Ο τίτλος θα μπορούσε να τα λέει όλα, στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση χρειάζονται και κάποιες λεπτομέρειες. Όταν άλλωστε επισκέπτεσαι ένα τέτοιου βεληνεκούς εστιατόριο, σαφώς και έχεις υψηλότατες απαιτήσεις και από το bar. Περιμένεις άψογα κλασικά cocktails, πλούσια ως και σπάνια λίστα ποτών, ακριβά ουίσκι, και όλα όσα θεωρείς πως “συνοδεύουν” όπως πρέπει το βραβευμένο μενού του φαγητού. Η Χύτρα όμως μαγειρεύει Ελλάδα, και έτσι το bar της δεν θα μπορούσε παρά και αυτό με τη σειρά του να σε ταξιδεύει στη χώρα. Να προτείνει cocktails με μέλι και γιαούρτι, να χρησιμοποιεί ως βάση το τσίπουρο και το ούζο, να μοσχομυρίζουν οι προτάσεις του βότανα και μυρωδικά.
Και έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα εδώ, με μια ακόμη διαφορά: Δεν το επιλέγουμε απλώς για να πιούμε ελληνικές βάσεις. Το επιλέγουμε, το προτείνουμε και καμαρώνουμε γι` αυτό το bar κυρίως γιατί έχει “δει” με την πιο μοντέρνα, ευκολόπιοτη και up to date εκδοχή κάποιες από τις δικές μας βάσεις, τις οποίες επιπλέον έχει εξελίξει σε τρομακτικό βαθμό ώστε χωρίς καν να το καταλάβεις πολλές φορές πιάνεις τον εαυτό σου να πίνει ούζο όλο το βράδυ! Πίνεις ούζο χωρίς “μεζεδάκια” και χωρίς ήλιο, χωρίς να είσαι πλάι στο κύμα, χωρίς καν να είσαι στο νησί. Πίνεις ούζο αναμεμειγμένο ιδανικά με δροσερή, φρέσκια μανταρινάδα και σε γαργαλά παιχνιδιάρικα στον ουρανίσκο σε κάθε γουλιά και ένα κομματάκι μαϊντανού. Έτσι έχει φανταστεί την λίστα του bar ο leader του, Παναγιώτης Φράγκος, ένα παιδί που έχουμε μεν συναντήσει πίσω από τα bars “mainstream” μαγαζιών αλλά που μας έχει εκπλήξει και ευχάριστα με τα αποτελέσματα της δουλειάς του στο Μυκονιάτικο Bill & Coo.
Στο bar της Χύτρας, ο κατάλογος χωρίζεται ευδιάκριτα σε κατηγορίες απ` τις οποίες ξεχωρίζουν τα “classic”, τα “μοντέρνα” και τα “premium” χωρίς να αναλώνεται στο να περιγράψει τι μπορεί να σημαίνει η κάθε κατηγορία, προφανώς θεωρώντας δεδομένο ότι το κοινό του συγκεκριμένου μαγαζιού είναι επαρκώς καταρτισμένο πάνω στα spirits. Προσωπικά ζήτησα διευκρινήσεις σχετικά με τα “μοντέρνα”, αλλά όπως και να` χει το μάτι σου πέφτει αμέσως σε εκείνα τα “χειροποίητα” οπότε οι απορίες για οτιδήποτε άλλο μπαίνουν στην άκρη και επικεντρώνεσαι σε αυτά. Τα “χειροποίητα” λοιπόν κατέχουν τη μεγαλύτερη θέση στον κατάλογο και είναι εκείνα που ξεχωρίζουν. Μυρίζουν νησί και καλοκαίρι, μυρίζουν Ελλάδα και αγρούς, και είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποκλειστικά με “δικές μας” πρώτες ύλες. Δοκίμασα το Yogurt & Honey με λικέρ μαστίχας που εύστοχα αναμείχθηκε με γιαούρτι, μέλι, λίγο λεμόνι, ανθούς κανέλας και Φατουράδα απ` τα Κύθηρα. Στάθηκα αρκετά σε αυτό μιας και η Φατουράδα ήταν και αυτή με τη σειρά της χειροποίητη και αποτελούσε το τελευταίο -δυνατό όσο πρέπει, νόστιμο όσο χρειάζεται, μυρωδάτο όσο ευχόμουν- δημιούργημα του Παναγιώτη. Ο κατάλογος σύντομα πρόκειται να αλλάξει και να αποκτήσει ακόμη πιο καλοκαιρινή και νησιώτικη αύρα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι εραστές των σκέτων ποτών ή των πιο απλών και κλασικών μείξεων δεν θα βρουν εδώ αφορμή για να χαλαρώσουν. Οι ετικέτες σε ουίσκι, βότκα και ρούμι εναλλάσσονται με τα highlights να συμπυκνώνονται στα Ιαπωνικά ουίσκι, στην επιλογή του Santa Teresa Solera σε ρούμι ή της αέρινης όσο χρειάζεται, λευκής τεκίλας Corralejo.
Το bar της Χύτρας κρατά προφίλ “συνοδευτικό”. Δεν θέλει να υπερκαλύπτει το αστεράτο της εστιατόριο χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν έχει τις δυνατότητες να λειτουργήσει και αυτόνομα. Κάθε άλλο μάλιστα, θα έλεγα πως είναι ένα από τα ελάχιστα, ήσυχα bars της πόλης που θα σύστηνα σε όσους αναζητούν να ηρεμήσουν μετά από μια δύσκολη μέρα, να τα πουν με φίλους ή με συνεργάτες, να ερωτευτούν ή έστω να καθίσουν ήρεμα μετά το δείπνο τους. Και μάλιστα σε αυστηρά non smoking εκδοχή. Ως έκταση, το bar είναι μεγάλο, όσο να γίνεται αισθητό. Η ορατή κάβα του είναι επαρκής και ο φωτισμός σε έντονες αποχρώσεις ώστε να παιχνιδίζει αισθητικά με τον υπόλοιπο χώρο, με φόντο την φωτισμένη Αθήνα που απλώνεται 6 ορόφους από κάτω. Όλα, λίγο πριν ο χειμερινός χώρος μπει στην ντουλάπα και ανέβουμε ένα επίπεδο πιο πάνω, στον 7ο όροφο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και απολαμβάνουμε ποτό πλάι στην Ακρόπολη σε open air concept που δεν ξέρω γιατί να μην γίνει το νέο στέκι πολλών. Άλλωστε, σε αντίθεση με τα όσα ενδεχομένως περιμένει κανείς από έναν χώρο αλλά κυρίως ένα bar σαν της Χύτρας, οι τιμές για το απλό ποτό δεν ξεπερνούν τα 7 ευρώ και τα απλά cocktails τα 9, ενώ και ο ίδιος ο bartender είναι τόσο ευδιάθετος και πρόθυμος να εξυπηρετήσει που πιάνεις πολλές φορές τον εαυτό σου να κάνει ολόκληρες κουβέντες μαζί του.
Όσο για το κοινό, στο bar λίγο ως πολύ θα βρούμε παρόμοιο κόσμο με του εστιατορίου: Εκείνους που τέλειωσαν το δείπνο τους από την gourmet πλευρά του και θέλουν να χαλαρώσουν με ένα bourbon και εκείνους που μόλις δείπνησαν στο bistrot και έχουν όρεξη για ενδιαφέροντα cocktails λίγο πριν συνεχίσουν το βράδυ και τη διασκέδασή τους. Τι επιπλέον θα ήθελα; Κόσμο φυσικά! Κόσμο που είμαι σίγουρη πως αν έρθει εδώ την πρώτη φορά, δύσκολα θα ξεκολλήσει. Και μεταξύ μας, δεν θα έχει και λόγο να ξεκολλήσει.
(Λεωφ. Συγγρού 107-109, "Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση", 6ος όροφος, τηλ.: 210 3316767)
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση