Δεκέμβριος 2004, Ο ιταλός Πρωθυπουργός επισκέπτεται την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών, Ουάσιγκτον. Τόπος διαμονής κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού το ξενοδοχείο The Hay Adams Hotel. Χτισμένο ως κατοικία το 1920, από το 1928 λειτουργεί ως ξενοδοχείο. Ακριβώς απέναντι από το Λευκό Οίκο. Λίγα βήματα χωρίζουν την είσοδο του ξενοδοχείου από το Προεδρικό παρεκκλήσι. Στις σουίτες του έχει μείνει το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου της δύσης και όχι μόνο. Κάθε επίσημη επίσκεψη στο Λευκό Οίκο σημαίνει, σχεδόν πάντα, και χρήση των εγκαταστάσεων του ξενοδοχείου για γεύματα, συναντήσεις και κλεισμένων των θυρών, επίσημα δείπνα και διαμονή σε μια από τις σουίτες με θέα το διασημότερο ίσως σπίτι του κόσμου πολλών εκ των πρωταγωνιστών. Ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν αποτελεσε εξαίρεση.
Κατά την προετοιμασία της επίσκεψης τηρήθηκαν όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Οι μυστικές υπηρεσίες με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό έλεγξαν σπιθαμή προς σπιθαμή κάθε σημείο του ξενοδοχείου. Ενημερώθηκαν για πολλοστή φορά για τα τμήματα και τις βάρδιες του ξενοδοχείου και έδωσαν το τελικό ΟΚ. Οι Ιταλοί συνάδελφοι τους παρέλαβαν το χώρο και μετά την ολοκλήρωση των δικών τους ελέγχων περιμέναμε την άφιξη του κου Berlusconi και των μελών της συνοδείας του. Ένα μαύρο αυτοκίνητο σταματά μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου και άτομα της ιταλικής αποστολής μεταφέρουν 4 μεγάλες σε μέγεθος βαλίτσες. Ο επίσημος επισκέπτης ταξιδεύει με τις δικές του λευκές cashmere κουβέρτες, οι οποίες πρέπει να τοποθετηθούν άμεσα στη σουίτα του και στα γειτονικά σε αυτή δωμάτια που θα χρησιμοποιηθούν από κάποια από τα μέλη της συνοδείας του. Μετά από τα αρκετά λεπτά αμηχανίας ανάμεσα σε αμερικανούς και ιταλούς υπεύθυνους ασφαλείας αποφασίστηκε να προχωρήσουμε στις αλλαγές τελευταίας στιγμής σύμφωνα με την επιθυμία του Ιταλού πρωθυπουργού. Οι ταχύτητες με τις οποίες έγιναν οι αλλαγές και επαναληφθηκαν τα πρωτόκολλα ασφαλείας θα μπορούσαν να αποτελέσουν λόγο για βραβείο Guinness. Η άφιξη του ιδίου μας βρήκε κυριολεκτικά να ανοίγουμε την πόρτα της σουίτας του όχι για να περάσει αυτός, όπως κατα πάσα πιθανότητα θα πίστεψε αλλά για να φύγουμε εμείς.
Οι επόμενες μέρες της επίσκεψης εξακολουθησαν να είναι γεμάτες εκπλήξεις, ένας άνθρωπος με αίσθηση του χιούμορ, αθυρόστομος, κάποιες φορές προσβλητικός προς τους οικείους του, με πολλές ιστορίες από τις διακοπές με σκάφος στη μεσόγειο και ειδικότερα σε ελληνικά νησιά που δε δίστασε να μας εξιστορήσει καθισμένος αναπαυτικά στις πολυθρόνες στο lobby, με λίγους από την ομάδα του και ακόμη λιγότερους από την ομάδα του ξενοδοχείου γύρω του, για δύο συνεχόμενα βράδια όταν επέστρεφε από τις επίσημες υποχρεώσεις του, και πολλές αλλαγές της τελευταίας στιγμής ...τόσο πολλές, που έχω την αίσθηση πως απολάμβανε να βλέπει συνέχεια ένα πολύβουο μελίσσι γύρω του να βρίσκεται σε ένταση. Ένας άνθρωπος που πέρα από οτιδήποτε άλλο συχαινόταν τη ρουτίνα, αγαπούσε την έντονη ζωή και είχε μεγάλα πάθη.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση