Novi Sad, Μπαρόκ, φιλόξενο και γεμάτο γεύσεις

13 Σεπτεμβρίου 2016
Δημήτρης Σταθόπουλος
Μπορεί στο άκουσμα της πόλης Novi Sad, να έρχεται στο μυαλό μας η περίοδος των βομβαρδισμών του 1999 καθώς τα μέσα της εποχής κάλυπταν σχεδόν «ζωντανά» κάθε πτυχή του πολέμου, ωστόσο από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.
  • Novi Sad | The Food & Leisure Guide
  • Novi Sad | The Food & Leisure Guide
  • Novi Sad | The Food & Leisure Guide
  • Novi Sad | The Food & Leisure Guide

Αποφασίσαμε μία φθινοπωρινή απόδραση στην πόλη που ισορροπεί ανάμεσα στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη, στην ηρεμία της επαρχίας και το νεύρο ενός αστικού κέντρου. Πολύ κοντά στο Βελιγράδι, μέσω ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, χρειάζεται περίπου μία ώρα από το αεροδρόμιο του Βελιγραδίου για να φτάσει κανείς στο Novi Sad, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας. Εμείς προτιμήσαμε το επαρχιακό δίκτυο, το οποίο περνάει μέσα από τη διάσημη και πανέμορφη πεδιάδα της Παννονίας. Πρόκειται για ένα λεκανοπέδιο το οποίο ιστορικά αποτέλεσε καυτό σημείο διεκδίκησης ανάμεσα σε αυτοκρατορίες και σύγχρονα κράτη. Η πεδιάδα χαρακτηρίζεται από όμορφα χωριά, ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, πολύ πράσινο και ευγενικούς και φιλόξενους κατοίκους.


Στόχος οι αισθήσεις

Ο στόχος μας ήταν να πάρουμε μία πρώτη... μυρωδιά από την επαρχία της Vοjvodina, της οποίας πρωτεύουσα είναι το Novi Sad. Η μυρωδιά του φθινοπώρου, εδώ στην καρδιά της Σερβίας, είναι από ψημένη κόκκινη πιπεριά και από ώριμο σταφύλι. Μαγικές εικόνες με θράκες και καζάνια στις αυλές των σπιτιών, όπου ψήνουν και στη συνέχεια βράζουν γλυκές κόκκινες πιπεριές μαζί με μυρωδικά για να έχουν όλο το χειμώνα το περίφημο άιβαρ, ένα πεντανόστιμο πατέ για όλες τις ώρες της ημέρας. Και λίγο πιο έξω από τα χωριά, χαμηλοί λόφοι με αμπέλια έτοιμα για τρύγο.   

Στη σκιά του Βελιγραδίου ή μήπως όχι;

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η πόλη βρίσκεται στη σκιά του Βελιγραδίου. Παρόλο που η σύνδεση με το Βελιγράδι είναι έντονη, εξαιτίας και της μικρής απόστασης που τις χωρίζει, η πόλη καταφέρνει να διατηρεί το δικό της χαρακτήρα ισορροπώντας ανάμεσα στα Βαλκανικά αλλά και εξέχοντα Κεντροευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.


Στο κάστρο Πετροβαραντίν

Σήμα κατατεθέν της πόλης το κάστρο, το οποίο βρίσκεται στη δυτική όχθη του Δούναβη, και έχει σαφή και ξεκάθαρα αποτυπώματα της ταραχώδους ιστορίας της πόλης. Από εδώ μπορεί κανείς να δει τις γκρεμισμένες, από τις επιθέσεις του Β` παγκοσμίου πολέμου αλλά και των πρόσφατων γεγονότων του 1999, γέφυρες που ένωναν τις δύο πλευρές της πόλης. Αφού φωτογραφίσαμε τον ποταμό, αλλά και τη θέα προς την πόλη, κινηθήκαμε στα εσωτερικά τμήματα του κάστρου. Με την απαραίτητη ξενάγηση μπήκαμε στο λαβύρινθο από τις στοές οι οποίες εξυπηρετούσαν ανάγκες ανεφοδιασμού και διαφυγής και ενώνουν υπογείως το κάστρο.  

Χάνομαι στο κάστρο, γυρνάω στα στενά του, εντοπίζω τις επιβλητικές πολεμίστρες που στοχεύουν το Δούναβη. Ξεχωρίζω τον πύργο του ρολογιού, με τους δείκτες να είναι αντιστραμμένοι και τον μεγάλο δείκτη να δείχνει τις ώρες και τον μικρό τα λεπτά, προς χάρη των ψαράδων οι οποίοι με αυτό τον τρόπο, έβλεπαν πιο εύκολα την ώρα από μακριά. Πέρα από τα ιστορικής σημασίας αξιοθέατα, συναντάμε ενδιαφέροντα μπιστρό για ποτό και φαγητό, αλλά και μαγαζιά με πρωτότυπα και μοντέρνα ενθύμια της πόλης.


Η περιήγηση μέσα στο κάστρο συνεχίζεται με την επίσκεψη στο ιστορικό ξενοδοχείο LeopoldI το οποίο μέχρι το 2006 ονομαζόταν Varadin. Πρόκειται για ένα ιστορικό κτίριο του 16ου αι., το οποίο έχει μεταμορφωθεί σε ένα άνετο και σύγχρονο ξενοδοχείο με εξαιρετική θέα στο Δούναβη και στην πόλη του Novi Sad. Μέσα στους χώρους του φιλοξενούνται σπάνια έπιπλα, κάποια του 17ου αι., ενώ δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσετε έπιπλα της περιόδου της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας και της Μαρίας Τερέζας.

Στο κέντρο της πόλης

Μία ωραία διαδρομή και περπάτημα περίπου 15 λεπτά, θα χρειαστεί κανείς για να φτάσει από το κάστρο στο κέντρο της πόλης, στην άλλη πλευρά του ποταμού. Η εντυπωσιακή πλατεία της Ελευθερίας, φιλοξενεί τον μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό της Παναγίας, αλλά και το εντυπωσιακό κτίριο του δημαρχείου. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το ιστορικό ξενοδοχείο, Vojvodina.


Η παλιά πόλη, έχει καταφέρει να διατηρήσει τα βασικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής της παρέχοντας στον επισκέπτη την ευκαιρία να θαυμάσει κτίρια με έντονα στοιχεία μπαρόκ αρχιτεκτονικής. Στον πεζόδρομο Zmaj Jovina, θα βρείτε πολλά καφέ, καθώς και bistro. Το ελληνικό στοιχείο, είναι και εδώ έντονο καθώς αρκετοί είναι οι Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν εδώ.

Στο Novi Sad θα συναντήσουμε το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, το Hotel Park. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μνημείο του σοβιετικού ρεαλισμού το οποίο χτίστηκε το 1961, εποχή παντοδυναμίας του τότε Γιουγκοσλάβου ηγέτη Τίτου, το οποίο απεικονίζει ολοζώντανα όλες τις βασικές αρχές ενός πολιτικού συστήματος. Λειτούργησε μέχρι το 2004 ως κρατικό ξενοδοχείο, φιλοξενώντας ξένους ηγέτες και διασημότητες που επισκέπτονταν την πόλη του Novisad. Στο ξενοδοχείο, την προσωπική του σουίτα διατηρούσε ο γιουγκοσλάβος ηγέτης. Σήμερα το ξενοδοχείο έχει ανακαινιστεί πλήρως ενώ μεγάλη εντύπωση προκαλεί το αχανές lobby.

Μη φύγετε από την πόλη πριν δοκιμάσετε το άιβαρ, τις τοπικές πίτες και τα πεντανόστιμα ψητά κρέατά τους. Και φυσικά αναζητήστε κρασιά μικρών οινοποιείων της περιοχής και τις φοβερές δυνατές ρακές τους, τις οποίες παρασκευάζουν όχι μόνο από σταφύλια αλλά και από άλλα φρούτα. Η γεύση από μία «κρούσεφσκα» ρακή από αχλάδι και μία «σλιβοβίτσα» ρακή από μαύρα δαμάσκηνα, μας συνοδεύει ακόμη και γλυκαίνει την προσμονή του χειμώνα που έρχεται.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση