Μπορείτε να με πείτε παλιομοδίτικη, εγώ με λέω «vintage»! Υπάρχουν κάποιες συνταγές οι οποίες είναι all time classic και εγώ θα συνεχίσω να παλεύω ώστε να μην εξαφανιστούν. Σου θυμίζουν ευτυχισμένα ανέμελα παιδικά χρόνια, ανασύροντας γεύσεις και μυρωδιές αναλοίωτες. Κι έτσι απλά αρνουμαι να τις εγκαταλείψω στη λήθη.
Σας «παραδίδω» λοιπόν για το grand finale του φετινού καλοκαιριού ένα γλυκό «δεινόσαυρο»: BAKED ALASKA αγαπημένοι μου! Που το θυμήθηκα; Μα είναι τόσο εντυπωσιακό παγωτό, πως μπορείς να το ξεχάσεις; Ήθελα κάτι για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι!
Πρώτο μας «συστατικό»: Λίγη ιστορία. Το γλυκό αυτό ξεκίνησε στο εστιατόριο DELMONICO της Νέας Υόρκης από τον chef Charles Ranhofer για να γιορτάσουν οι ΗΠΑ την απόκτηση της Αλάσκας από την Τσαρική Ρωσία το 1867. 146 χρόνια λοιπόν μετά εγώ αρνούμε να ξεχάσω αυτό το παγωτό! Δεινόσαυρος κανονικά!
Υλικά:
- 6 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
- 3 αυγά. Ξεχωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια
- 1 κουταλιά του γλυκού άρωμα βανίλια
- 85 gr σοκολάτα κουβερτούρα. Την έχουμε λιώσει & αφήσει να κρυώσει
- λίγο αλάτι
- 0,70 λίτρα παγωτό φυστίκι, λίγο μαλακωμένο
- 0,70 λίτρα παγωτό κεράσι ή σορμπετ βατόμουρο, λίγο μαλακωμένο
Μαρέγκα :
- ασπράδια από 4 μεγάλα αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
- 1 κούπα ζάχαρη
- Πολύ λίγο κρεμώριο
- ½ κουταλιά του γλυκού βανίλια
Εκτέλεση:
Αρχικά ζεσταίνουμε τον φούρνο μας στους 180 C. Τοποθετούμε χαρτί ψησίματος σε μια στρογγυλή φόρμα (20εκ) ή την ψεκάζουμε με αντικολλητικό σπρει.
Ανακατεύουμε τις 3 κουταλιές ζάχαρης και τους κρόκους στο μίξερ. Χτυπάμε για περίπου 15 λεπτά. Προσθέτουμε την βανίλια και την λιωμένη σοκολάτα. Ανακατεύουμε ίσα ίσα μέχρι να αναμειχθούν τα προϊόντα με μια σπάτουλα.
Σε ένα μπολ ενώνουμε τα ασπράδια και το αλάτι. Τα χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρι να γίνουν αφρώδη. Προσθέτουμε τις υπόλοιπες 3 κουταλιές ζάχαρης. Χτυπάμε μέχρι να πήξει αρκετά το μείγμα μας.
Προσθέτουμε το μείγμα με τα ασπράδια στο μείγμα με την λιωμένη σοκολάτα.
Τοποθετούμε το μείγμα στην φόρμα και το ψήνουμε για περίπου 20 λεπτά. Αφαιρούμε από τον φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει.
Ψεκάζουμε ένα μεταλικό μπολ χωρητικότητας 1.5 λίτρου περίπου με το αντικολλητικό σπρέι. Τιλιγούμε το εσωτερικό του μπολ με πλαστική ζελατίνη κουζίνας. Στον πάτο του μπολ βάζουμε μια στρώση από το παγωτό φυστίκι, μετά βάζουμε μια στρώση από το παγωτό κεράσι, μετά ξανα φυστικί και ουτω καθεξής. Κλείνουμε και το πάνω μέρος με ζελατίνη αρκετά σφηχτά και τοποθετούμε στην κατάψυξη για 2 ώρες μίνιμουμ. Ιδανικά εγώ το φτιάχνω από την προηγούμενη.
Στρώνουμε ένα ταψί με χαρτί ψησίματος και πάνω του τοποθετούμε το κέικ. Βγάζουμε το παγωτό από την κατάψυξη και αναποδογυρίζουμε το μπολ πάνω στο κεϊκ χωρίς να έχουμε βγάλει το σελοφάν (μόνο έχουμε ανοίξει το κάτω μέρος). Επιστρέφουμε όλο το γλυκό στην κατάψυξη.
Όσο το γλυκό μας είναι στην κατάψυξη θα φτιάξουμε την μαρέγκα που θα το στολίσουμε. Ετοιμάζουμε ένα τηγάνι με νερό και το φέρνουμε σε σημείο βρασμού. Στο μπολ ενός μίξερ ενώνουμε τα ασπράδια, την ζάχαρη και το κρεμώριο. Τοποθετούμε το μπολ μέσα στο τηγάνι. Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.
Στην συνέχεια βάζουμε το μπολ μας στο μίξερ και αρχίζουμε να χτυπάμε αρχικά σε χαμηλή ταχύτητα, ανεβάζοντας ταχύτητα σιγά σιγά. Χυπάμε για 10 λεπτά μέχρι να δημιουργούνται γυαλιστερές κορυφές. Προσθέτουμε την βανίλια και αναμιγνύουμε μέχρι να ενωθεί.
Την μαρέγκα πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε αμέσως!
Αφαιρούμε το σελοφάν από το παγωτό μας.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 260 C. Γεμίζουμε μια σακούλα ζαχαροπλαστικής με μύτη ATECO #5 (είναι αυτό που κάνει το αστεράκι) με μαρέγκα. Μπορούμε είτε να στολίσουμε το γλυκό μας γύρω γύρω με την μαρέγκα ή με μια σπάτουλα το περνάμε όλο. Εξαρτάται πόσο υπομονή έχετε! Εαν κατα την διάρκεια του στολίσματος σας μαλακώσει το παγωτό το ξαναβάζετε για 15 λεπτά στην κατάψυξη.
Έτοιμοι για το εντυπωσιακό φινάλε; Τοποθετούμε το γλυκό στον φούρνο και το αφήνουμε μέχρι η μαρέγκα ίσα ίσα να πάρει χρώμα καφέ (1-2 λεπτά).
Το γλυκό αυτό πρέπει να σερβιριστεί αμέσως, για ευνόητους λόγους!
Ξέρω ότι δεν είναι από τα πιο εύκολα γλυκά που έχουμε φτιάξει ... και ίσως και για αυτό να τείνει προς εξαφάνιση.... αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο. Ελπίζω να το δοκιμάσετε και να καταλάβετε γιατί με εντυπωσιάζει τόσο!
Καλή επιτυχία
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Συμφωνώ απόλυτα ότι είναι ένα από τα αγαπημένα «γλυκά / παγωτά» όχι μόνο του καλοκαιριού αλλά όλου του χρόνου. Επειδή όμως η «ΑΛΑΣΚΑ» στο κεφαλάρι της Κηφισιάς έκλεισε από την εποχή του ασπρόμαυρου Ελληνικού κινηματογράφου με τον Βουτσά και τον Παπαγιανόπουλο το σημαντικό είναι να μας πείτε που θα το βρούμε να το απολαύουμε, όχι πως θα το φτιάξουμε.