Κτήμα Σκούρα, Τιτάνας 2013

Η κυκλοφορία ενός γλυκού κρασιού από έναν εκ των κορυφαίων παραγωγών της χώρας έχει από μόνο του ενδιαφέρον, όταν όμως αυτό έρχεται για πρώτη φορά μετά από 34 χρόνια προσωπικής πορείας τότε γίνεται συναρπαστικό.

Όμως ο Γιώργος Σκούρας τερματίζει το κοντέρ της ίντριγκας επιλέγοντας για αυτή την first in his lifetime απόπειρα το σπάνιο, δύστροπο και ανεξερεύνητο Μαυρόστυφο Άργους· αλλά και το διπλό στέγνωμα 8 ημερών στον ήλιο και 38 ημερών στην σκιά το οποίο ακολουθείται από 5χρονη παλαίωση σε βαρέλια!

Όλα τα παραπάνω θα έκαναν κάποιον να συμπεράνει ότι θα βρεθεί μπροστά σε ένα κεραμιδί χρώμα, όμως έξαφνα το ποτήρι βάφεται σχεδόν κατάμαυρο, χωρίς την παραμικρή παρουσία “σκουριασμένων” στολιδιών.

Η απουσία οξειδωτικού χαρακτήρα επιβεβαιώνεται και στην μύτη, η οποία παρόλη την υπερβολική γλύκα διαθέτει την υπέροχη “μαυρίλα” του creme de cassis, της μαύρης σταφίδας και του φρέσκου σύκου. Εξίσου υπερβολικό όμως είναι και το βαρέλι, χωρίς εδώ να υπάρχει τίποτα το υπέροχο…

Το μεγαλύτερο στοίχημα βέβαια είναι το στόμα, προσπάθεια που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο λόγω της επιθετικότητας της ποικιλίας. Και αν μέχρι τώρα ο Τιτάνας δικαιολόγησε το πρώτο συνθετικό του σταφυλιού του, μια γουλιά θα δώσει εξηγήσεις και για το δεύτερο. Μάλιστα η στυφάδα έρχεται πακέτο και με υψηλή οξύτητα, όμως το φρέσκο flavor, η τέλεια γλύκα και το πιπεράτο τελείωμα δεν αφήνουν τα επιθετικά στοιχεία να πάρουν τα ηνία.

Πάντως, η θερμοκρασία των  15-17ºC και το μικρό Spiegelau Willsberger Port θα ηρεμήσουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα και θα αφήσουν το μυαλό απερίσπαστο για να αποφασίσει αν θα φέρει στο τραπέζι ένα επιδόρπιο με σκούρα σοκολάτα ή ένα βουτυράτο Roquefort.

Ο Τιτάνας είναι μια εξαιρετική παρθενική απόπειρα σε μια κατηγορία που εύκολα καταλήγει σε απόλυτα ναυάγια και ως τέτοια μοιραία οδηγεί σε Port συνειρμούς. Στο πρόσωπο της Μαυροδάφνης και του Λιάτικου η Ελλάδα διαθέτει αρκετούς εκπροσώπους του ξηροκαρπάτου, βελούδινου στυλ που -έστω και με τελείως διαφορετικό προφίλ- πρεσβεύουν τα Tawny Ports, δυστυχώς όμως δεν διαθέτει κρασιά γεμάτα φρέσκο φρούτο και δομή στα πρότυπα των σπουδαίωνVintage.

Προφανώς είμαι ο τελευταίος ικανός να δώσει συμβουλές στο Κτήμα Σκούρα, όμως με πολύ μειωμένο βαρέλι και τις ημέρες του λιασίματος να ρεφαριστούν με επιπλέον στέγνωμα υπό σκιά, ο Τιτάνας πιστεύω ότι όχι μόνο θα ρίξει δραστικά το κόστος και κατ’ επέκταση την τιμή των 45€ αλλά θα αποκτήσει και τα εχέγγυα να κοιτάξει τις Vintage γλυκές εκδοχές από το Douro αλλά και τις αντίστοιχες προτάσεις της ΝΔ Γαλλίας (Maury, Rivesaltes, Banyulus) στα μάτια.

Βαθμολογία: 8/10.