Οινοποιία Κεχρής, Κεχριμπάρι 2017

Αρκετοί παραγωγοί έχουν βάλει το όνομά τους στην ιστορία της Ρετσίνας, όμως κανένας δεν έχει συνδεθεί με την ποιοτική της έκφραση όπως η οινοποιία Κεχρή. Ο παραγωγός από το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης από το 1939 βάζει ρετσίνι αλλά βγάζει ρετσινιά από αυτό το μοναδικό προϊόν, κάνοντας με τις επιδόσεις του κάθε Έλληνα υπερήφανο.

Αν πάντως το σοφιστικέ Δάκρυ του Πεύκου είναι η κορυφή του …πευκόβουνου που αποτελείται από 4(!) ετικέτες, η βάση του είναι δίχως άλλο το Κεχριμπάρι, ένα κρασί που φέτος γιορτάζει τα 20 χρόνια από την πρώτη εμφιάλωσή του.

Εξ’ ου και η μαύρη ματ συλλεκτική εκδοχή της εμβληματικής πλέον φιάλης με το σχήμα του δακρύου, που ωστόσο δεν περιέχει τίποτα άλλο από το Κεχριμπάρι του 2017. Αυτό βέβαια δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, αφού αυτή η Ρετσίνα από Ροδίτη έχει αποδείξει αμέτρητες φορές την αξία της, έχοντας μάλιστα πολλές φορές κλέψει τις εντυπώσεις μου σε εκθέσεις.

Πριν φέρω το Κεχριμπάρι στο ποτήρι μου σκεφτόμουνα ότι δεν πρόκειται για μια μοντέρνα Ρετσίνα αλλά για μια καλοφτιαγμένη παραδοσιακή Ρετσίνα. Όμως αυτή η σκέψη σβήστηκε από το μυαλό μου ευθύς αμέσως, τόσο λόγω του ιδιαίτερα πράσινου χρώματος όσο και του ντελικάτου αρώματος που φέρνει γενναιόδωρες νότες λεμονιού, λεμονίτας και αιθέριων πευκοβελόνων πλάι σε ανεπαίσθητα περάσματα καπνού.

Στο στόμα η ρητίνη κάνει πιο αισθητή την παρουσία της χωρίς όμως να πικρίζει, ενώ η γεύση καταφέρνει να παρουσιαστεί σαν τέλεια προέκταση της μύτης  διατηρώντας  παράλληλα την λεμονάτη ζωντάνια της.

Οι 10-12° C είναι οι πλέον κολακευτικοί για το Κεχριμπάρι το οποίο είναι παντελώς αναίσθητο στην επιλογή του ποτηριού, αναγκάζοντάς με μόνο και μόνο για λόγους αρχής να προτιμήσω το σχετικά μεγάλο Spiegelau Authentis 01. Φυσικά εξίσου καλόβολο είναι και στο τραπέζι, κάνοντάς με πάντως να το ονειρεύομαι πλάι σε μια πιατέλα με αμπελοντολμάδες αυγολέμονο!

Με την ποιότητά του το Κεχριμπάρι υποχρεώνει σε σύγκρισή όχι με άλλες μαζικές Ρετσίνες αλλά με αξιόλογα κρασιά και εκεί τα 3 περίπου euro για την φιάλη των 500ml συνιστούν κλοπή.

Φυσικά το τριπλάσιας τιμής Δάκρυ του Πεύκου κρατά τα σκήπτρα της  ευγένειας, της πολυπλοκότητας και της γευστικής διάρκειας. Όμως ο νευρικός του χαρακτήρας απαιτεί τουλάχιστον 3ετη παλαίωση, με αποτέλεσμα το Κεχριμπάρι να είναι πιο εκφραστικό και ομογενές στη νιότη του. Συνεπώς οι aficionado της “της ρητίνης των σαλονιών” μπορούν να απολαμβάνουν έναν εξαιρετικό, φρέσκο εκπρόσωπο του στυλ, όσο το Δάκρυ του Πεύκου αναπαύεται στην κάβα τους!

Βαθμολογία: 7,5/10.