Μεσόγειος

Εντάξει…ναι. Ως λέξη, η μαστίχα της ήταν πολύ γνώριμη. Είχε ακούσει τη συναρπαστική ιστορία για τη μοναδικότητα της ύπαρξής της στη Χίο. Η μητέρα της, κάθε τόσο αγόραζε καλλυντικά με βασικό συστατικό τη μαστίχα. Μπόντι λόσιον με μαστίχα, σαμπουάν με μαστίχα, κρέμα προσώπου με μαστίχα! Μέχρι και τσίχλες με μαστίχα μασούσε πλέον, επειδή λέει, έκανε καλό στο στομάχι! Οκ, ήταν επιβεβαιωμένο «φορ σουρ» πως επρόκειτο για ένα άκρως ευλογημένο Μεσογειακό υλικό της Μητέρας Φύσης με πάμπολλες ευεργετικές ιδιότητες. Θυμόταν, επίσης, πως κάπου είχε διαβάσει, ότι η μαστίχα, ήταν μια πολυταξιδεμένη οντότητα, όχι μόνο μέσω διαδικτύου. Εκατοντάδες χρόνια πριν από τη μόδα του σόσιαλ νετγουόρκινγκ, στις καλές μέρες των Αρχαίων Ελλήνων, η μαστίχα αποκτούσε τη φήμη ενός «μαγικού συστατικού», που σύντομα θα έκανε το γύρο του κόσμου. Ναι, πρέπει να είχε διαβάσει για όλα αυτά σε ένα από τα ένθετα των Κυριακάτικων εφημερίδων που τόσο πολύ της άρεσε να ξεφυλλίζει πλάι στο παράθυρό της, πίνοντας τον αρωματικό καφέ της. Αλήθεια, θα ταίριαζε άραγε ένας κρύσταλλος μαστίχας για να αρωματίσει τον ζεστό καφέ της; «Ενδεχομένως περισσότερο σε μια κούπα ελληνικού καφέ. Μεσογειακά υλικά είναι και τα δύο, άλλωστε» αναρωτήθηκε.

Το ίδιο κυριακάτικο βράδυ που είχε κανονίσει να βγει για ένα «χαλαρό ποτάκι» με την κολλητή της, είχε αποφασίσει πριν ακόμα φύγει από το σπίτι της για το τί θα ήθελε να πιει: Κάτι που να της θυμίζει πόσο τυχερή είναι που ζει σε μια από τις πιο όμορφες μεσογειακές χώρες. Δεν μπορεί. Αφού αυτή η ίδια είχε αφομοιώσει τόσα πολλά για τη μαστίχα και τους πιθανούς συνδυασμούς της, θα είχε την απαίτηση και από τον/την bartender που θα την εξυπηρετούσε να κάνει τουλάχιστον το ίδιο: Να πειραματιστεί δηλαδή με μερικά από τα άφθονα μεσογειακά συστατικά. «Τόσα λεμόνια, πορτοκάλια, σταφύλια, ροδάκινα, βερίκοκα, σύκα, μήλα, κουμ κουάτ. Τόσα φρούτα παράγουμε βρε γαμώτο! Εγώ στο μπαλκόνι μου έχω δεντρολίβανο και βασιλικό σχεδόν όλο το χρόνο. Τι διάβολο; Στα bar δεν μπορούνε να τα βρούνε πουθενά;» Γκρίνιαξε φωνάζοντας στη φίλη της.

Όχι επειδή έχω καλή διαίσθηση, αλλά καθώς γνώριζα το ίδιο καλά την κολλητή της, ήμουν σίγουρος μέσα σε πέντε λεπτά - αφότου μιλήσαμε και ανταλλάξαμε τις τυπικές καλησπέρες - για το τί θα έπρεπε να φτιάξω στις δύο φίλες. Θα έπιναν δύο - από τη Μεσόγειο επηρεασμένα – Α Basil Tag (5 ρόγες από λευκό σταφύλι που συνθλίβονται στον πάτο ενός mixing glass, μαζί με 30 ml Skinos, 50 ml τζιν (αυτοσχέδια εμπλουτισμένο) με εκχύλισμα λεβάντας,  20 ml σιρόπι μελιού. Χτυπιούνται όλα μαζί στο σέικερ και σερβίρονται διπλοσουρωμένα σε παγωμένο ποτήρι κοκτέιλ, προσθέτοντας -για γαρνιτούρα- ένα φύλλο βασιλικού ).