Γιατί όταν είναι μια απλή, ταπεινή, σχεδόν μουντή Δευτέρα και έχεις μόλις φύγει από το γραφείο ένα καλό ποτό σε ένα καλό μαγαζί, σερβιρισμένο από έναν καλό bartender αρκεί για να σου φτιάξει τη διάθεση.
Όταν μάλιστα μπαίνεις μέσα στο μαγαζί και βλέπεις το head bartender του μαγαζιού Γιώργο Μεγαλοκονόμο να σπάει αυγά στο shaker, έτσι γιατί είχε χρόνο, καταλαβαίνεις πως κάτι καλό σου προμηνύει η βραδιά. Όταν κοιτάς δίπλα του και βλέπεις έναν ακόμη bartender, το Δημήτρη Ζαχαριά να “παιδεύεται” με ένα λικέρ σύκου που μόλις “έδεσε” και να τυραννιέται με το τι να το ταιριάξει ιδανικά, τότε σιγουρεύεσαι πως εδώ κατάλογο δεν πρέπει να ανοίξεις. Μα και γιατί να τον ανοίξεις άλλωστε; Είναι λέει βραβευμένος για το στήσιμό του. Προσωπικά τον βρήκα να αδικεί τα 70 cocktails που περιέχει, να τα στριμώχνει και να τα καταπιέζει σε δυσδιάκριτες θεματικές και σίγουρα να μην σε προδιαθέτει σε καμία περίπτωση να τον χρησιμοποιήσεις.
Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή, πρέπει να σημειώσουμε πως το Think Positive ήταν από τα πρώτα bars της πλέον στριμωγμένης περιοχής του Χαλανδρίου.
Άνοιξε το 2002, ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 7 χρόνια και να ολοκληρωθεί η πρώτη ανακαίνιση μέχρι να συνδεθεί στη συνείδηση του κόσμου όχι μόνο ως ένα “καλό” αλλά και ως ένα εξωστρεφές cocktail bar. Τότε, ήταν που έκανε τα πρώτα του δειλά βήματα ο σημερινός bar leader του, Γιώργος Μεγαλοκονόμος. Ως “παιδί” των Friday’s, όπως άλλωστε και οι ιδιοκτήτες του Think Positive, κύριο μέλημα είχε σαφώς το απαιτητικό και απαραίτητο marketing που όριζε ευγένεια, προθυμία, ποιότητα υπηρεσιών και νύξεις καινοτομίας. Αυτό ξεκίνησε λοιπόν να προσφέρει και στο “δικό του” επαγγελματικό στέκι, το Think Positive και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα, με μια ακόμη πιο εμπλουτισμένη ομάδα bartenders.
Συναντάμε λοιπόν ένα μαγαζί “αμφιθεατρικά” στημένο που σχεδόν σε αναγκάζει να έχεις τα μάτια σου στραμμένα προς το μπαρ.Ένα μαγαζί που αγαπά το μίνιμαλ και που κάθε λεπτό θα ευχόσουν να ήταν λίγο πιο ζεστό, να έχει πιο ατμοσφαιρικό φωτισμό, να μην σε αποσπά από το σκοπό του (αν θεωρούμε πως ο σκοπός του bar είναι να σε χαλαρώνει), με αντιθέσεις πάλλευκες και κατακόκκινες. Θα ήθελες να ήταν κάτω από το σπίτι σου.
Τα προσπερνάς όμως όλα και αφοσιώνεσαι στο bar. Ένα bar το οποίο 7 στους δέκα πελάτες που θα σερβίρει θα έχουν μπροστά τους cocktail και όχι ένα απλό ποτό, ένα bar τόσο “διαδραστικό” που κάνει τον επισκέπτη (θαμώνα, απλό περαστικό, έμπειρο γνώστη) μέλος της ομάδας των bartender μιας και ουσιαστικά το ποτήρι θα δημιουργηθεί μετά από διάλογο, επίμονο και όχι τυπικό μαζί του.
Ο Γιώργος Μεγαλοκονόμος βγήκε δεύτερος στο Skinos Mediterannean Challenge του 2012 και έτσι έδωσε σαφή κατεύθυνση στον κατάλογό του και στη μαστίχα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρότασή του με Skinos, λικέρ δαμάσκηνου, Creole bitters και ασπράδι αυγού, το οποίο βρίσκουμε φυσικά και στο Think Positive. Βγήκε επίσης δεύτερος στον ελληνικό τελικό του Angostura Cocktail Challenge και έτσι δεν θα μπορούσε παρά να στραφεί δημιουργικά και στις προτάσεις με ρούμι.
Ως λάτρης του gin ωστόσο ήταν αυτή η βάση που ήθελα να δοκιμάσω. Ένα classic Casino έφτασε μπροστά μου με έντονο Beefeater, φρέσκο λεμόνι, bitters πορτοκαλιού, και λικέρ από μαρασκίνο, ξινό όσο πρέπει και με τα εσπεριδοειδή να κάνουν αρωματικό party κάθε φορά που πλησίαζα στο ποτήρι. Η έκπληξη ωστόσο δεν ήταν στο καθ` αυτό cocktail, αλλά στο μαριναρισμένο κεράσι, σε bourbon, με ένα mix πιπεριών που σου τσίμπαγε τη μύτη, το οποίο αποτελούσε τη γαρνιτούρα του. Δεν άντεξα, το βούτηξα μέσα στο cocktail και γουλιά με γουλιά, λεπτό με λεπτό παρατηρούσα μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη τόσο στη γεύση όσο και στα αρώματα.
Και μιας και ξεκινήσαμε “πιπεράτα” κάπως έτσι συνεχίσαμε με την πρόταση του Γιώργου αυτή τη φορά να προσφέρει απλόχερη δροσιά στο στόμα, να γαργαλά τη μύτη “ανοιξιάτικα” με σέλερι και να αφήνει τελικά μια spicy επίγευση από chili που αρκετά προκλητικά επιβαλλόταν στο τελικό αποτέλεσμα. Το “test” είχε λήξει και μάλιστα με επιτυχία. Όχι τόσο γιατί και τα δύο cocktails ήταν όσο έπρεπε ισορροπημένα και όσο έπρεπε δυνατά και όσο έπρεπε δημιουργικά, αλλά γιατί οι ταυτόχρονες δοκιμές του Γιώργου στο νέο του, sour δημιούργημα συνεχίζονταν και η ταυτόχρονη προσπάθεια του Δημήτρη Ζαχαριά να διατηρήσει με πείσμα τις ισορροπίες ανάμεσα στο λικέρ σύκου και το ginger εξελίσσονταν με ενδιαφέρουσες συνέπειες.
“Οι Δευτέρες είναι οι μέρες των δοκιμών”, μου είπαν, κάτι που φυσικά φαινόταν από την πρώτη στιγμή.
Όσο για το “καθ` αυτό” μπαρ, σχεδόν ούτε που το πιάνει το μάτι σου. Κι όμως παρά την ήδη άρτια εντύπωση που σχημάτισα για το χώρο, τους bartenders και φυσικά τις δημιουργίες τους, οπτικά είναι λες και η κάβα θέλει συμπλήρωμα. Διαθέτει τις βασικές ετικέτες χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι εκπλήξεις από 1919 της Angostura, Fifty Pounds και Plymouth σε gin που βρίσκονται σε περίοπτη θέση, σε αντίθεση με τις προτάσεις σε vodka και whisky που ένιωσα να έχουν ελαφρώς αδικηθεί.
Όσο για τα νεότερα, σύντομα η ομάδα των bartenders του Think Positive (Γιώργος Μεγαλοκονόμος, Δημήτρης Ζαχαριάς και Γιάννης Τζήλος) ετοιμάζεται να εντάξει περίπου 20 νέες προτάσεις σε cocktails στον κατάλογο, στον οποίο πρωταγωνιστική θέση θα έχουν οι προτάσεις τους με δικά τους infusions από δεντρολίβανο, ευκάλυπτο και λεβάντα.
Το Think Positive λοιπόν μπορεί να μην σε προδιαθέτει ούτε ως χώρος, ούτε ως κάβα, μα ούτε καν και ως κατάλογος. Όπως όμως τα ρούχα δεν κάνουν τον παπά, έτσι -σαφώς- και ο χώρος, η κάβα και ο κατάλογος δεν κάνουν το bar. Το κάνουν οι bartenders του και η δημιουργικότητά τους. Ε αυτό, το συναντάμε εδώ καθημερινά και μάλιστα σε εξαιρετικά συμφέρουσα after office διάθεση με τα cocktails να κοστίζουν €2 λιγότερο από τις αναγραφόμενες τιμές.
(Ανδρέα Γκίνη 12, Χαλάνδρι)
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση