Om Namaste: Σημείο αναφοράς για την ινδική κουζίνα στην Αθήνα

Είχα την αίσθηση ότι είναι πιο πρόσφατο, αλλά ρωτώντας χθες τον πολύ ευγενικό σερβιτόρο που μας εξυπηρέτησε στο Om Namaste, μου είπε ότι το εστιατόριο στην οδό Λεμπέση, σχεδόν στη σκιά της Ακρόπολης, βρίσκεται εκεί για περισσότερα από οχτώ χρόνια. Θυμάμαι καθαρά την καλή εντύπωση που μου είχε κάνει την πρώτη φορά που πήγα, κι από τότε παραγγέλνουμε συχνά στο σπίτι. Είναι από εκείνα τα μαγαζιά που δεν προβάλλονται ιδιαίτερα, αλλά λειτουργούν με συνέπεια, ήσυχα και σταθερά, χωρίς απολύτως κανένα marketing να τα υποστηρίζει. Εν προκειμένω, το marketing στην περίπτωση του Om Namaste είναι η αλήθεια στο πιάτο.

Ο Krishna (Kris) Pokharel, Νεπαλέζος στην καταγωγή, έχει φτιάξει μια κουζίνα που βλέπει προς την Ινδία, όπως άλλωστε και η κουζίνα του ίδιου του Νεπάλ. Η νεπαλέζικη κουζίνα χρησιμοποιεί μεγάλο μέρος του ινδικού ρεπερτορίου, στα μπαχαρικά, στις τεχνικές, στα όσπρια, στα ψωμιά. Το dal, τα κάρυ, τα μίγματα μπαχαρικών και τα ψησίματα σε υψηλή θερμοκρασία είναι κοινό λεξιλόγιο. Εδώ αυτό αποδίδεται πολύ εύστοχα. Οι σάλτσες βγαίνουν διαυγείς και όσο πρέπει πυκνές, τα μπαχαρικά είναι μετρημένα, το καυτερό δηλώνεται και ρυθμίζεται. Το super Indian spicy πάντως είναι για πολύ ανθεκτικές παλέτες. Τα naan έρχονται ζεστά και ελαφρά, τα λαχανικά κρατούν την υφή τους, τα όσπρια είναι σωστά βρασμένα, οι ζύμες καλοφτιαγμένες, τα τηγάνια άψογα.

Ξεκινήσαμε με Vegetable Samosas, με πολύ νόστιμη γέμιση από σωστά βρασμένη πατάτα και γευστικό αρακά. Τα Onion Bhaji ανέδειξαν τη γλύκα του κρεμμυδιού, με ζύμη αέρινη και τραγανή, αφήνοντας τον χώρο στα μπαχαρικά να φανούν. Η Raita ήρθε δροσερή, με παχύρρευστη υφή και καθαρή οξύτητα. Η δροσιά της λειτουργεί σαν ισορροπία ανάμεσα στα πιο έντονα πιάτα, συνδέοντας τα στοιχεία του τραπεζιού σε ενιαίο ρυθμό. Την περίμενα όμως ένα κλικ πιο τολμηρή στην ένταση.

Το Butter Chicken φτάνει στο τραπέζι με εκείνη τη χαρακτηριστική μυρωδιά που προηγείται της γεύσης. Η σάλτσα έχει φυσική πυκνότητα και βάθος. Η ντομάτα δίνει φωτεινή οξύτητα, το βούτυρο μαλακώνει τις αιχμές των μπαχαρικών και η κρέμα ενώνει τα στοιχεία σε ενιαίο σύνολο. Το κοτόπουλο μαγειρεύεται μέσα στη σάλτσα, απορροφά τα αρώματα και διατηρεί την υγρασία του. Κάθε μπουκιά έχει καθαρή γεύση, διάρκεια και συνέπεια. Το πιάτο δείχνει τη σιγουριά μιας κουζίνας που εμπιστεύεται τον εαυτό της.

Οι κίτρινες φακές (Yellow Daal) είναι εξίσου προσεγμένες. Μαγειρεμένες με ακρίβεια, δίνουν φυσική κρεμώδη υφή, με τζίντζερ και σκόρδο που προσθέτουν λεπτό αρωματικό βάθος. Το Rogan Josh με γαρίδες φέρνει ισορροπία ανάμεσα στη γλύκα της σάλτσας και τη θαλασσινή γεύση. Οι γαρίδες είναι μαλακές και η σάλτσα έχει δομή και διάρκεια. Το Chicken Tikka Masala θυμίζει την ένταση και τη συνέπεια των πολύ καλών ινδικών εστιατορίων του Λονδίνου, με κάθε στοιχείο σε απόλυτη ισορροπία. Τέλος, θα πρότεινα στους λάτρεις του Kebap να δοκιμάσουν τα ανάλαφρα και ζουμερά Nawabi Shish Kebap.

Η κουζίνα του Om Namaste λειτουργεί με ακρίβεια και αυτοπεποίθηση, ενώ η συνέπεια, η καθαρότητα των γεύσεων και η ειλικρίνεια στην εκτέλεση διαμορφώνουν μια εμπειρία σε παραδοσιακό εξωτικό εστιατόριο που σπάνια συναντάς στην Αθήνα. Για αυτό παραμένει, για μένα, το πιο αξιόπιστο και νόστιμο ινδικό εστιατόριο της πόλης.