Την Δευτέρα 7 Μαΐου, στον απόηχο των εκλογών, μαζευτήκαμε στο καινούργιο Chateau της Κηφισιάς για να βγάλουμε την χρυσή τριάδα. Δέκα ταλαντούχοι bartenders γεμάτοι όνειρα, προσδοκίες και άγχος, τρεις κριτές και οι άνθρωποι της Diageo που τρέχουν αυτόν τον σημαντικό διαγωνισμό εδώ και τέσσερα χρόνια.
Εδώ κάνω διάλειμμα και μια μικρή αναδρομή. Πριν λίγα χρόνια, η υπόθεση κοκτέιλ στην Ελλάδα ήταν ένα σύντομο ανέκδοτο. Και η στήλη «μούτρωσα» θα μπορούσε να τροφοδοτείται συστηματικά με αποτυχημένες απόπειρες να πιω ένα κοκτέιλ της ανθρωπιάς! Από τότε πολλά άλλαξαν. Τα κοκτέιλ έγιναν μόδα, εμφανίστηκαν πολλοί νέοι άνθρωποι με ταλέντο και πάθος, άνοιξαν μπαρ που μια δεκαετία πριν δεν τολμούσαμε καν να ονειρευτούμε. Ο διαγωνισμός World Class υπήρξε ένας, ίσως και ο σημαντικότερος καταλύτης στην όλη εξέλιξη. Από τότε βέβαια οι διαγωνισμοί αφθονούν και συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ο συγκεκριμένος όμως έχει μια ιδιαίτερη αίγλη. Κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι στην περασμένη Δευτέρα.
Οι δέκα bartenders που έλαβαν μέρος στον ημιτελικό προέκυψαν από δύο γύρους δοκιμασίας, από τον καθένα από τους οποίους βγήκε μια πεντάδα. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό και ομολογώ ότι κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου (Twist on the classics) δοκίμασα πολλά πραγματικά εξαιρετικά κοκτέιλ. Η επιλογή των πέντε ήταν δύσκολη…όχι τόσο πολύ όμως όσο η επιλογή της τελικής τριάδας! Οι δοκιμασίες του ημιτελικού ήταν πολλές και κράτησαν μια ολόκληρη μέρα. Ξεκίνησαν με ένα γραπτό τεστ γνώσεων και συνεχίστηκαν δίνοντας στους συμμετέχοντες είκοσι αδιαφανή δοχεία που περιείχαν βότανα, μπαχαρικά και υλικά, καλώντας τους να τα μυρίσουν και να τα αναγνωρίσουν. Στην συνέχεια ετοίμασαν από δύο κλασικά κοκτέιλ που τους δόθηκαν με κλήρωση ανάμεσα σε δέκα επιλογές. Τελειώνοντας οι τρεις αυτές δοκιμασίες, οι δέκα bartenders βρίσκονταν επικίνδυνα κοντά. Ήταν σαφές ότι η τελική τριάδα θα μπορούσε να προκύψει με οποιαδήποτε σύνθεση και αυτή θα κρινόταν από την τελευταία και πιο απαιτητική δοκιμασία.
Εικοσιπέντε ελληνικά υλικά από μέλι και σαφράν μέχρι ταραμά και λιαστές τομάτες ήταν στη διάθεση τους, μαζί με τα Reserve Brands, αλλά και συμπληρωματικά ποτά της επιλογής τους προκειμένου να συνθέσει ο καθένας το δικό του ελληνικό κοκτέιλ! Είχαν μόλις μισή ώρα να το σκεφτούν και να το προετοιμάσουν. Το εγχείρημα δύσκολο και γεμάτο τρικλοποδιές. Η ισορροπία ανάμεσα στην πρωτοτυπία, τη δημιουργικότητα και την αρμονία ήταν δύσκολη. Στην προσπάθεια τους να μας εντυπωσιάσουν θα μπορούσαν εύκολα να οδηγηθούν σε φανταχτερά κοκτέιλ, με ενδιαφέρον concept που όμως δύσκολα θα πίνονταν. Φανταζόμουν ότι εδώ θα διαχωριστεί η ήρα από το στάρι… μόνο που δεν υπήρχε ήρα! Δοκιμάσαμε δέκα πραγματικά αξιόλογες δημιουργίες και μόνο για αυτό εγώ προσωπικά, αλλά και οι υπόλοιποι κριτές, τους παραδεχτήκαμε. Σε ένα επόμενο κομμάτι θα σας πω περισσότερα για τα δέκα κοκτέιλ του ημιτελικού. Τώρα έφτασε η ώρα να πω, για μια ακόμη φορά, την τελική τριάδα. Με αλφαβητική σειρά είναι οι: Βασίλης Κυρίτσης (από το Gin Joint) με το κοκτέιλ «Granny Ten Tiny Stories», Γιώργος Μπάγκος (από το Dos Agaves) με το «Med-hattan 2» και Γιάννης Σαμαράς (από το 42) με το «Double Handsome».
Στο σημείο αυτό να παρατηρήσω την σημασία που προφανώς έχει και το επίπεδο του μπαρ όπου εργάζονται. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί οι τρεις εκπροσωπούσαν τρία από τα κορυφαία μπας της Αθήνας!
Κλείνοντας θέλω να αναφέρω και τους υπόλοιπους επτά του ημιτελικού ακριβώς επειδή ήταν όλοι τους πολύ καλοί…και αυτό το λέω χωρίς καμιά διάθεση να φανώ ευγενικός. Είναι οι: Τάσος Γιέχος (Selini-batis, Καβάλα), Βαγγέλης Ζάχος (Baba au Rum, Αθήνα), Νίκος Μπάκουλης ( Λιμάνι, Θεσσαλονίκη), Μάρφη Μπάλη (42), Στέλιος Παπαδόπουλος (Bardot, Αθήνα), Θάνος Προυνάρους (Baba au Rum, Αθήνα) και Τεό Τερζόπουλος (Elvis, Θεσσαλονίκη).
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση