Άκουγα από καιρό ότι κάτι καινούργιο ετοιμάζεται στο Περιστέρι. «Πίσω από το νέο project κρύβεται η ομάδα του The Bank Job. Θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και εντυπωσιακό» μου είχε αναφέρει μια φίλη που ήξερε περισσότερα, αλλά μετά τήρησε «σιγή ιχθύος». Όλα αυτά μέχρι πριν από μερικές μέρες, όταν Godmama’s Yard- γιατί έτσι λέγεται - άνοιξε και ξεκίνησε να υποδέχεται τους επισκέπτες του.
Το Godmama’s Yard δεν βρίσκεται στον πολύβουο δρόμο της Αιμιλίου Βεάκη όπως θα περίμενε κανείς. Είναι λίγο πιο πέραν από αυτή την ζωντανή πιάτσα της περιοχής. Σε έναν άλλο δρόμο γεμάτο με εμπορικά καταστήματα, που κατά την διάρκεια της μέρας έχει αρκετή κίνηση, ενώ τα βράδια ηρεμεί. Φιλοξενείται σε ένα διώροφο οίκημα που παλιότερα άνηκε σε μια ανύπαντρη, πολυταξιδεμένη, μποέμ κυρία της υψηλής κοινωνίας εν ονόματι Πόπη. Παιδιά δεν απέκτησε πότε, είχε όμως πολλά βαφτιστήρια τα οποίο κληρονόμησαν και το εν λόγο οίκημα. Από την ιστορία της νονάς Πόπης, οι έξι φίλοι (Θάνος, Ηλίας, Μιχάλης, Νίκος, Δημήτρης και Άγγελος) εμπνεύστηκαν το όνομα αλλά και το λογότυπο του νέου all day bar.
Σίγουρα αυτό που θα σας τραβήξει το βλέμμα είναι η μεγάλη πίσω αυλή με τις ελιές. Φυσικά δεν ήταν έτσι. Φτιάχτηκε από την αρχή. Το εσωτερικό του, σε πιο βιομηχανικό στιλ με τους τσιμεντένιους τοίχους να δίνουν το δικό τους στίγμα και την μεγάλη γαλάζια μπάρα να δεσπόζει. Εκεί κάθισα και εγώ. Έτσι και αλλιώς στην αυλή δεν έπεφτε καρφίτσα, οπότε ούτε που το σκέφτηκα. Με τον κατάλογο στα χέρια μου έμεινα να παρατηρώ λίγο τον χώρο, αλλά και τους bartender που δεν σταμάταγαν να χτυπούν τα σέικερ. Οι παραγγελίες έπεφταν βροχή. Χάθηκα λίγο στον κόσμο αλλά και στη δυνατή μουσική. Πήρα στον κατάλογο στα χέρια μου και επικεντρώθηκα σε αυτόν. Έχει την υπογραφή του Θάνου Τσεκούρα (γνωστός μας και από το Bank Job). Τα ποτά έχουν ονόματα από λουλούδια. «Τα λουλούδια της νονάς» θα μου πουν. Ζητάω για αρχή το Camellia με ροζ gin, ελαιοσάκχαρα φράουλας και tonic. Ένα “girly” κοκτέιλ με γλυκό προφίλ όπου η φράουλα πρωταγωνιστούσε και το gin έδινε όλα τα βοτανικά του στοιχεία στο τέλος χαρίζοντας μια ενδιαφέρουσα πικρή επίγευση. «Είναι το πρώτο σε πωλήσεις» μου είπαν και δεν παραξενεύτηκα γιατί είναι ευχάριστο και ευκολόπιοτο που επιτρέπει και την επανάληψη του. Για την συνέχεια δοκιμάζω το Iris. Σε αυτό το ρούμι αναμειγνύεται με το ρόδι, το μανταρίνι, το δαμάσκηνο και το κουμκουάτ. Καλοκαιρινό και δροσερό. Στο ίδιο ευχάριστο και γλυκό μοτίβο με το προηγούμενο. Περνάω στο Magnolia. Τεκίλα και mezcal μπλέκονται μαζί με τον ανανά και το αγγούρι. Το καπνιστό από το mezcal δηλώνει παρόν και ενώνεται αρμονικά με το αγγούρι ενώ στην επίγευση καταλαβαίνει κανείς τον ανανά. Ο αλκοολικός του χαρακτήρα κρύβεται και αυτό κάνει το ποτό «ήρεμο» που μπορούν να το απολαύσουν και εκείνοι που φοβούνται την επιθετικότητα των δύο συγκεκριμένων αποσταγμάτων. Για το τέλος άφησα το Zerbera, το πιο αλκοολικό ποτό που δοκίμασα. Είχε σαν βάση του το Burbon, και συμπληρωνόταν από Elderflower, βασιλικό και μέλι.
Αυτό που κατάλαβα για τα ποτά του Godmama’s Yard είναι ότι μπορεί να έχουν ένα mainstream χαρακτήρα όμως διακρίνει κανείς εύκολα τα συστατικά τους. Σίγουρα δεν θα σας μπερδέψουν και σίγουρα θα σας χαρίσουν μια καλοκαιρινή νότα. Σαν και αυτή της αυλής του.
Βασιλέως Αλεξάνδρου 98, Περιστέρι, τηλ. 2105718393
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση