Τα ξενοδοχεία W ξεκίνησαν από την Νέα Υόρκη και μέσα σε μια 20ετία έχουν καταφέρει να συγκαταλέγονται στην αφρόκρεμα των μεγάλων luxury hotel brands, παρουσιάζοντας την δική τους άποψη για τις διακοπές, που είναι fashionable, ντιζαϊνάτη, νεανική και έχει σαν κέντρο την ξενοιασιά.
Στην Ελλάδα, το πρωτο W hotel άνοιξε τις πόρτες του το 2022 στη Costa Navarino θέλοντας να δώσει στους επισκέπτες μια διαφορετική εναλλακτική, με ωραία ενέργεια, και περισσότερη ησυχία μια που είναι προς το παρόν το μόνο από τα ξενοδοχεία του complex που δεν δέχεται παιδιά κάτω των 12 ετών.
Πράγμα που προσωπικά το θεωρώ τεράστιο πλεονέκτημα, μια που για ανθρώπους στην φάση μας, δηλαδή young at heart και χωρίς μικρά παιδιά, η πολύβουη αγορά των Romanos και Westin με τα εκατοντάδες παιδάκια να τρεχαλάνε ολόγυρα και μωρά να σκούζουν στα καρότσια τους είναι red flag κανονικό.
To W Costa Navarino είναι στημένο στην ίδια ακριβώς λογική, δηλαδή απλώνεται γύρω από μια αγορά/κεντρικό πνεύμονα, όμως όπως και το Mandarin Oriental αντί να είναι εστωστρεφές είναι χτισμένο πάνω στην παραλία, και διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία δωματίων για όλα τα γούστα και όλες τις ανάγκες.
Εμείς φιλοξενηθήκαμε για τρεις μέρες σε μια πολύ όμορφη WOW Bayfront Infinity, High Floor σουίτα με εξαιρετική διαρρύθμιση, δύο υπνοδωμάτια, ωραία μεγάλη βεράντα με θέα θάλασσα και μια πισίνα στην ταράτσα, της οποίας όμως το μειονέκτημα ήταν πως είχε βάθος μόλις 80 πόντους, άρα μπορούσες να πλατσουρίσεις αλλά όχι να κολυμπήσεις.
Χαζεύοντας τα δωμάτια, αν ξαναπήγαινα και έκλεινα μόνη μου θα διάλεγα μια WOW Beachfront Infinity που έχει ένα υπνοδωμάτιο, ωραία αυλή με πισίνα αλλά και δική της ομπρέλα στην παραλία ακριβώς μπροστά, και δεν χρειάζεται να ανεβοκατεβαίνεις και σκάλες.
That being said, η γενικότερη W εμπειρία μας ήταν εξαιρετικά ευχάριστη, και σε αυτό συνέβαλε τα μάλα βέβαια και η παρουσία του Νίκου Μπίλλη ως executive chef του ξενοδοχείου, μετά από πολλά χρόνια στο πλευρό του Έκτορα Μποτρίνι. Για πελάτες σαν εμάς που το φαγητό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της όποιας εμπειρίας μας, το να μπορούμε να φάμε τόσο καλά σε κάποια ξενοδοχειακά εστιατόρια είναι μεγάλο extra plus!
Παίρνοντας τα πράγματα με μια σειρά, οι μέρες μας κύλησαν χαλαρά με άραγμα κάτω από τις σκιερές ξαπλώστρες της κεντρικής πισίνας μετά το πρωινό, ελαφρύ lunch, nap, early night drink και ύπνο, δηλαδή το πρόγραμμα διακοπών των ονείρων μου, σε τέλειες συνθήκες.
Μιλώντας για lunch, στο Parelia έφαγα μια από τις νοστιμότερες ντοματοσαλάτες της ζωής μου με ζουμερές φέτες χοντροκατσαρής ( σπάνια ποικιλία Μεσσηνιακής ντομάτας), αγνό παρθένο ελαιόλαδο, χοντρό αλάτι, κάπαρη και τυρί φέτα συνοδευμένη με φρεσκοψημένο προζυμένιο ψωμί, ένα πραγματικό έπος και το τέλειο φαγητό των μεσημεριών του καλοκαιριού. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε στο τελείωμα και το απόλυτο γλυκό, το sourdough, ένα παγωτό από προζυμένιο ψωμί με την πιο απαλή κρέμα ever, κάτι σαν σύννεφο δροσιάς και γλύκας! Μόνο και μόνο για αυτά τα δύο πιάτα θα επέστρεφα στο W Costa Navarino ξανά και ξανά.
Τις μέρες της διαμονής μας είχαμε την τύχη να πέσουμε σε ένα από τα Chefs on Fire events που ξεκίνησαν πέρσι το καλοκαίρι και συνεχίζονται και φέτος με μεγάλη επιτυχία σε συνεργασία με την σαμπάνια Veuve Cliquot. Πάνω στην παραλία, στην άμμο, με αναμμένες φωτιές την ώρα του ηλιοβασιλέματος, με καταπληκτική μουσική, σε ένα ονειρικό πραγματικά σκηνικό, ένας guest chef με την βοήθεια της ομάδας του Νίκου Μπίλλη, ετοιμάζει ένα μενού πέντε πιάτων το οποίο συνοδεύεται από σαμπάνια a volonte.
Για μας μαγείρεψε ο ταλαντούχος Έλληνας chef Νίκος Κατάρας που δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο Amsterdam και του οποίου το εστιατόριο, το Cue, αναμένεται να πάρει το πρώτο του αστέρι Michelin σύντομα από ότι μαθαίνω, και η εμπειρία μας ήταν πραγματικά καταπληκτική. Όπως καταπληκτική ήταν και η σχέση ποιότητας – τιμής που ήταν 95 ευρώ το άτομο, οπότε αν βρεθείτε στο W Costa Navarino και έχει event Chefs on Fire σας συνιστώ να μην το χάσετε με τίποτα. Στις 15 Αυγούστου ας πούμε, τις φωτιές αναλαμβάνει για ένα βράδυ ο Μανώλης Παπουτσάκης. Για πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα, μπορείτε να μπείτε εδώ.
Το δεύτερο εξαιρετικό εστιατόριο που επισκεφθήκαμε ανήκει μεν στο W αλλά βρίσκεται έξω από το ξενοδοχείο, στο Navarino Hills. Λέγεται Piqantro και αρχικά ξεκίνησε ως εστιατόριο για τους golfers μια που υψώνεται πάνω από το πρώτο γήπεδο γκολφ Ολυμπιακών διαστάσεων στην Ευρώπη, αλλά είναι τόσο μαγικό το setting και η θέα, που φέτος αποφάσισαν να το ανοίξουν και για το κοινό. Το μενού έχει άφθονες αναφορέςστην Ισπανία και συμπληρώνεται με ενδιαφέρουσες κοπές, εξαιρετικά αλλαντικά και κάποια άλλα πιάτα τύπου patatas bravas, και εμπλουτίζεται και με πιο διεθνείς επιλογές όπως το εξαιρετικό smash burger.
Στην αρχή μπορείτε να δοκιμάσετε δυό… παιχνιδιαριάρικες sangria με βάση το λευκό ή το κόκκινο κρασί που τις παρασκευάζει μπροστά σας ο νεαρός και super talented sommelier που έχει επιμεληθεί και την πολύ καλή λίστα κρασιών. Και εδώ τα γλυκά τα φτιάχνει ο υπεύθυνος για το sourdough που σας ανέφερα pastry chef Maget Aboulela του οποίου σημειώστε το όνομα γιατί είμαι σίγουρη πως θα το ακούμε πολύ συχνά τα επόμενα χρόνια. Τόσο νέος και τόσο ταλαντούχος δεν μπορεί παρά να πάει πολύ ψηλά και πολύ μακριά. Σημείωση. Αν πάτε στο Piqantro να πάτε εγκαίρως για το ηλιοβασίλεμα. Θα μαγευτείτε!
Κλείνοντας, και αφού ευχαριστήσω θερμά το W Costa Navarino και την ομάδα του για την ευγενική φιλοξενία, επειδή πάντα όπως ξέρετε προσπαθώ να είμαι ειλικρινής και αντικειμενική, θέλω να αναφέρω και κάποια πράγματα που δεν πάνε τόσο καλά προς το παρόν αλλά ελπίζω πως θα λυθούν την επόμενη σεζόν. Το πρώτο είναι το πρωινό που παρά το έξυπνο concept του – σερβίρεται σε έναν χώρο στον οποίο υπάρχουν μικρά «μαγαζιά» που το καθένα εξειδικεύεται σε κάτι, έχει δηλαδή Bakery, Cookery, Delicatessen κλπ- δεν καταφέρνει να προσφέρει ποιότητα ανάλογη του επιπέδου του ξενοδοχείου, είναι πολύ μαζικό και αδιάφορο, και δυστυχώς, όντας τέτοιο, δεν προμοτάρει στους πελάτες τα υπόλοιπα εστιατόρια. Γιατί αν πας σε ένα ξενοδοχείο του οποίου το πρωινό είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριο, γιατί να μπεις στην διαδικασία να δοκιμάσεις ένα εστιατόριο, και δη πιο gourmet ή πιο δημιουργικό; Το δεύτερο και τελευταίο πρόβλημα είναι το house keeping. To οποίο συνοπτικά, θα το πω ανεπαρκές.
Προφανώς hiccups συμβαίνουν παντού και είναι μέσα στο πρόγραμμα, όσο υψηλά και αν είναι τα standards ενός project. Όμως για μένα, αυτό που μένει τελικά, και που έχει σημασία, είναι το ότι θα επιστρέψω στο W Costa Navarino με την πρώτη ευκαιρία, γιατί η όλη εμπειρία μας ήταν από τις καλύτερες του φετινού καλοκαιριού.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση