Για τα δεδομένα του πανέμορφου Βελγίου η Αμβέρσα δεν είναι μια όμορφη πόλη. Όμως παρόλο το μικρό της μέγεθος διαθέτει την πρωτοκαθεδρία της Ευρώπης σε δύο πολύ σημαντικά αγαθά, τα διαμάντια και τα εμπορεύματα. Όσον αφορά στο πρώτο, το 85% της παγκόσμιας παραγωγής διαμαντιών περνά τουλάχιστον μια φορά από την Αμβέρσα! Όσον αφορά στα δεύτερα, η πόλη διαθέτει το 2ο σε μέγεθος λιμάνι της Ευρώπης, το οποίο μάλιστα κερδίζει περαιτέρω δύναμη λόγω της θέσης του στην καρδιά της και όχι στις Ατλαντικές ακτές της.
Προσθέσετε εδώ και το γεγονός ότι η Αμβέρσα έχει και μια επιπλέον πρωτιά ως ο μεγαλύτερος υποδοχέας κρασιού από όλο τον κόσμο και θα καταλάβετε ότι δεν θα υπήρχε καταλληλότερη πόλη για να φιλοξενήσει τα διαμάντια του οινοχοϊκού κόσμου που για 5 μέρες πάλεψαν για τον τίτλο του κορυφαίου Sommelier του πλανήτη.
Το ύψιστο γεγονός στον κόσμου του κρασιού διοργανώνεται κάθε 3 χρόνια και ως εκ τούτου λαμβάνει διαστάσεις οινικής Ολυμπιάδας. Βέβαια η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο νικητής δεν μπορεί να ξαναλάβει μέρος σε επόμενη διοργάνωση, όμως το σίγουρο είναι ότι η επαγγελματική του ζωή δεν θα είναι πλέον η ίδια. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, το ίδιο ισχύει και για όλους τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, αφού αυτοί εκφράζουν την οινοχοϊκή αφρόκρεμα όχι μόνο της χώρας τους αλλά και όλου του κόσμου.
Έτσι 66 Sommelier από 63 χώρες διεκδίκησαν τον πολυπόθητο τίτλο που τελεί υπό την αιγίδα της ASI (Association de la Sommellerie International), συνοδευόμενοι από τους προπονητές τους, τους προέδρους των κατά τόπους ενώσεων και τους εκπροσώπους του τύπου, σε μια γιορτή του κρασιού που έφερε στην Αμβέρσα και μυθικές προσωπικότητες της παγκόσμιας οινοποιίας (όπως τον Miguel Torres, τον Matthieu Perrin και τον Dominic Symington) που παρουσίασαν στους κορυφαίους την σπουδαία “πραμάτεια” τους μέσα από αλησμόνητα masterclasses.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο κορυφαίος Έλληνας οινοχόος για το 2016 και το 2019 Άρης Σκλαβενίτης που συνοδευόταν από τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Οινοχόων Αντρέα Ματθίδη, τον εθνικό προπονητή Γιώργο Λούκα και την αφεντιά μου ως καταγραφέα αυτού του ξεχωριστού γεγονότος.
Η γιορτή πάντως άρχισε σκληρά για τους διαγωνιζόμενους με τα (κλειστά για το κοινό) προκριματικά κατά τα οποία υποχρεώθηκαν να απαντήσουν σε 22 σελίδες απίστευτα δύσκολων ερωτήσεων και σε μια απαιτητική 2λεπτη δοκιμασία σέρβις, προκειμένου 19 από αυτούς να βρεθούν στον ημιτελικό.
Ο Άρης Σκλαβενίτης κατέλαβε την 27η θέση, ένα αποτέλεσμα που με βάση τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του και την πρωταθλητική αντιμετώπιση πολλών υποψηφίων –με κάποιους εξ αυτών να έχουν παραμερίσει τις δουλειές τους προκειμένου να έχουν χρόνο για 10ηρη καθημερινή προπόνηση και διάβασμα!- κρίνεται απόλυτα ικανοποιητική. Και αν διαφωνείτε απλά σκεφτείτε ότι άφησε πίσω του τους εκπροσώπους των ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Ιταλίας, του Μονακό και της Ισπανίας, χωρών με κορυφαία εστιατόρια και τελείως άλλη οικονομική και γαστρονομική δύναμη από αυτήν της Ελλάδας.
Ο μεγάλος ημιτελικός ήταν ανοιχτός μόνο στον τύπο και σε ένα μέλος της χώρας της οποίας ο εκπρόσωπος διαγωνιζόταν. Ως εκ τούτου ήμουν ο μόνος Έλληνας που μπορούσα να παρακολουθήσω τις δύο φάσεις του που κράταγαν την αδρεναλίνη στα ύψη για 30 περίπου ώρα κατ’ άτομο. Τα πράγματα ξεκίνησαν …ήρεμα με μια γευσιγνωσία κόκκινου και μια ταυτοποίηση 3 λευκών που φυσικά δοκιμάστηκαν τυφλά. Κατόπιν όμως ήρθε ο δίσκος με τους “μεζέδες”, που αποδείχθηκαν λίγο σκληροί, μιας και περιελάμβαναν 3 πετρώματα (silex, σχιστόλιθο και ασβεστόλιθο) τα οποία οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να αντιστοιχίσουν στα εν λόγω κρασιά!
Τουλάχιστον ο δεύτερος δίσκος, που ακολούθησε την τυφλή γευσιγνωσία 3 ποτών (Tawny Port, μαύρη μπύρα, Palo Cortado Sherry) αποδείχθηκε πιο βρώσιμος, με το σοκολατένιο μπισκοτάκι να αναζητά το καλύτερο κατά τη γνώμη τους ταίρι.
Τι κάνεις όταν έχεις 6 λεπτά να σερβίρεις δύο φιάλες λευκού -τις οποίες μάλιστα σου ζητούν να μεταγγίσεις- και η μία βρίσκεται εκτός σαμπανιέρας; Απλά τρέχεις και δεν φτάνεις, ενώ ταυτόχρονα το μυαλό σου στροφάρει στον κόφτη προκειμένου να σκεφτείς την παγίδα, τον χειρισμό και την πρακτική αντιμετώπιση της κατάστασης. Αυτά κλίθηκαν να κάνουν οι 19 semi-finalists στην δεύτερη φάση, όμως πριν καν προλάβουν να σκουπίσουν τον ιδρώτα από το ανοιχτήρι τους έπρεπε να “μεταμφιεστούν” σε πρεσβευτές του κρασιού της Γεωργίας και επί 5 λεπτά να αναλύσουν τα σημεία- κλειδιά για την προώθηση του στην αγορά του Βελγίου, αποδεικνύοντας τις ικανότητές τους εκτός από το τραπέζι και στο marketingαλλά και στον λόγο.
Ποιοι όμως ανέβηκαν στην σκηνή για τον μεγάλο τελικό και ποιός ήταν αυτός που έγραψε το όνομά του στην χρυσή λίστα δίπλα στους Markus del Monego, Andreas Larsson, Gerard Basset και τους άλλους 12 θεούς της παγκόσμιας Οινοχοϊας;
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση