Δείξε μου το αμπελάκι σου…

20 Ιανουαρίου 2021
Σίμος Γεωργόπουλος
Κάποιοι παραγωγοί δεν επένδυσαν στα …χρυσά πόμολα αλλά εκεί που γεννιέται το ποιοτικό κρασί. Και η επιλογή τους απλά τούς δικαίωσε!
  • ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟ ΑΜΠΕΛΑΚΙ ΣΟΥ… | Θέματα

Πολλοί συχνά θα πιάσουμε τους εαυτούς μας να κάνουμε δεκάδες ανούσιες ερωτήσεις σε έναν παραγωγό αλλά τελικά να μην τον ρωτάμε την πλέον σημαντική, αυτή της σχέσης του με τους αμπελώνες.

Το αμπέλι είναι το θεμέλιο για την παραγωγή σπουδαίων κρασιών, συνεπώς η επένδυση σε αυτό είναι η πλέον σημαντική και δύσκολη. Και γίνεται ακόμα δυσκολότερη όχι μόνο λόγω του κόστους ή της αδυναμίας εύρεσης γης, αλλά και λόγω του πειρασμού της επένδυσης σε τομείς ελκυστικότερους στο μάτι και άρα αποτελεσματικότερους στην δημιουργία μιας glamour εικόνας. Αρκεί να αντιπαραβάλετε μια παράγκα που παράγει εξαιρετικά κρασιά από έναν ιδιόκτητο αμπελώνα και ένα εντυπωσιακό οινοποιείο του οποίου η γκάμα προέρχεται από αγοραστά σταφύλια για να καταλάβετε τι εννοώ.

Είναι βέβαιο ότι σχεδόν όλοι οι οινόφιλοι θα θαμπωθούν από το δεύτερο, όμως είναι εξίσου βέβαιο ότι διαχρονικά η επιτυχία θα έρθει για το πρώτο! Ο λόγος είναι ότι ένας ιδιόκτητος αμπελώνας καθιστά τον παραγωγό πολύ λιγότερο ευάλωτο στην εύρεση και αγορά σταφυλιών, προσδίδει σταθερότητα στην γεύση των κρασιών του, του αφήνει ευελιξία ως προς την ποικιλιακή επιλογή, διασφαλίζει την πολύχρονη ύπαρξη μιας ετικέτας και επιτρέπει την καλλιέργεια των κλιμάτων με τον πλέον επιθυμητό για αυτόν τρόπο.

Χωρίς αμφιβολία η συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών θα ορκιστούν στις μακροχρόνιες σχέσεις με αμπελουργούς, θα διαφημίσουν την καλλιέργεια σύμφωνα με τις υποδείξεις τους ή θα επικαλεστούν ακόμα και την ωμή δύναμη του χρήματος για να προμηθευτούν το καλύτερο σταφύλι. Από την άλλη “αερισμένοι” οινόφιλοι ή συνάδελφοι θα φέρουν παραδείγματα περιοχών (όπως η Καμπανία) όπου η παραγωγή κρασιών από ιδιόκτητους αμπελώνες είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, περιπτώσεις ακριβοθώρητων παραγωγών –όπως ο Dom Laurent- που δεν έχουν καν οινοποιείο(!) αλλά και αμέτρητα τραγικά κρασιά από ιδιόκτητα αμπέλια.

Ευτυχώς οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τους κανόνες, και η παρακάτω (αλφαβητική) λίστα περιλαμβάνει τα μεγαλύτερα από τα πολλά εξαιρετικά οινοποιεία που βασίζουν την παραγωγή τους σε ιδιόκτητους αμπελώνες, αποδεικνύοντας περίτρανα την δύναμη της δικής τους γης. Κάποιες από τις πόρτες των οινοποιείων τους  βέβαια μπορεί πλέον να ανοίγουν και με χρυσά πόμολα, ωστόσο το αμπέλι ήταν πάντα η αιχμή στο δόρυ της επιτυχίας τους!

Κτήμα Άλφα

Λίγα θεάματα στον εγχώριο οινικό χώρο είναι τόσο εντυπωσιακά όσο ο αμπελώνας των 1800 στρεμμάτων του Κτήματος Άλφα στο Αμύνταιο. Βέβαια εκεί συνυπάρχουν το θέαμα και η ουσία, αφού η απόλυτα επιστημονική καλλιέργεια (που περιλαμβάνει και το σύστημα υπόγειου ποτίσματος RDI) καθώς και η ύπαρξη κομματιών με αιωνόβια αυτόριζα αμπέλια εγγυώνται ότι τα κρασιά των Άγγελου Ιατρίδη και Μάκη Μαυρίδη θα ικανοποιήσουν ακόμα και την πλέον απαιτητική  παγκόσμια δίψα!

Κτήμα Βιβλία Χώρα

Το best seller κτήμα του Παγγαίου μπορεί να βρίσκεται στο στόμα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κάθε οινόφιλου, όμως πίσω από την επιτυχία εκτός φυσικά της πολλής δουλειάς βρίσκεται, και ένας αμπελώνας σχεδόν 600 στρεμμάτων. Άλλωστε μόνο μια τέτοια επένδυση θα επέτρεπε την δημιουργία μιας αξιόπιστης συλλογής κρασιών υψηλού επιπέδου, με κάποιες μάλιστα ετικέτες να περιέχουν δύστροπα σταφύλια όπως το Pinot Noir (Sole) ή το Semillon (Λευκός Όβηλος)!

Κτήμα Γεροβασιλείου

Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα το 1981 με την αναβίωση του οικογενειακού αμπελώνα των 25 στρεμμάτων στην Επανομή. Σήμερα το κτήμα-πρότυπο ξεπερνά τα 700 στρέμματα, με την εμμονή του στην χρήση αποκλειστικά δικών του σταφυλιών -ακόμα και όταν τα κρασιά του αποκλείονταν από αμέτρητες λίστες λόγω έλλειψης- να πρέπει να αποτελέσει μάθημα για όσους συναδέλφους του πιστεύουν ότι για την επιτυχία αρκούν οι δημόσιες σχέσεις…

Κτήμα Κυρ Γιάννη

Εξ αρχής το αμπέλι βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Γιάννη Μπουτάρη. Έτσι το κτήμα του Γιαννακοχωρίου (φωτό παρουσίασης άρθρου) ήταν η προίκα στην solo προσπάθεια του, αποτελώντας σήμερα την κορωνίδα της σπουδαίας οινοποιίας Κυρ Γιάννη. Λίγο κάτω από 600 στρέμματα μετρά η ιδιοκτησία της εταιρίας σε Νάουσα και Φλώρινα, με τα επιμέρους οριοθετημένα αμπελοτεμάχια να τυχαίνουν sur measure περιποίηση και να δημιουργούν συχνά-πυκνά ντόρο με τον καρπό τους

Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη

Με 2800 στρέμματα στην περιοχή της Δράμας και άλλα 200 στην Αττική, το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη αποτελεί μια κατηγορία από μόνο του στην κατηγορία “παραγωγικός αμπελώνας”. Με μια τέτοια …βάση δεδομένων η εκπληκτική ποιότητα και σταθερότητα όλων ανεξαιρέτως των κρασιών του δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση, με κερασάκι στην τούρτα να αποτελεί το παιχνίδι των ωριμάνσεων που συνυπάρχουν σε κάθε φιάλη, απόρροια των διαφορετικών υψομέτρων και εδαφών!

Αμπελώνες Παπαϊωάννου

Αν και οι μεγάλες ιδιοκτησίες εντός ΠΟΠ δεν είναι συνηθισμένες, ο αείμνηστος Θανάσης Παπαϊωάννου μετουσίωσε την παθολογική αγάπη του για τη γη σε έναν αμπελώνα σχεδόν 600 στρεμμάτων. Ακόμα σπουδαιότερο όμως είναι το γεγονός ότι όλα τους βρίσκονται εντός της ζώνης της Νεμέας, χαρακτηριστικό που δεν τον κατέστησε απλώς τον πατριάρχη της περιοχής αλλά και τον άνθρωπο που εισήγαγε εκεί έννοιες όπως αυτές  του terroir ή των οld vines.

Κτήμα Παυλίδη

Το δραμινό οινοποιείο μπορεί να ήταν επιβλητικό από την πρώτη μέρα, ωστόσο το αμπέλι ήταν εκεί από την ημέρα μηδέν! Ένας πανίσχυρος κινητήρας για δυναμικές επιδόσεις, που σήμερα έχει κερδίσει επιπλέον ιπποδύναμη μετρώντας 600 περίπου στρέμματα μοιρασμένα στις περιοχές Κοκκινόγεια και Περιχώρα. Τα φώτα της δημοσιότητας  μπορεί εδώ να τραβά ο σκοτεινός νυχτερινός τρύγος, όμως τα κλίματα δέχονται και όλο το υπόλοιπο πακέτο  υποδειγματικών αμπελουργικών φροντίδων.

Κτήμα Πόρτο Καρράς

Κανονικά το εμβληματικότερο οινοποιείο στην ιστορία του ελληνικού κρασιού δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε αυτή τη λίστα, αφού ούτε οι επιδόσεις της τελευταίας 20ετίας ούτε η κατάσταση του αμπελώνα του θα το δικαιολογούσε. Πως όμως να αφήσεις απ’ έξω τον μέχρι πρότινος μεγαλύτερο ενιαίο αμπελώνα της Ευρώπης; Μια θέση “τιμής ένεκεν” επομένως, με την ευχή η νέα ιδιοκτησία να ξαναφέρει τη λάμψη στις πλαγιές του Μελίτωνα και στο διαμάντι των 4500 στρεμμάτων…

Κτήμα Τσέλεπου

Συχνά αναφέρω το οινοποιείο της Τεγέας σαν ένα πρότυπο ανάπτυξης, ιδιαίτερα αν κανείς δεν κουβαλά μια καραβιά χρημάτων από άλλες δραστηριότητες. Για χρόνια ο Γιάννης Τσέλεπος επένδυε τα έσοδα από τα κρασιά του σε γη, την στιγμή που συνάδελφοι του ψώνιζαν κρυστάλλινους πολυελαίους για τις αίθουσες γευσιγνωσιών τους! Σήμερα με την ισχυρή βάση 600 περίπου στρεμμάτων σε Μαντίνεια, Νεμέα και Σαντορίνη, το δικό του φωτιστικό εξακολουθεί να είναι αναμμένο και λαμπερό!

Κτήμα Χατζημιχάλη

Ο Δημήτρης Χατζημιχάλης ξεκίνησε το 1973 όντας από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν την δύναμη του ιδιόκτητου αμπελιού. Έτσι τα 90 αρχικά στρέμματα έχουν γίνει 2200, με τους αμπελώνες σε Αταλάντη Λοκρίδας και Άρμα Βοιωτίας να αποτελούν πηγή για κάποια από τα σπουδαιότερα και εμπορικότερα κρασιά της τελευταίας 50ετίας. Πρωτοπόρος πάντως έχει υπάρξει και στην  πίστη του στο terroir, με την κυκλοφορία αμέτρητων single vineyard κρασιών.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση