Φουάρ: Ενδιαφέρουσα άφιξη με το μπαρ σε δεύτερο ρόλο

Είναι λίγες οι φορές που μία άφιξη έχει όντως να σου πει κάτι διαφορετικό.

Έτσι λοιπόν γίνεται και με το Φουάρ, έναν νέο πολυχώρο (πάρα) πολλών τετραγωνικών που άνοιξε πρόσφατα στο κέντρο της πόλης.

Ο Χρήστος Πότσιος δεν είναι “καινούριος” στον χώρο της εστίασης. Μας έχει εκπλήξει ευχάριστα με το Soul, ενώ οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται και από το De Luxe.

Πλέον, αποτελεί ένα από τα “κεφάλια” του ολοκαίνουργιου Φουάρ στο οποίο ομολογώ... άλλο περίμενα να βρω και άλλο βρήκα.

Για να τα πάρω όμως από την αρχή πρέπει να πω πως είχα διαβάσει πως στο Φουάρ μπορείς να πας και για καφέ από νωρίς. Ξεκίνησα λοιπόν Κυριακή απόγευμα για την πρώτη μου επίσκεψη στο νέο -και ήδη πολυσυζητημένο spot- ωστόσο βρήκα τα ρολά του κατεβασμένα.

Την επόμενη ημέρα, αποφάσισα να το επισκεφθώ “επίσημα” για φαγητό. Τα ρολά ήταν και πάλι κλειστά και έτσι κάπου σκέφτηκα πως κάτι δεν πάει καλά. Άλλωστε από μια τόσο νέα επιχείρηση δεν περιμένεις δύο μέρες στην σειρά να βρίσκεις τις πόρτες της κλειστές.

Τελικά όπως αποδείχθηκε μάλλον ήμουν άτυχη καθώς το Φουάρ παραμένει κλειστό Κυριακή και Δευτέρα, ενώ τελικά δεν λειτουργεί καν το μεσημέρι αλλά μετά τις 19:00 το απόγευμα.

Απόπειρα τρίτη... Τετάρτη απόγευμα! Επιτέλους το Φουάρ ανοιχτό και έτσι άρχισα να ανεβαίνω τα σκαλιά του ώστε να φτάσω στον δεύτερο όροφο που βρίσκεται ο κεντρικός του χώρος.

Ως συνήθως πήγα κατευθείαν στο μπαρ, γιατί -λανθασμένα τελικά- είχα ενημερωθεί πως αυτό αποτελεί το highlight του χώρου.

Ήταν μάλιστα η πρώτη φορά που μετά από λίγο γύρισα την πλάτη μου στην μπάρα και έμεινα να χαζεύω το πανέμορφο αίθριο με τα δέντρα και τις γλάστρες κάτω από το οποίο ο κόσμος απολάμβανε πιάτα της Ασιατικής κουζίνας ακούγοντας υπέροχη, χαλαρή και συνοδευτική μουσική.

Το Φουάρ δεν είναι ένας “εναλλακτικός” πολυχώρος που θα αρέσει στο hype κοινό της πόλης. Το αντίθετο μάλιστα, το κοινό του είναι 25+, κινείται αέρινα μέσα σε φορέματα και γόβες, φορά πουκάμισα και αγαπά το after office, και κυρίως αγαπά τις ιδιαίτερες γεύσεις, και το χαμόγελο των εξίσου καλοντυμένων σερβιτόρων του.

Τι άλλο κάνει κανείς στο Φουάρ;

Παρακολουθεί περιοδικές εκθέσεις οι οποίες στήνονται στην αίθουσα πλάι από τον όμορφο εσωτερικό του κήπο, ή (τις Παρασκευές και τα Σάββατα) δίνει χορευτικά ραντεβού στον χώρο του club που βρίσκεται πάλι στον ίδιο όροφο με διαφορετική είσοδο.

Τα πιάτα του προσφέρουν μια ποικιλία από fusion ορεκτικά στην τιμή των 4 ευρώ κάτι που σου δίνει την δυνατότητα να επιλέξεις διάφορα από αυτά και ενώ κάθεσαι στο μπαρ. Αν θέλεις, μπορείς να επιλέξεις να απολαύσεις στο ίδιο σημείο και κάποιο από τα κυρίως πιάτα, ωστόσο ως λάτρης του bar-it self, σίγουρα θα προτιμούσα τα appetizer από τα main course για να συνοδεύσω το ποτό μου.

Τι θα πιούμε;

Τελικά στο Φουάρ, αντίθετα με τις προσδοκίες που μου είχαν δημιουργηθεί, δεν ξέρω αν θα έρθω αποκλειστικά για το ποτό.

Το όμορφο -κατά τα άλλα- μπαρ του, μου έδωσε μια αίσθηση πως το ποτό μάλλον έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα που “φωνάζουν” τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο.

Οι περισσότερες παρέες ωστόσο είχαν στα τραπέζια τους και cocktail, κάτι που είναι λογικό μιας και οι ευκολόπιοτες προτάσεις των Σπύρου Σκούρτη και Γιάννη Νάτση δεν βρίσκω τον λόγο για να μην ταιριάζουν με τα ενδιαφέροντα πιάτα του σεφ Γιώργου Δραμηλαράκη (Kona Kai, Soul).

Με απλά λόγια, τα εξωτικά noodles κι εγώ θα τα συνδύαζα με ένα “Ginger Cosmos” με gin, ginger, βασιλικό, φρέσκο ανανά, lime και ζάχαρη ή με ένα πικάντικο Cucumber Collins με gin, triple sec, αγγούρι, lime, σόδα και σιρόπι από chili, ωστόσο για να πω ότι θα έρθω μόνο για ποτό, δεν ξέρω αν έχω λόγο να το κάνω, ειδικά με δεδομένο πως στην περιοχή υπάρχουν αρκετές, εξαιρετικές επιλογές.

Άλλωστε, για να είμαι ειλικρινής το Aviation που ζήτησα μου ήρθε χωρίς λεμόνι, ένα λάθος που σίγουρα δεν μου έκανε και την καλύτερη εντύπωση, ενώ προβληματίστηκα όταν παρατήρησα πως το νόστιμο και δροσερό Φουάρ Sour με βότκα, λικέρ μαστίχας, μήλο, βασιλικό, lime και ζάχαρη ήρθε σαν παραγγελία 3 φορές και ο bartender έκανε και τις 3 διαφορετικά shake για να το παρασκευάσει, κάτι που δεν κατάφερα να ερμηνεύσω όσο κι αν προσπάθησα.

Κατά τα άλλα, η κάβα είναι σε basic επίπεδο και δεν παρουσιάζει κάποια έκπληξη ή ποικιλία, ενώ αντιθέτως πολύ ενδιαφέρουσα βρήκα την πλούσια λίστα κρασιών καθώς και την ιδέα του να υπάρχουν φρέσκες γλάστρες με μυρωδικά πάνω στο μπαρ ώστε να κόβουν κατευθείαν οι bartender από αυτά για τα ποτά τους.

Στο Φουάρ θα έρθω ξανά και ξανά και θα είναι ένα από τα μαγαζιά που θα προτείνω. Είναι όμορφο, είναι διαφορετικής αισθητικής, ο κόσμος του μου άρεσε, η κουζίνα του με έκανε να λιγουρεύομαι, το club του με έκανε να αναζητήσω το επόμενο party του. Προσφέρει με απλά λόγια ένα ευχάριστο “πακέτο”, και όχι, δεν είναι “μπαρ”. Αυτό όμως τελικά, καθόλου δεν με ενόχλησε.

(Μητροπόλεως 72, Μοναστηράκι)