Αρχικά, στις αρχές των ‘00ς, ο Τηλέμαχος και ο Κρητικός εξέλιξαν την παραδοσιακή ταβέρνα-ψησταριά, ξεκίνησαν να μας εισάγουν συστηματικά σε πιο ενδιαφέροντα ελληνικά steaks και να δημιουργούν μια κουλτούρα κρεατοφαγίας. Την σκυτάλη πήρε το Base Grill και προχώρησε ένα βήμα παραπέρα δημιουργώντας μόδα, βάζοντας στο κάδρο την ιδέα της φάρμας και σημειώνοντας πρωτοφανή επιτυχία που κρατά αμείωτη ακόμη. Το 2011 ήρθε το Vezene, μπήκαν στον χάρτη νέες προελεύσεις και κοπές, η κρεατοφαγία απέκτησε sophistication και ένα σωρό εστιατόρια και επιχειρηματίες απέκτησαν πρότυπο.
Πολλά εστιατόρια αφιερωμένα –λιγότερο ή περισσότερο- στο κρέας άνοιξαν όλα αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια^ άλλα καλά, άλλα αδιάφορα. Όμως το επόμενο -και προς το παρόν τελευταίο- βήμα σε αυτή την πορεία είναι η –πρακτικά ταυτόχρονη- επανεφεύρεση της χασαποταβέρνας από τη Φάρμα Μπράλου και το Dry & Raw by Drakoulis. Δύο εξαιρετικές και εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις όπου το steak house συνδυάζεται με το κρεοπωλείο.
Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν στη σεζόν 2017-2018 με αλλεπάλληλα openings κρεατοφαγικών εστιατορίων. Η ελληνική επιχειρηματική λογική του «me too» κάνει το θαύμα της όπως έκανε παλιότερα με το sushi, τα burgers, τα frozen yoghurt …Μένει να δούμε που θα οδηγήσει αυτή η έκρηξη. Το βέβαιο είναι πως σήμερα απολαμβάνουμε πολύ καλό κρέας σε περισσότερα σημεία από ποτέ. Είναι επίσης σαφές πως ορισμένα από τα νέα εστιατόρια που ανοίγουν κάνουν πολύ σοβαρή δουλειά όπως για παράδειγμα το Steak House by Kiku με την συνεργασία του κρεοπωλείου-delicatessen Carnicero που είναι η κριτική της εβδομάδας ή το άρτι αφιχθέν, στο Νέο Ψυχικό, Wolves of Kitchen (αν κρίνω από το αντίστοιχο της Μυκόνου). Ωστόσο μέχρι τώρα τα εστιατόρια-σταθμοί που ανέφερα παραμένουν τα πιο ενδιαφέροντα.
* Φωτογραφία: Panos Smirniotis
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση