Το θυμήθηκα όταν τελειώνοντας το κομμάτι μου έψαξα να βρω φωτογραφίες για την εικονογράφηση του – εκτός από τις λίγες δικές μου- και συνειδητοποίησα πως στον βωμό του design, και της καλλιτεχνικότητας, όλες οι φωτογραφίες είναι στο χρώμα της άμμου, δίνοντας την εντύπωση πως το ξενοδοχείο είναι designάτο μεν, άψυχο δε. Και αυτό είναι κρίμα, γιατί όταν φτάνεις αντιλαμβάνεσαι πως ναι, προφανώς είναι ένα project απόλυτα βιομηχανικό, μιλάμε άλλωστε για ένα οινοποιείο του 1920, όμως η υλοποίηση έχει γίνει με πάρα πολλή ψυχή, δημιουργώντας το πιο πιστό στο concept του ίσως ξενοδοχείο στην χώρα.
Πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Φτάνοντας στην παραλία της Κουρούτας μετά από περίπου τρείς και κάτι ώρες διαδρομή από την Αθήνα, τίποτα δεν σε προετοιμάζει για αυτό που θα δεις να απλώνεται μπροστά σου πίσω από τον μπεζ τοίχο της εισόδου. Ειδικά όχι οι φωτογραφίες. Από τον χώρο της ρεσεψιόν και την θερμή υποδοχή των ευγενέστατων παιδιών του service, αντιλαμβάνεσαι πως όλη η ομάδα του ξενοδοχείου βάζει καρδιά και ψυχή για να νοιώθουν οι επισκέπτες απολύτως σαν στο σπίτι τους.
Οι Dexamenes Seaside Hotel είναι στημένες στην λογική του “to know us better”. Θυμίζουν χωριό με την όμορφη πλατεία που απλώνεται κάτω από τα δέντρα στην μέση του συμπλέγματος των δωματίων, με τις βεράντες που είναι ανοιχτές και έτσι όλοι βλέπουν όλους (αν αναζητάτε ιδιωτικότητα ξεχάστε την), και με το μπαρ πάνω από την παραλία να αποτελεί το δεύτερο meeting point, έτσι ώστε, αναγκαστικά, μέχρι το τέλος της διαμονής σου να έχεις γνωριστεί με τους υπόλοιπους επισκέπτες. Έτσι φαντάστηκε το project του ο ιδιοκτήτης και εμπνευστής των Δεξαμενών Νίκος Καραφλός, που είναι ως άνθρωπος η επιτομή του φιλόξενου, cool και χαμογελαστού οικοδεσπότη, και που με μερικές μόνο κουβέντες σου μεταδίδει την αγάπη του για το ξενοδοχείο αλλά και το όραμα του για την περιοχή.
Γέννημα θρέμα της Αμαλιάδας, σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανολόγος και ονειρεύτηκε από μικρός να μετατρέψει το παλιό οινοποιείο που όταν έκλεισε πέρασε ως ακίνητο στα χέρια της οικογένειας του, σε ένα hub όχι μόνο φιλοξενίας, αλλά και τέχνης, και σκέψης και προβληματισμού.
Απευθύνθηκε στο K studio για την υλοποίηση του ονείρου του αλλά τον πρόλαβε η κρίση, και περιμένοντας να έρθουν καλύτερες, και πιο πρόσφορες για πειραματισμούς μέρες, συνεργάστηκε με την εταιρία σαν στέλεχος.
Σήμερα, το ξενοδοχείο μετράει 47 δωμάτια, τα περισσότερα από τα οποία είναι παλιές δεξαμενές διαμορφωμένες έτσι ώστε να εξυπηρετούν όλες τις ανάγκες του επισκέπτη, ή έστω της περισσότερες. Όλες οι επεμβάσεις, σε όλους τους χώρους έχουν γίνει με απόλυτο σεβασμό στο παρελθόν και με οικολογική συνείδηση. Έτσι, οι πλάκες που κόπηκαν για να ανοίξουν οι πόρτες των δωματίων έχουν χρησιμοποιηθεί για να φτιαχτεί η «γέφυρα» που οδηγεί στο Dex.Silo.01, την κεντρική δεξαμενή/εστιατόριο/χώρο τέχνης που φιλοξενεί μια από τις πιο conceptual και πετυχημένες επιμέλειες του chef Γκίκα Ξενάκη που υλοποιεί θαυμάσια ο σεφ των Δεξαμενών Σταύρος Κούσης. Να σημειώσω εδώ ότι το dex.Silo.01 ποροσφέρει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ολοκληρωμένη αισθητηριακή και γαστρονομική εμπειρία που όχι μόνο του εξασφάλισε δύο αστέρια FNL για το 2025 αλλά και μια θέση στη The List 2025 by FNL Awards και την οποία περιέγραψε λεπτομερώς και ο Γιάννης Δεβετζόγλου στο περσινό άρθρο του.
Τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι γυαλί, σίδερο και τερακότα, και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό γιατί παρότι έχει παραμείνει βιομηχανικό, αποπνέει μια χαλαρή ζεστασιά και ταυτόχρονα, όλοι οι χώροι είναι απίστευτα δροσεροί. Εμείς πήγαμε σε περίοδο καύσωνα και δεν ζεσταθήκαμε ούτε ένα λεπτό.
Πρόσφατα προστέθηκε ένας όροφος πάνω από το μπαρ, που φιλοξενεί κάποια μεγαλύτερα και πιο καινούρια δωμάτια με θέα θάλασσα, ενώ δύο σουίτες υπάρχουν και στον όροφο πάνω από το κτήριο του spa (ένα κομψό νεοκλασικό που στέγαζε στο παρελθόν το διοικητήριο του οινοποιείου). Τέλος, η παραλία είναι εξαιρετική, με άμμο, άνετες ξαπλώστρες και ομπρέλες και ευγενέστατο beach service, ότι πρέπει για να περάσει κανείς εκεί πολλές ευχάριστες ώρες.
Οι Dexamenes Seasise Hotel είναι ένα ξενοδοχείο απόλυτα οικολογικό, και όπως προείπα, εντυπωσιακά πιστό στο concept του. Από το zero waste που κυριαρχεί στις κουζίνες και του γαστρονομικού και του απλού εστιατορίου – ο chef χρησιμοποιεί τα μυρωδικά που του περίσσεψαν από την προηγούμενη μέρα για να αρωματίσει το βούτυρο της επόμενης, ή τον ζωμό από τις λιαστές ντομάτες που φτιάχνει ο ίδιος για να συνοδέψει κάποιο από τα πιάτα του- οι προμήθειες γίνονται από τοπικούς παραγωγούς και κτηνοτρόφους που σέβονται την δουλειά τους έτσι ώστε να στηρίζεται η αγορά της περιοχής αλλά και να ενισχύεται το αίσθημα της κοινότητας, τα μαξιλάρια, τα στρώματα και τα amenities στα δωμάτια είναι της Cocomat, ενώ στην μικρή μπουτίκ δίπλα στην ρεσεψιόν μπορεί κανείς να βρει επιλεγμένα αξεσουάρ, διακοσμητικά αλλά και ρούχα εναλλακτικών designers.
Γενικά μιλώντας, το ξενοδοχείο είναι η χαρά του upper-class εναλλακτικού με την καλύτερη των εννοιών, και ο ιδιοκτήτης έχει πολύ ενδιαφέροντα σχέδια για το μέλλον μια που φιλοδοξεί να κάνει τις Δεξαμενές ένα μέρος στο οποίο θα δημιουργούνται νέες τάσεις στην τέχνη, την γαστρονομία και την φιλοξενία, και θα χτίζονται γερές και δημιουργικές σχέσεις μεταξύ των επισκεπτών. Ακούγοντας τον να διηγείται με τον ίδιο αμείωτο ενθουσιασμό την ιστορία του οινοποιείου, ιστορίες από το παρελθόν της περιοχής και ιδέες για αυτά που θα έρθουν, πιστεύω πως θα τα καταφέρει.
Υ.Γ. Αν κάποια στιγμή μπορέσει να επέλθει μια ισορροπία ανάμεσα στο πολυβραβευμένο design του ξενοδοχείου και την άνεση των επισκεπτών, και γίνουν κάποιες πολύ μικρές η αλήθεια είναι αλλαγές, όπως να προστεθούν μερικά ράφια στα μπάνια για να μπορούμε εμείς οι κυρίες να βολεύουμε τα beauty products μας και να μεγαλώσει κάπως ο χώρος την ντουλάπας, πιστεύω πως εγώ προσωπικά θα επέστρεφα με χαρά για μια ακόμα διαμονή στις Δεξαμενές. Και θα θυσίαζα για μερικές ακόμα μέρες την εμμονή μου με το privacy, κι ας μου είναι απόλυτα απαραίτητο στις διακοπές μου, μια που λόγω δουλειάς όλον τον υπόλοιπο καιρό βρίσκομαι μονίμως ανάμεσα σε κόσμο.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση