Όταν η ιδέα ενός μαγαζιού μου αρέσει αλλά η εκτέλεση με απογοητεύει, τότε αποκαλύπτεται η γκρινιάρικη πλευρά μου. Μερικές κινήσεις επιχειρηματιών με προβληματίζουν. Εν έτη 2011 με την αθηναϊκή εστιατορική σκηνή να έχει κάνει τόσα βήματα προόδου και την κρίση στην κορύφωσή της πώς κάποιοι κινούνται τόσο πρόχειρα; Και τι μπορούν να ελπίζουν άραγε;
Έμαθα για ένα αυθεντικό γαλλικό μπιστρό που άνοιξε στην θέση του συμπαθέστατου και τυπάδικου (τουλάχιστον στην αρχή) Barceloneta στην Κηφισιά και χάρηκα. Χρόνια τώρα γράφω πόσο θα ήθελα να μπορούμε να δοκιμάζουμε και στην Αθήνα μερικά κλασικά γαλλικά πιάτα (εκτός από entrecote με διάφορες σάλτες). Πείθω που λέτε την παρέα να με ακολουθήσει και κλείνουμε τραπέζι στο Vaudeville by Maurice.
Η πρώτη «μαχαιριά» ήρθε μπαίνοντας. Τίποτα σχεδόν δεν είχε αλλάξει από την εποχή του Barceloneta! Η αισθητική Gaudi στην μικρή σάλα που πριν έδινε τύπο σε ένα tapas restaurant τώρα δημιουργεί αμηχανία σε ένα γαλλικό μπιστρό. Και επιπλέον στο εστιατόριο υπάρχουν δυο μόνο σερβιτόροι κάθιδροι που τρέχουν φιλότιμα και ευγενέστατα να εξυπηρετήσουν όσο μπορούν. Όμως δεν μπορούν γιατί το μαγαζί είναι γεμάτο. Ιδιοκτήτης δεν φαίνεται πουθενά, ούτε μετρ, ούτε κάποιος υπεύθυνος. Τίποτα. Μόνο οι δυο δυστυχείς σερβιτόροι! Μέχρι που αναρωτιέμαι μήπως κάνουν και λίγο τον μπουφετζή στην κουζίνα. Η γυναίκα μου, αργότερα, μου έβαλε την ιδέα μήπως ο ένας από τους δυο, ο Γάλλος, είναι ο Maurice. Τι να πω; Αν ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού κυκλοφορεί μεταμφιεσμένος σε σερβιτόρο δεν το ξέρω. Πάντως η εικόνα ενός εστιατορίου χωρίς κανέναν υπεύθυνο είναι εντελώς αμήχανη.
Τέλος πάντων, μας έζωσαν τα φίδια αλλά δεν μας εγκατέλειψε εντελώς η αισιοδοξία. Μετά όμως ήρθαν τα μενού. Οι ελπίδες για διάφορα γαλλικά πιάτα που θα δοκίμαζα, εκτός από entrecote με σάλτσες, πέταξαν μακριά. Μικρός και συμβατικός κατάλογος, αναμενόμενες επιλογές και καμιά δεκαριά –μόνο γαλλικά- κρασιά όλα κι όλα. Και οι τιμές; Τσιμπημένες! Μάλλον ο όρος «γαλλικό» μεταφράζεται σε συν 30% στις τιμές. Ας μην κολλήσουμε εκεί όμως. Όχι ακόμη τουλάχιστον. Έρχονται τα πρώτα και οι σαλάτες είναι πληθωρικές με ρουστίκ ντρέσινγκ αλλά νόστιμες. Τα αβγά με πικάντικη μαγιονέζα πολύ καλά (κόστιζαν €6,40 και ήταν το φτηνότερο πιάτο, αλλά ήταν βραστά αβγά με λίγη μαγιονέζα οπότε πόσο να κάνουν;). Μια φίλη, τέλος, παρήγγειλε την σφολιάτα με σπανάκι και σολομό που είχε επίσης €6,40! Όταν βέβαια ήρθε το πιάτο της μας λύθηκε η απορία. Ήταν ένα φαφατιασμένο σπανακοπιτάκι με μερικά τρίμματα σολομού μέσα και μια μικρή πράσινη σαλάτα για συνοδεία! Πριν προχωρήσω στα κύρια, να σας διευκρινίσω ότι εδώ τα πιάτα δεν έρχονται όλα μαζί ασφαλώς. Όχι βέβαια, το πιάτο του καθενός φτάνει με λίγα λεπτά απόσταση από του άλλου ώστε να δίνεται η ευκαιρία σε όλη την παρέα να εκτιμά το κάθε πιάτο ξεχωριστά και να αποφεύγονται τα μπερδέματα!
Στα κύρια, δύο από την παρέα πήραν entrecote με σος ροκφόρ και πατάτες τηγανιτές. Προφανώς τους μοίρασαν την ίδια μερίδα. Δεν εξηγείται αλλιώς η ποσότητα του κρέατος. Εκτός αν αυτή η μπριζόλα προερχόταν από ειδική ράτσα μοσχαριών-νάνων. Ξέρω πάντως σκυλάκια κανίς που θα έβγαζαν μεγαλύτερη μπριζόλα από αυτή!
Μια άλλη φίλη πήρε φιλέτο. Εντάξει το παρήγγειλε καλοψημένο. Λάθος της! Κι εγώ απογοητεύτηκα καθώς το «καλά ψημένο» αντιβαίνει σε κάθε σαρκοβόρο μου αίσθημα. Αυτός όμως δεν είναι λόγος να έρθει μια μεγάλη μπουκιά κρέατος, χτυπημένη με μανία και ψημένη μέχρις εξαντλήσεως κάθε ρανίδος των χυμών της! Άλλωστε η ίδια μέθοδος αφυδατωμένου και εξαντλητικού ψησίματος εφαρμόζεται και στον σολομό. Ενώ ακόμη χειρότερες είναι οι τηγανιτές πατάτες! Η κουζίνα προφανώς είναι εξίσου ανεπαρκώς στελεχωμένη με την σάλα και δεν προλαβαίνει, οπότε οι πατάτες προτηγανίζονται και μετά φρεσκάρονται για να σερβιριστούν και φυσικά γίνονται ένα χάλι μαύρο! Εγώ πήρα το ταρτάρ που ήταν το καλύτερο πιάτο μαζί με τα αβγά. Όχι κάτι συγκλονιστικό, αλλά αποδεκτό.
Τα επιδόρπια ήταν σε λίγο καλύτερη μοίρα, ιδιαίτερα η κρεμ μπρυλέ και η ile flottante. Για να μην μακρηγορήσω άλλο την εικόνα την πήρατε. Προσθέστε σε αυτή ότι πληρώσαμε και €288 έξι άτομα με τρία μπουκάλια κρασί (μεσαίας τιμής στον κατάλογο). Πραγματικά απορώ! Εξ ου και ο τίτλος της κριτικής. Είναι η αυθόρμητη φράση που θα έλεγα στον ιδιοκτήτη αν ήταν φίλος μου, παραφράζοντας την θρυλική ατάκα του Νίκου Σεργιανόπουλου στους «Δυο ξένους»: «Αχ βρε Maurice! Αχ βρε Maurice! Τι έκανες;».
- Vaudeville by Maurice
- Τηλέφωνο: (+30) 211 0139979
- Διεύθυνση: Λεωφ. Κηφισίας 267, , Αθήνα
- Ιστοσελίδα: http://www.vaudeville.gr
- Ανοιχτά: Τρίτη-Σάββατο βράδυ, Κυριακή μεσημέρι
- Τιμή ανά άτομο (€)*: 40-60
- * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
| 0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
| Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
| *«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. | ||||||
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
I also respect your opinion but be realistic ;-) I have been traveling and eating in restaurants for over 49 years not 10 not 20 not 30, 49 years.
If you have been doing this over 20 years yo should know what the size of portions will be before you order, also expect partial or fully raw beef at a French bistro.
On each and every comment you make you should at least have the dignity and state in the beginning "In my personal opinion"
Everyone's taste buds are differ, you and I are no different to anyone else. Just because you and I have been eating and spending thousands of $$$ over 30-40 years does not make you or myself an expert.
I totally agree with Lena and Kostas
I also tend to tell the owner or management and fully express my (personal) opinion and feelings, rather than to go and post making others believe something that you and only you believe!
The only thing I personally hate is that many restaurants After food is cooked they place the food on a hot plate to keep the food warm. You cant turn nor touch the plate eat it as is. That in my opinion is plain silly.
PS the sauce you stated above didn't contain blue cheese lol it contains minced liver and a touch of French mustard mixed with a few other ingredients.
As for sizes of steaks it may differ depending on the animal and which potion of the animal is cut.
ie. http://3.bp.blogspot.com/_9_m0Cpztato/S-qkus7omRI/AAAAAAAAGrw/SMkaBFIawCQ/s1600/types+of+steaks.png
Mr, Pano I looked you up and I found no evidence or any kind of experience that would prove to me that you have the ability or right to be a critic on food! I have traveled all around the world and will continue traveling due to my job. I recently visited Greece again and wanted to have a great meal. But unfortunately Vaudeville by Maurice was closed :( Its people like you that drive others out of business.
May I ask you a question ? You said above that 6.40 for a few boiled eggs! If you don't like the price DONT ORDER IT ! You want a cheap meal go to McDonald's!
Mr. Andrew, i suggest to look better because i am doing this job for 20 years now! Your opinion is respected of course and i believe that mine is too.
Η αντίδραση κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να είναι ευθέως ανάλογη της απογοήτευσης από τις υπηρεσίες του εστιατορίου.
Δεν έχω φάει στο εστιατόριο στο οποίο έκανε κριτική ο Πάνος Δεληγιάννης αλλά σε αντίστοιχα εστιατόρια με μερίδες "ολίγιστες" μία ενδιαφέρουσα εντίδραση είναι να καλέσεις τον σερβιτόρο και να γυρίσεις τη μερίδα πίσω σχολιάζοντας ότι δεν παράγγειλες μισή μερίδα αλλά ολόκληρη. Εκεί που σίγουρα γυρίζω το πιάτο πίσω είναι στο "καλοψημένο" που προτιμάει η συντροφιά μου το οποίο αρκετές φορές έρχεται "κάρβουνο".
Τέλος σχολιάζω αρνητικά στο σερβιτόρο ή ακόμα καλύτερα στον ιδιοκτήτη ότανδιαπιστώνω ότι το κρασί ξεπερνάει το επί 2,5. Το θεωρώ απίστευτη κοροϊδία.
Άρα μην ντραπείτε να σχολιάσετε. Ευγενικά μεν αλλά έτσι πρέπει.
Εχω παντα μια απορια, οταν απογοητευομαι απο το φαγητο, το σερβις και τις τιμες σε ενα εστιατοριο. Το λες; δειχνεις την δυσαρεσκεια σου; η τελοσπαντων πως πρεπει να συμπεριφερθεις; Για τον απλο πελατη εννοω.Γιατι αν η απαντηση ειναι "απλα δεν ξαναπαω"..ε και; ειναι τοσοι πολλοι αυτοι που θα πανε μεχρι να μαθουνε, που ο ιδιοκτητης θα το μαθει μετα απο καιρο, ενω θα εχει εισπραξει τα κερδη του!!! Καλημερες!
Κατά την γνώμη μου, το λες. Δεν στήνεις καβγά, αλλά εκφράζεις το παράπονο ή την απογοήτευση. Καικαλό του κάνεις και το βγάζεις από μέσα σου!