Ρούμι El Dorado: The golden one

06 Απριλίου 2011
Ηλίας Μαρινάκης

Στην Guyana, μια μικρή χώρα στη Λατινική Αμερική, γράφεται με χρυσά γράμματα η μεγάλη ιστορία ενός από τα πιο πολυβραβευμένα ρούμι στον κόσμο, το Εl Dorado 12 ετών. Ας ακολουθήσουμε το δρόμο του...

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία  ότι τίποτα δεν ηρεμεί το πνεύμα όσο το ρούμι και η αληθινή θρησκεία», έλεγε κάποτε ο Λόρδος Βύρωνας, ενώ ο βρετανός ετυμολόγος Samuel Morewood αναλύοντας την προέλευση της λέξης ρούμι σε ένα κείμενο του 1824, γράφει: « Από τα οινοπνευματώδη  που προέρχονται από τη μελάσα, το συγκεκριμένο, δεν μπορεί να μπει στην κατηγορία whisky, brandy ή arack, αλλά μάλλον θα πρέπει να ονομαστεί ρούμι για να αναδειχθεί η υπεροχή του ή ανώτερη ποιότητα του», θεωρώντας ότι η λέξη ρούμι προέρχεται από την αγγλική  slung όπου το rum σημαίνει το καλύτερο. Για παράδειγμα «having a rum time», σημαίνει «περνάω πολύ καλά!».

Μπορούν να γραφτούν άπειρες αράδες για το ρούμι που σίγουρα στην πορεία θα χάσουν το νόημα τους αφού θα δημιουργηθεί ένα κουβάρι από απόψεις και θεωρίες για αυτό το απόσταγμα.

Η αναζήτηση  αυτή τη φορά θα περιοριστεί σε μία από τις πατρίδες του ρούμι, τη Guyana και πιο συγκεκριμένα σε ένα από τα παιδιά της , το Εl Dorado.

H Guyana βρίσκεται στην ηπειρωτική Λατινική Αμερική με πρωτεύουσα την Georgetown.

Συνορεύει στα δυτικά με τη Βενεζουέλα, στα ανατολικά με το Σουρινάμ και στα νότια με τη Βραζιλία, ενώ προς τα βορειοανατολικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε περίπου 800.000 ανθρώπους  ο οποίος αποτελείται από διάφορες φυλές με κυρίαρχη του Ινδούς.  Η μικρή αυτή χώρα μπορεί να βρίσκεται στην Λατινική Αμερική αλλά παραπέμπει περισσότερο σε νησί της Καραϊβικής. Η οικονομία της χώρας στηρίζεται  κυρίως σε γεωργικά προϊόντα όπως ζαχαροκάλαμο, καφές, εσπεριδοειδή, μπανάνες ,ρύζι, κακάο μεταξύ άλλων, ασχέτως αν μόνο το 4% της επιφάνειας της είναι καλλιεργήσιμο.

Μπορεί να ήταν οι Ολλανδοί οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν στα γειτονικά εδάφη παραπλήσια του ποταμού Ντεμεράρα αλλά μέχρι οι Άγγλοι να φέρουν την ζάχαρη στα τέλη του 1600 στη χώρα ,δεν υπήρχε η υποψία για την παραγωγή ρούμι. Αυτά  μέχρι τον 18ο αιώνα  όπου κάθε φυτεία ζάχαρης παρήγαγε μετέπειτα ρούμι.

Η Guyana εν αντιθέσει με το μέγεθος της αποτελεί μία τεράστια δύναμη στην παραγωγή ζάχαρης, με τον ποταμό Ντεμεράρα να δίνει το όνομα του στη περιγραφή των αποσταγμάτων που παράγονται εκεί. Τα αποστακτήρια ξεπερνούσαν τα 200 όμως με την πάροδο του χρόνου μειώθηκαν δραματικά λόγω συγχωνεύσεώς τους. Η συγχώνευση των Diamond Liquers (Diamond Distillery) και Guyana Distillers (Uitvlugt Distillery) οδήγησε στο αποτέλεσμα που έλαβε το όνομα  Demerara Distillers Limited, εταιρεία που ιδιωτικοποιήθηκε τα επόμενα χρόνια. Το αποστακτήριο Uitvlugt έκλεισε το 2000 με το Diamond να είναι και το μοναδικό που απομένει μέχρι και ανατολικά του ποταμού Diamond νότια της πρωτεύουσας Georgetown.

Το αποστακτήριο Diamond λοιπόν χρησιμοποιεί έναν αποστακτήρα τύπου Coffey με το πλαίσιο του να είναι ξύλινο, «δώρο» από το αποστακτήριο Enmore όταν έκλεισε, οι οποίοι με την σειρά τους τον είχαν προμηθευτεί από το αποστακτήριο Versailles το 1977. (Από το Enmore ο αποστακτήρας μεταφέρθηκε στο Uitvlugt Distillery το 1993 και από εκεί το 2000 μεταφέρθηκε για πολλοστή αλλά τελευταία φορά στο Diamond Distillery  όπου παραμένει μέχρι και σήμερα). Ένα ζωντανό μουσείο απόσταξης, δηλαδή.

H γευστικότητα του ρούμι El Dorado (όπως και των περισσοτέρων) ενισχύεται από το τροπικό κλίμα της χώρας με την υγρασία και την σταθερή θερμοκρασία να ενισχύει την ταχύτητα παλαίωσης και ωρίμανσης του σε σχέση με ένα απόσταγμα που παράγεται σε πιο ψυχρά κλίματα. (βλ. whisky)Το συγκεκριμένο ρούμι είναι ένα μείγμα (Blend) από πολλά ρούμι εξαιρετικής ποιότητας και διαφορετικών ηλικιών, που ωριμάζει σε δρύινα βαρέλια. Η ηλικία που αναγράφεται στο εκάστοτε μπουκάλι υποδηλώνει το νεότερο σε ηλικία ρούμι που έχει αναμειχθεί με το παλαιότερο να είναι πολύ μεγαλύτερο σε ηλικία μερικές φορές- κανόνας που χρησιμοποιείται και στο scotch whisky και γενικότερα στις αγγλόφωνες χώρες, με την Guyana να είναι μία από αυτές. Το El Dorado είναι από τα πλέον βραβευμένα ρούμι. Εγώ το ανακάλυψα πριν από δύο χρόνια και έκτοτε το δοκιμάζω όποτε μου δίνεται η ευκαιρία. Η πολυπλοκότητα της σειράς αυτής σε συνδυασμό με την ποικιλία-διαφορετικότητα του κάθε μπουκαλιού (El Dorado Spiced, Superior white, Superior Gold, Superior Dark  όπως και τα 5,12,15,21 και 25 ετών) είναι φτιαγμένα για να καλύψουν και τον κάθε επίδοξο ή φτασμένο όσο γίνεται αυτό γευσιγνώστη.

Τα ρούμι Demerara της Guyana χαρακτηρίζονται από πλούσια γεύση αλλά μαλακή και ήπια, ειδικά εκείνα που ωριμάζουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Θα ξεχωρίσω το Εl Dorado 12 ετών που αποτελεί  και το πρώτο που δοκίμασα από τη σειρά. Στην όψη είναι πλούσιο χρυσό προς το κεχριμπαρένιο, με το άρωμα να είναι βαθύ και απαλό, πολύπλοκο μεν, με ευδιάκριτες νότες μπανάνας και μαύρων φρούτων δε. Στη γεύση είναι σχετικά γλυκό (γλυκά φρούτα και μπαχαρικά), φρουτώδες (αλλά διακρίνεται και η δρυς). Στην επίγευση σε κερδίζει (αν δεν το έχει καταφέρει μέχρι τότε) όντας πικάντικο αλλά χωρίς υπερβολές. Μέχρι πρότινος δεν εισαγόταν στη χώρα μας, εδώ και κάποιους μήνες όμως εισάγονται από την κάβα «Ανθίδης» (Λεωφόρος Κηφισίας 76, Μαρούσι). Enjoy!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση