Le Jules Verne: Το παιχνίδι των κλισέ στον Πύργο του Άιφελ

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος πάει για πρώτη φορά στο Παρίσι και θέλει να ζήσει ακριβώς ότι έχει φανταστεί ή ονειρευτεί γύρω από τη Γαλλική πρωτεύουσα πρέπει να επισκεφθει το βραβευμένο με αστέρι Μισελέν εστιατόριο Le Jules Verne στον δεύτερο όροφο του πύργου του Άιφελ.

Ο πανέξυπνος σεφ εκμεταλλευόμενος έξυπνα την τοποθεσία και το ειδικό βάρος που μεταφέρει και ξέροντας ότι αυτό που κυριαρχεί όταν βρίσκεσαι εδώ είναι το συναίσθημα, δημιούργησε ένα εστιατόριο για όνειρα και αναμνήσεις με όλη την σημασία στη λεπτομέρεια και τον προγραμματισμό που απαιτείται για να είναι μια μοναδική εμπειρία.

Η είσοδος είναι από τη νότια κολόνα του πύργου  με ιδιωτικό ασανσέρ που σε ανεβάζει στα 123 μέτρα που βρίσκεται το εστιατόριο.  Ο χώρος είναι απλός και μπεζ και ίσως του χρειάζεται ένα φρεσκάρισμα αλλά με τέτοια συγκλονιστική θέα δεν έχει σημασία. Μπροστά σου βρίσκεται όλο το Παρίσι, πανέμορφο και με όλα τα σημεία αναφοράς στα πόδια σου. Στο βάθος η περιοχή της Ντεφάνς με τους ουρανοξύστες και στην άκρη του δάσους της Βουλώνης, το σχεδιασμένο απο τον Φρανκ Γκερυ εντυπωσιακό κτίριο του ιδρύματος Louis Vuitton σε συνεπαίρνουν.

Αλλά και μέσα στο εστιατόριο όλα σου θυμίζουν ότι είσαι στο Παρίσι από τα κλασσικά γαλλικά τραγούδια μέχρι τα μαχαιροπήρουνα Christofle. Όποιες κι αν ειναι οι αναφορές σας απο τον Γκοντάρ και τον Αλαιν Ρενέ μέχρι το Χόλλυγουντ, είναι σχεδόν αδύνατον να μην πεις στο τριπάκι ότι όλο αυτό είναι σκηνικό και ότι παίζεις σε ταινία. Ακόμα και οι συνήθως δυσάρεστοι Γάλλοι σερβιτόροι έχουν άψογη συμπεριφορά στους θαμώνες που αποτελούνται κυρίως από Αμερικάνους τουρίστες και ανθρώπους που γιορτάζουν κάτι.

Μην ξεχνάμε όμως πως πάνω απ’ όλα το Jules Verne είναι ένα εστιατόριο και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Σε αρμονία με το γενικότερο κόνσεπτ ο Ducasse παρουσιάζει κλασσική γαλλική κουζίνα στη μοντέρνα εκδοχή της και χαρακτηρισμένη από το προσωπικό του γούστο όπως η έμφαση στη θάλασσα, τα υπέροχα ψωμιά, τα άγλυκα γλυκά και η πικρή σοκολατα. Δεν έχει τίποτα το πρωτοποριακό για να μην ξενίζει και τους επισκέπτες που έρχονται για όλους τους άλλους λόγους εκτός από το φαγητό. αλλά η ακρίβεια στην εκτέλεση και οι μικρές σχεδον ανεπαίσθητες λεπτομέρειες το κάνουν αδιαμφισβητητα ένα πολύ καλό εστιατόριο.

Το amuse bouche,  ένα αέρινο καρπάτσιο γαρίδας πάνω σε ένα στρώμα από λαχανικά και εσπεριδοειδή, ήταν μια εξαιρετική εισαγωγή στο γεύμα μας. Το πατέ με κοτόπουλο και φουα γκρα που ακολούθησε ήταν καλό αλλά βαρετό και ανάλογα μπορείς να βρεις στο Lafayette Gourmet ή στο Bon Marche.  Αλλά το χτένι που ακολούθησε ήταν απόλαυση: μεγάλο και ζουμερό, συνοδευμένο με μια καραμελωμένη κολοκύθα και πουρέ κάστανο. Εξαιρετικό και το λαβράκι με μανιτάρια με το ζωμό του να με  συνεπαίρνει γευστικά και τέλος η κατα Aristide Couteau εκδοχή του βασιλικού λαγού, ένα από τα πιο iconic πιάτα της Γαλλικής κουζίνας, ένα επιτευγμα τεχνικής για όσους αγαπούν τις έντονες γεύσεις.

Στα γλυκά οι πόλοι είναι δύο: η σοκολάτα και τα άγλυκα γλυκά με βάση τα φρούτα και τα δύο υπέροχα. Η λίστα κρασιών είναι καλή και με μερικές Ελληνικές ετικέτες και όσο για τις τιμές πιο ακριβές κι από τριάστερα στο επίπεδο των 200 ευρώ το άτομο.

Το Jules Verne είναι ένα εστιατόριο για τη δημιουργία αναμνήσεων. Το πόσα θα ξοδέψεις γι αυτές είναι προσωπική επιλογή του καθενός. Κοιτώντας έξω από το παράθυρο του εστιατορίου έβλεπα τους ανθρώπους που είχαν πληρώσει το απλό εισήτηριο της επίσκεψης στον Πύργο του Άιφελ να χαμογελούν και να βγαζουν φωτογραφιες.

Βαθμός : 8/10