή του παραμυθιού τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα. Ευτυχώς ο υπέροχα ψημένος ανανάς με τη συνοδεία ενός παγωτού βανίλια έκλεισε σωστά το δείπνο, έχω όμως την εντύπωση ότι ο σεφ χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να βρει το προσωπικό του ύφος και να απογειώσει την κουζινα του.
Η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή και παρεϊστικη με το κοινό να αποτελείται από προσωπικούς φίλους του σεφ και foodies γεγονός που συχνά απομακρύνει πολλούς σεφ από τις απαιτήσεις και προτιμήσεις των απλών πελατών. Γιατί ενώ οι bloggers και οι foodies θα εγκαταλείψουν το εστιατόριο τη στιγμή που θα εμφανιστεί the next big thing, οι «κανονικοί» άνθρωποι που μένουν στην περιοχή και αυτοι που θα επιστρέφουν κάθε βδομάδα είναι εκείνοι που θα συντηρήσουν σε βάθος χρόνου το εστιατόριο.
Αν βρεθείτε στο Παρίσι, είναι μια καλή ευκαιρία ν’ανακαλύψετε την κουζίνα του αλλά και τον ίδιο τον Bruno Verjus. Όποια κι αν είναι η εξέλιξη του, το πάθος του για το φαγητό είναι μεταδοτικό.
ΒΑΘΜΟΣ: 7.5/10
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
| 0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
| Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
| *«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. | ||||||
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Άμα αρχίσει και ο Stat να μιλάει για «απογειώσεις», πάει χαθήκαμε... BTW, πού ακριβώς βρίσκεται το εστιατόριο;
Αγαπητε μου Ντινο, Επειδη τα ελληνικα μου εχουν ξεμεινει στη δεκαετια του 90 "δανείζομαι" γαστρονομικο patois απο το διευθυντη του FNL για να καταλαβαινόμαστε ;-) Το εστιατοριο ειναι κοντα στη marché d'aligre στο 12ème arrondissement.
Μπράαααβο! Συγχαρητήρια και στους δύο συνεργάτες που κοροϊδεύετε τον διευθυντή σας χαχαχα....πάλι καλά που "απογειώνομαι" σπανίως απ' ότι θυμάμαι :)
:) ...στο ίντερνετ, τα link παίζουν και αυτόν τον ρόλο...αλλά btw είναι: 3 rue de Prague, 75012 Paris,+ 33 (0)1 4343 1226