Την πρώτη φορά που είχα επισκεφτεί το Cin Cin στο πεζόδρομο της Ικτίνου, έψαχνα να βρω και να μάθω τι γίνεται στην Θεσσαλονίκη με την κουλτούρα του ποτού. Είχα τις πληροφορίες μου όποτε δεν πήγαινα στα τυφλά. Συνοδευόμουν και από την Θάλεια Τσιχλάκη που μου έλεγε ιστορίες για τις κατακόμβες, τις υπόγειες στοές και κρύπτες που είναι γεμάτη η περιοχή της Αγίας Σοφίας. Μαζί λοιπόν με την Θάλεια ανακαλύψαμε την ιδιαιτερότητα του Cin Cin: ήταν το πρώτο μπαρ της πόλης που έχει καταργήσει την μπάρα. Η όλη διαδικασία της παρασκευής του ποτού γίνεται μπροστά στον επισκέπτη, στο τραπέζι του. Κάτι σαν μια παράσταση που δίνεται αποκλειστικά για εκείνον.
Μετά από ένα χρόνο περίπου βρέθηκα και πάλι,
στην Θεσσαλονίκη και όπως ήταν αναμενόμενο επισκέφτηκα αυτό το όμορφο και ζεστό
μπαρ. Ο Βασίλης Καλαϊτζής και η Ντίνα Κουτσού, που κρύβονται πίσω από το Cin Cin,
είναι φοβεροί οικοδεσπότες και μαζί με την υπόλοιπη ομάδα τους, γνωρίζουν πώς
να κάνουν τον κόσμο να περνάει καλά. Βοήθεια βέβαια το οικείο περιβάλλον που
έχουν φτιάξει και η χαλαρή του ατμόσφαιρα. Τα απαλά χρώματα στον τοίχο, οι μπλε
βελούδινοι καναπέδες που σπάνε με τις χρυσαφένιες καρέκλες, τα διακριτικά διάσπαρτα
ροζ φλαμίνγκο, τα ιδιαίτερα φωτιστικά και φυσικά το μπαρ χωρίς μπάρα.
Αυτή την φορά κάθισα ακριβώς απέναντι από το μπαρ μαζί με την Ντίνα που με περίμενε για φαγητό. Δυστυχώς της χάλασα τα σχέδια γιατί είχα πάει φαγωμένος. «Την επόμενη όμως, δεν θα την γλυτώσεις» μου δήλωσε χαμογελώντας. Είχα ακούσει από τρίτους ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν προσέξει και το φαγητό τους και το brunch που σερβίρουν ακούγεται πολύ στην πόλη. Όση ώρα μιλούσαμε περί του φαγητού, ο Βασίλης είχε φέρει το τροχήλατο τραπέζι μπροστά μου και αρχίζει να ετοιμάζει το πρώτο ποτό, το Ladies & Gents. Ένα aperitivo με τζιν Bosfrod premium rose που έδινε έναν φραουλένιο χαρακτήρα και έδενε όμορφα με την οξύτητα του φρέσκου χυμού λεμονιού αλλά και την «παιχνιδιάρα» 3Cent Getleman’s soda. Στη συνέχεια δοκίμασα το Old Aromas, New Fashion. Το rye ουίσκι μαζί με το σιρόπι δαμάσκηνου έπαιζαν με τα μπαχαρικά και δημιουργούσαν μια πολύ γοητευτική, αρωματική μύτη. Το τζίντζερ στο χείλος του ποτηριού έδινε μια ευχάριστη σπιρτάδα. Τα bitters άφηναν την πικράδα τους στο τέλος και συνυπήρχαν μαζί με το δαμάσκηνο. Σε αυτό το κοκτέιλ βρήκα τον κλασικό Βασίλη που του αρέσει να παίζει με τα βότανα και τα μπαχαρικά δίνοντας μια ανάλογη προσωπικότητα στα ποτά του. Ποτά που μένουν στο μυαλό.
Για το τέλος αφήσαμε το γλυκό A Few Aromatic Drops που θα έλεγα ότι είναι μια εισαγωγή για όσους ακόμα δεν γνωρίζουν το mezcal. Έχει τον καπνιστό χαρακτήρα που βγάζει το συγκεκριμένο spirit, τον δυνατό προφίλ της τεκίλας αλλά και την γλυκιά γοητεία από το λικέρ αχλαδιού αλλά και του St. Germain ενός λικέρ κουφοξυλιάς. Στο σύνολο του λοιπόν, ήταν ένα καθαρά επιδόρπιο ποτό που θα μπορούσε να κλείσει γλυκά, ένα γεύμα. Στην δική μου περίπτωση, έκλεισε με αυτό τον τρόπο την επίσκεψη μου στο Cin Cin.
Info: Ικτίνου 22, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310223350
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση