Η αγάπη μου για την Ρομπόλα είναι δεδομένη και πολλάκις εκφρασμένη, μιας και το εν λόγω σταφύλι συνδυάζει με ένα μοναδικό τρόπο όξινη δύναμη και μέσου βάρους λεπτότητα. Από την άλλη μεριά ανάλογα συναισθήματα τρέφω και για την δουλειά του οινοποιείου του Νίκου Πετρακόπουλου, που με την Κική Σιαμέλη στο τιμόνι έχει καταφέρει να τραβήξει τα βλέμματα ακόμα και των πλέον απαιτητικών οινόφιλων με τις Μαυροδάφνες, τα ξηρά και γλυκά Ζακυνθινά και φυσικά τις συμβατικές αλλά και τις Natural Ρομπόλες του.
Η δοκιμή των τελευταίων –που διοργανώθηκε από το πάντα ψαγμένο στις επιλογές του Botilia.gr στον ατμοσφαιρικό χώρο του στην Καλλιθέα- θα αρκούσε από μόνο για να δικαιολογήσει την επίσκεψη. Όμως αυτή έλαβε μια ξεχωριστή και σπανιότατη διάσταση γιατί έδωσε για πρώτη φορά την ευκαιρία δύο κάθετων γευσιγνωσιών, σε μια πρώτη –τουλάχιστον για μένα- απόπειρα να αποκωδικοποιηθεί το δυναμικό αυτού του κεφαλλονίτικου σταφυλιού.
Petrakopoulos Wines, Ρομπόλα Classic.
Το ξεκίνημα της γευσιγνωσίας έφερε στα ποτήρια 8 (!) εσοδείες της βασικής Ρομπόλας του οινοποιείου από τα Θηράμονα. Τα σταφύλια για την Ρομπόλα Classic προέρχονται από 2-3 αμπελοτόπια στην περιοχή του Φαγιά που βρίσκεται στα δυτικά του Αίνου και σε υψόμετρο 600-700μ. Τα αμπέλια είναι φυσικά παλιά και διαμορφωμένα σε κύπελλο.
2018: Πυκνό λευκόσαρκο φρούτο μπλέκεται με βρεγμένο μαλλί σε ένα σύνολο που θυμίζει Sancerre. Ακόμα νέο και ασύνδετο, διαθέτει πάχος και εξαιρετική οξύτητα που απαιτούν 2-3 χρόνια για να ομογενοποιηθούν. (7,5/10).
2017: Εκρηκτική μύτη που γεμίζει το ποτήρι με συμπύκνωση λεμονιών και πετρόλ. Πιο ελαφρύ και αυστηρό από το ΄18 μάλλον έχει πάρει μια …Riesling κατεύθυνση. Το στόμα πολύ πιο νεαρό από την μύτη. Υπέροχο… (8/10)
2016: Οι βροχές άφησαν τα σημάδια τους με πολύ χαμηλότερη συμπύκνωση και ως εκ τούτου πιο έντονη την αίσθηση της αλκοόλης. Οι φίλοι των μαλακών, στρόγγυλων λευκών πάντως θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα! Για τώρα. (6,5/10)
2015: Η χρονιά με την μεγαλύτερη ορυκτότητα που εκφράζεται σαν πετρόλ και θειάφι, υποχρεώνοντάς σε να μην σταματάς να το μυρίζεις! Παρόλο που η οξύτητα είναι έντονη, το flavor έχει περάσει το peak του. Για τώρα. (7/10)
2014: Ένα μπουκέτο πανδαισία έχει συνθέσει ο χρόνος, βάζοντας μαζί ζαχαρωμένο ανανά, μέλι, λευκή τρούφα και πετρόλ. Ελαφρύ αλλά όξινο και μακρύ, φέρνει και λίγες τανίνες στο τελείωμα. Έως το 2022. (8,5/10)
2013: Η συγκεκριμένη χρονιά δεν άντεξε την επίδραση του χρόνου με την μύτη να έχει οξειδωθεί και το στόμα να έχει αδειάσει. (4/10)
2012: Το πιο εκφραστικό κρασί του event, γέμισε την αίθουσα με εκρηκτικό, πυκνό άρωμα ζαχαρωμένων φρούτων και κάστανου. Με τανίνες και διάρκεια σαν του ΄14, υπολείπεται από αυτό μόνο ως προς το νεύρο. ( 8/10)
2009: Η 10ετία αποδείχθηκε βαριά για τις λιγοστές φιάλες που έχουν μείνει από αυτό το σπάνιο κρασί. Η ακόμα ζωντανή οξύτητα μπορεί να κρατά ζωντανό τον σκελετό του κρασιού, όμως το περισσότερο φρούτο έχει χαθεί… (5,5/10)
Petrakopoulos Wines, Ρομπόλα Natural “Παλαιά Αρμάκια”.
Το να παράγεις μόλις 1300 φιάλες λευκού κρασιού και παρόλαυτά να διαθέτεις μια οινοθήκη που να επιτρέπει μια κάθετη 5 χρονιών είναι άξιο συγχαρητηρίων και παραδειγματισμού για (σχεδόν) κάθε έλληνα παραγωγό! Αυτή η single vineyard Ρομπόλα με τις ελάχιστες αμπελουργικές και οινοποιητικές παρεμβάσεις προέρχεται από τον προφυλλοξηρικό αμπελώνα της Ξερόστερνας με τις πεζούλες του, που στα Κεφαλλονίτικα ονομάζονται αρμάκια.
2018: Το ΄18 είναι ακόμα ιδιαίτερα νεαρό υποχρεώνοντας σε ωριαία μετάγγιση. Τότε θα αποκαλύψει ελκυστικά αρώματα αχλαδιού και μανταρινιού, μέτριο σώμα και ισορροπημένο χαρακτήρα. Καλύτερα κελάρι ως το ΄22. (7/10)
2016: Η χρονιά φέρνει βοτανικότητα χαμομηλιού πλάι στα κίτρινα φρούτα και τα ψωμένια αρώματα. Αλκοόλη, οξύτητα και στυφάδα είναι όλα τους τονισμένα, και έτσι το κρασί διαθέτει μια γοητευτική αγριάδα. (7,5/10)
2015: Όντας το μόνο από τα κρασιά που έχει χωνέψει την οξύτητα προσφέροντας παράλληλα ένα μπουκέτο κίτρου και φρυγανισμένου ψωμιού, το ΄15 είναι το ελκυστικότερο όλων για άμεση κατανάλωση. Παλαιώνει ως το ΄22 πάντως… (8/10)
2014: Η χρονιά φαίνεται ότι ήταν φοβερή αφού όπως και το Classic έτσι και το Natural “τα σπάει”, συνδυάζοντας εξωτισμό ανανά και μάνγκο με ξηροκαρπάτη αίσθηση, μάκρος και λίγες τανίνες στο τελείωμα. +2-3 χρόνια. (8/10)
2013: Το έντονο μπουκέτο μπορεί να εντυπωσιάζει σε πρώτη ανάγνωση λόγω των αρωμάτων τρούφας, μανιταριών και ζυμαριού όμως το στόμα προδίδει την απουσία του φρούτου με σύντονη επίγευση. ( 5/10)
Συμπεράσματα.
Το οινοποιείο της Κεφαλονιάς αποδεικνύει ότι δίκαια βρίσκεται μπροστάρης στην ιδιαίτερα δυναμική παρουσία της Κεφαλονιάς που απολαμβάνουμε τα τελευταία χρόνια. Και παρόλο που άλλα κρασιά της γκάμας του έχουν τραβήξει περισσότερο πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, οι Ρομπόλες του δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα όντας ικανές για υψηλές επιδόσεις και παλαίωση.
Αυτή η τελευταία πάντως φαίνεται ότι εξαρτιέται σε μεγάλο βαθμό από την χρονιά, κάτι που μάλλον δικαιώνει όσους υποστηρίζουν ότι το σπουδαίο αυτό σταφύλι πίσω από την …καλοσυνάτη του εμφάνιση διαθέτει έναν δύστροπο χαρακτήρα!
Το μόνο σημείο κριτικής πάντως είναι η δυσκολία των κρασιών να ενσωματώσουν την οξύτητα που παραμένει ξεκομμένη και έντονη όσα χρόνια και αν περάσουν. Στοιχείο που δίνει την αίσθηση ότι τα κρασιά είναι ακόμα νέα και ασύνδετα, την ίδια στιγμή που το άρωμα μέσα στο στόμα εξελίσσεται με σχετικά γρήγορους ρυθμούς. Βέβαια αν αυτό το “πρόβλημα” οφείλετε στον παραγωγό ή την ποικιλία είναι κάτι που θα μπορεί να απαντηθεί μόνο μετά από ανάλογες κάθετες. Και ελπίζουμε να υπάρξουν και άλλες τέτοιες αξιέπαινες προσπάθειες ώστε το διαμάντι της Κεφαλονιάς να κάνει την παρουσία του τόσο αισθητή όσο αξίζει η στόφα του!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση