Πως θα αντιδρούσατε όμως αν βάζατε κάποια από τις σάπιες αυτές ρόγες στο στόμα και απολαμβάνατε το απόλυτο νέκταρ των θεών; Αν αυτή η σήψη ήταν μια ηδονιστική, ευγενική σήψη;
Γιατί έτσι λέγεται το σάπισμα που δημιουργεί ο μύκητας botrytis cinerea όταν προσβάλει το αμπέλι· κάτι βέβαια που συμβαίνει σε πολύ λίγα μέρη του κόσμου τα οποία βρίσκονται κοντά σε ποτάμια ή λίμνες μιας και απαιτεί συνεχή εναλλαγή βραδινής ομίχλης και μεσημεριανού ήλιου.
Οι σπάνιες αυτές συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα που προσβάλει τα λεπτόφλουδα σταφύλια, τα συρρικνώνει ρουφώντας το νερό, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί και μαγικά μελένια αλλά και γήινα αρώματα όπως το μανιτάρι.
Η συλλογή των ρογών είναι μια διαδικασία ιδιαίτερα επίπονη και ακριβή, με τους εργάτες να πραγματοποιούν διαδοχικούς τρύγους –κάποιες φορές και πάνω από 5!- τρυγώντας μόνο τα προσβεβλημένα τσαμπιά. Τα υπόλοιπα αφήνονται πάνω στο αμπέλι μέχρι τα μουχλιάσουν και αυτά –με όλο το ρίσκο μιας ενδεχόμενης βροχής- αφού η ευγενής σήψη τις περισσότερες χρονιές δεν προσβάλει το αμπέλι ταυτόχρονα αλλά σταδιακά.
Η οινοποίηση αυτών των πολύτιμων ρογών –που συνήθως κάνουν μήνες να ζυμώσουν λόγω των σακχάρων τους- σαν αποτέλεσμα έχει γλυκά κρασιά μοναδικής πολυπλοκότητας, δύναμης και χαρακτήρα όπως τα ξακουστά γαλλικά Sauternes, Bonnezeaux και Vouvray, τα μυθικά ουγγαρέζικα Tokaji Aszu, τα τρομακτικής τιμής γερμανικά Beerenauslese και Trockenbeerenauslese ή τους υπέροχους αυστριακούς εκπροσώπους από την λίμνη Neusiedlersee.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση