Το Δάκρυ του Πεύκου, Κεχρής

Η πολυβραβευμένη ρετσίνα.

Χρώμα κίτρινο αρκετά βαθύ και λαμπερό με ελαφρές πρασινωπές αποχρώσεις. Αρώματα ρητίνης πεύκου έντονα, καθαρά και ευδιάκριτα, που με ανακίνηση γίνονται ακόμη πιο σύνθετα. Το φρούτο και το εσπεριδοειδές είναι διακριτικό και ακολουθεί. Στόμα πλούσιο με ωραία οξύτητα και άρωμα τερπενικό. Μεγάλη αρωματική διάρκεια που μένει ως αίσθηση με ένταση και αρνείται πεισματικά να σβήσει.

Βαθμός 86/100 για ένα είδος κρασιού που πλέον σχεδόν κάνεις δεν ασχολείται μαζί του. Κατάφερε να επιβιώσει από την αρχαιότητα, να γνωρίσει καινούργια δυναμική τη δεκαετία του 80, ενώ σήμερα έχει ξαναμπεί στη λήθη. Όμως σε μια εποχή παγκοσμίου καταμερισμού εργασίας δεν θα ήταν παράξενο, μετά από μερικές δεκαετίες η ρετσίνα να γίνει το πιο προβεβλημένο ελληνικό κρασί. Το συγκεκριμένο κρασί έχει δυο χαρακτηριστικά που το ξανάφεραν στην επιφάνεια. Πρώτον είναι μια καθαρόαιμη ρετσίνα, δηλώνει φανερά την καταγωγή της και ανταμείβεται. Μακριά από τη αισθητική της δεκαετίας του 90 που οι ρετσίνες προσπαθούσαν να μην είναι ρετσίνες. Τα δεύτερο θετικό της είναι το πλούσιο σώμα. Η παραδοσιακή ρετσίνα ήταν ένα συνήθως ένα λεπτό κρασί που δύσκολα ξεπερνούσε τους 12 βαθμούς. Οι 13,5 βαθμοί του παρόντος κρασιού δίνουν άλλη διάσταση στη γεύση. Αυτό την κάνει να ξεχωρίζει από μια γενιά, υδαρών στο στόμα, ρετσινών. Ο συνδυασμός ενός παχιού σώματος μαζί με την κολλώδη αίσθηση της ρετσίνας δίνει ένα νέο στυλ σε αυτό το κρασί. Η οπίσθια ετικέτα του αναλύει και προσθέτει στο πεύκο την συνολική αίσθηση σε βανίλια και βουτύρου από το βαρέλι σε θυμάρι, τζίντζερ και δενδρολίβανο συμβάλλοντας στην εκ νέου εγγραφή του λεξιλογίου της ρετσίνας, αφού κάποιος δύσκολα θα αρνηθεί ότι γίνονται αντιληπτά. Από τις ετικέτες με προγραφή που σε βοηθάν και όχι από αυτές που σε κάνουν αν αναρωτιέσαι εάν δοκιμάζεις ένα άλλο κρασί. Ο συνδυασμός βαρελιού και πεύκου αλλά και ίσως επαφής με τις οινολάσπες δίνουν μια αίσθηση λιπαρότητας ως αποτέλεσμα συνδυασμού αρώματος και γεύση. Η χρήση του βαρελιού απλά ξαναφέρνει τις μνήμες πριν απο 30 χρόνια, πριν η ρετσίνα χάσει το φυσικό της χώρο όχι μονό ζύμωσης αλλά και παραμονής. Το μονό που λείπει από την ολοκλήρωση της αίσθησης της παλιάς καλής βαρελίσιας ρετσίνας είναι το σπινθήρισμα που δίνει στη γλώσσα η ελαφρά μεγαλύτερη παρουσία διοξειδίου του άνθρακα. Πραγματικά είναι δύσκολο να βαθμολογήσεις αυτό το κρασί. Εάν υποθέσουμε ότι είναι η καλύτερη ρετσίνα στον κόσμο θα μπορέσαμε να της βάλουμε 90. Εάν πάλι θεωρήσουμε ότι άπλα είναι ένα αρωματισμένο κρασί θα μπορούσαμε να της βάλουμε 80. Το 86 κρύβει και την αμηχανία του βαθμολογητή και την έλλειψη μέτρου σύγκρισης.

Τιμή στην Κάβα Ανθίδης: €13,50