Διονυσιακό …ντελίριο

Γεμάτες οινογαστρονομική δραστηριότητα οι μέρες που έρχονται! Ξεκινάμε την Δευτέρα 28 με Βοροινά, στην Μεγάλη Βρετανία, όπου βρίσκουμε πολλούς από τους σημαντικότερους οινοπαραγωγούς της βόρειας Ελλάδας. Συνεχίζουμε 8-10 Φεβρουαρίου με Διονύσια, το κλασικό ραντεβού των οινόφιλων στο Ζάππειο όπου θα έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε πολλά και ενδιαφέροντα κρασιά και να γνωρίσουμε οινοποιούς από όλη την χώρα. Τις ίδιες μέρες (και στις 11/2), η HORECA είναι το meeting point των επαγγελματιών της εστίασης, των ξενοδοχείων και των μπαρ. Επαγγελματική έκθεση, με εκατοντάδες εκθέτες και πολλές, πολύ ενδιαφέρουσες παράλληλες εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων και ο διαγωνισμός bartenders που οργανώνει  η Ένωση Μπάρμεν Ελλάδας.

Κατά τα άλλα, τα φετινά Διονύσια έχουν γίνει το …talk of the facebook για να παραφράσω την γνωστή έκφραση. Αφορμή η απόφαση του Ντίνου Στεργίδη, που οργανώνει την έκθεση, να δώσει στους επισκέπτες την δυνατότητα να μπορούν να παραγγείλουν τα κρασιά που τους αρέσουν επιτόπου και μάλιστα με έκπτωση, μέσω μιας συνεργασίας με την μεγαλύτερη διαδικτυακή κάβα, το House of Wine.

Η κίνηση αυτή έχει πυροδοτήσει μια απίστευτη σειρά αντιδράσεων, σχολίων, απόψεων και αμπελοφιλοσοφιών από εμπόρους, διακινητές, οινοχόους και καταναλωτές. Άλλοι είναι υπέρ και άλλοι κατά, αλλά ειλικρινά η φράση «κάνουμε την τρίχα παλαμάρι» που γράφει και ο Γιώργος Φλούδας στο logbook του νομίζω ότι συνοψίζει εύστοχα την κριτική σε όλο αυτό! Στο κάτω-κάτω πρόκειται απλά για μια τριήμερη προσφορά που θα φέρει τον καταναλωτή πιο κοντά στο κρασί, θα του δώσει την ευκαιρία να δοκιμάσει ορισμένα κρασιά στο τραπέζι του σε μια τιμή προσφοράς και από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του κάθε εμπόρου, με την σωστή δουλειά του και την σωστή τιμολόγηση, να τον κερδίσει σαν πελάτη. Ναι, κάποιος τζίρος ίσως χαθεί για κάποιους αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αυτός ο …συνδικαλιστικός τρόπος αντίδρασης είναι ο ενδεδειγμένος. Ούτε πιστεύω ότι το «ξεκατίνιασμα» στο facebook έχει κάποιο νόημα.

Η αγορά του κρασιού περνάει από τα σαράντα κύματα και υφίσταται βίαιους τριγμούς, όπως όλα άλλωστε. Το μόνο βέβαιο όμως είναι ότι πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι, από τους οινοπαραγωγούς μέχρι τον εμπόρους κάθε είδους και τους εστιάτορες, να σκεφτούν πάρα πολύ σοβαρά το τι πρέπει να αλλάξει ώστε μην γυρίσουμε πίσω μερικές δεκαετίες –και- στο κρασί.