Σπίτι bar

Όσες φορές κι αν έχω πάει, πάντα χάνω την είσοδο. Αν και το Σπίτι bar βρίσκεται σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους του Χαλανδρίου, είναι τόσα καλά κρυμμένο που λίγο απρόσεχτος να είστε -σαν εμένα- θα το προσπεράσετε. Αλλά μην ανησυχείτε, δεν θα πάρει πολύ για να το δείτε και να βρεθείτε στην αυλή του.

Το Σπίτι bar ήταν, αν η μνήμη μου δεν με απατά, από τα πρώτα μαγαζιά που έκαναν μόδα τις στοές του Χαλανδρίου. Φέτος αισίως κλείνει τα έξι χρόνια λειτουργίας και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο και με την ίδια φιλοσοφία. Εκείνο που είχα λατρέψει σε αυτό το μαγαζί από την πρώτη στιγμή που το επισκέφτηκα -πριν από 4 χρόνια- ήταν η ιδιαίτερη μουσική που έντυνε το ατμοσφαιρικό και φιλικό περιβάλλον του. Και εξακολουθούν να παίζουν το ίδιο "ψαγμένη" μουσική που όχι απλά δεν ενοχλεί αλλά σίγουρα θα σας κάνει να ανοίξετε το Shazam για να την αναζητήσετε. Ίσως να απογοητευτείτε γιατί τις περισσότερες φορές δεν θα αναγνωρίσει το τραγούδι, αλλά μη χάσετε τον ενθουσιασμό σας, ρωτήστε τον dj και εκείνος θα σας δώσει την απάντηση.

Όμως, δεν είναι μόνο η μουσική και το περιβάλλον που θα σας κερδίσουν στο Σπίτι, αλλά και οι bartenders και τα ποτά που σερβίρουν. Πίσω από τον κατάλογο βρίσκουμε τον Σίμο Ταγαρά που μοιράζεται τη μπάρα με τους Πάνο Πλεμμένο και Αλέξανδρο Τζορτζάκη. Η δουλειά που έχουν κάνει εδώ δεν βασίζεται στον εντυπωσιασμό. Απλά, καλοφτιαγμένα ποτά που δεν έχουν καθόλου mainstream χαρακτήρα. Ξεκίνησα λοιπόν δοκιμάζοντας ένα aperitivo, And i see pretty colors, έτσι λέγεται. Έχει σαν βάση του το Fernet branca, Elderflower για άρωμα και συμπληρώνεται με tonic water, ενώ για γαρνιτούρα μπαίνει μια νόστιμη πίκλα αγγουριού. Γλυκό-πικρό, με γεμάτο άρωμα, αντιπροσώπευε αυτήν ακριβώς τη φιλοσοφία των aperitivi. Για τη συνέχεια ζήτησα το Go Green. Gin, με ένα cordial από αγγούρι, λεμόνι και ginger beer για λίγη κάψα. Δροσερό, απολαυστικό, που δεν φανερώνει τον αλκοολικό του χαρακτήρα –αν και περιέχει 60ml Gin- και πίνεται εύκολα και γρήγορα (προσοχή σε αυτό το τελευταίο).

Το Chili Gonzales που ακολούθησε, ήταν αυτό που με κέρδισε. Έχω μια αδυναμία στα ποτά με mezcal αλλά και στα καυτερά. Και το συγκεκριμένο τα συνδύαζε και τα δύο. Στο σέικερ μπήκαν επίσης ντοματίνια που τα πολτοποίησε ελαφρώς ο Σίμος και στη συνέχεια πρόσθεσε το Mezcal, το λάιμ, την αγαύη. Πριν το σερβίρει έριξε και δύο dashes από το καυτερό bitter Scrappy’s. Το αποτέλεσμα ήταν ένα εθιστικό, για `μένα, κοκτέιλ, που όπως είπα με κέρδισε τόσο με τον καυτερό και συνάμα ντοματένιο του χαρακτήρα, όσο και με την ωραία αίσθηση του καπνού που άφηνε το mescal.

Για το τέλος- και ύστερα από την προτροπή του Σίμου- δοκίμασα το Boopa dee, bappa dee. Ναι, δύσκολο στην ονομασία του, "εύκολο" όμως στην κατανάλωσή του. Πρόκειται για ένα επιδόρπιο κοκτέιλ που συνδυάζει το Campari με χυμό από πορτοκάλι και γκρέιπφρουτ, λίγο αλατόνερο, καθώς και πουρέ από passion fruit. Και κάπως έτσι γλυκά και δροσερά έκλεισε η επίσκεψή μου στο Σπίτι bar, ανανεώνοντας το ραντεβού μου όμως. Για σύντομα. 

Ανδρέα Παπανδρέου 9, Χαλάνδρι, τηλ. 2106833677