Η τυφλή γευσιγνωσία γίνεται για 2 κυρίως λόγους. Η απόκρυψη της ταυτότητας του κρασιού μας βοηθά αφενός να το αντιμετωπίσουμε «καθαρά» και όχι με βάση την προϊστορία του οινοποιείου, την ποικιλία ή άλλα χαρακτηριστικά που μπορεί να μας προδιαθέσουν αρνητικά ή θετικά, αφετέρου γιατί στα τυφλά συγκεντρωνόμαστε περισσότερο στα οινικά χαρακτηριστικά του κρασιού ακόμη και τα πιο μικρά και δυσδιάκριτα, με σκοπό να τα αναγνωρίσουμε και να τα αποκωδικοποιήσουμε. Έτσι, η κρίση μας είναι περισσότερο αντικειμενική και δίκαιη για την προσπάθεια του οινοπαραγωγού.
Η τυφλή δοκιμή είναι μια μοναδική διαδικασία, μια ιδιαίτερη τέχνη της αναγνώρισης. Κάθε στοιχείο είναι σημαντικό με σκοπό τη σύνθεση μιας και μοναδικής εικόνας. Για να συμβεί αυτό ξεκινούμε από την όψη του κρασιού και χαρακτηριστικά όπως το χρώμα, τη διαύγεια και τα δάκρυα του κρασιού στο ποτήρι. Συνεχίζουμε στη μύτη όπου προσπαθούμε να διακρίνουμε αρώματα και να ανακαλέσουμε μνήμες. Φρούτα, γη, μπαχαρικά, ξηροί καρποί, ξύλο, καραμέλα, ορυκτά είναι μερικές από τις μεγάλες κατηγορίες αρωμάτων που μπορεί να αναγνωρίσουμε σε ένα κρασί. Τέλος, το στόμα μας δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες των γεύσεων που μας αποκαλύπτουν την οξύτητα, τις τανίνες, τη γλυκύτητα και την πολυπλοκότητα ενός κρασιού. Απαραίτητη προϋπόθεση το κρασί να κάνει κύκλους σε ολόκληρη τη γλώσσα για να ενεργοποιήσει όλους τους κάλυκες της. Τώρα είμαστε σε θέση τουλάχιστον να βρούμε την ποικιλία και γιατί όχι την περιοχή ή τη χώρα παραγωγής ή και περισσότερα στοιχεία του αγνώστου μεν απολαυστικού δε οίνου.
Χάρης Τζαννής, Fnl-guide.com
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση