Φτηνό κρασί, αξίζει;

Είναι πολλές οι φορές που ψωνίζοντας σε κάποιο super market βλέπω κόσμο να στέκεται μπροστά στα ράφια των κρασιών με ζωγραφισμένη την απορία στα πρόσωπά τους: Τι κρασί να πάρω που και ακριβό να μην είναι και ξύδι να μην είναι; Θα ήθελα πάρα πολύ να βοηθάω κάθε φορά που βλέπω κάτι τέτοιο μιας και στα ΣΜ δεν υπάρχει άνθρωπος να καθοδηγεί και να προτείνει. Κάποιες φορές το έχω κάνει, τις περισσότερες πάντως όχι. Απλά κάθε φορά σκέφτομαι πόσο δύσκολο έχει γίνει κάτι τόσο καθημερινό. Πολύ εύκολα δοκιμάζεις μια καινούρια συσκευασμένη φέτα, πολύ δύσκολα ένα άγνωστο κρασί. Γιατί; Μα τον Θεό δεν ξέρω. Ρωτήστε τους ψυχαναλυτές. Το έχω ξαναπεί και ξαναγράψει, σε σημείο να γίνομαι κουραστικός και να θεωρούμαι γραφικός. Φταίμε πάρα πολύ, όλοι εμείς που θεωρούμε τους εαυτούς μας ανθρώπους του κρασιού, γιατί εδώ και 20 χρόνια κάναμε τα πάντα για να φοβίσουμε τον κόσμο.

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 διάβασα ένα βιβλίο ενός Άγγλου του Andrew Barr, το Wine Snobbery. Τότε αυτά που έλεγε αυτός ο Αγγλάρας, ότι δηλαδή ο κόσμος πρέπει να διαλέγει κρασί με την ίδια ευκολία που διαλέγει και μία μπύρα, μου φαινόντουσαν ανατριχιαστικά. Δεν ήμουν ακόμη 30 χρονών. Σήμερα που έχω προσθέσει στο κοντέρ άλλα 15 χρόνια βλέπω ότι είχε δίκιο σχεδόν στο σύνολο αυτών που έλεγε. Το κρασί είναι, πριν από τέχνη και φιλοσοφία και μεγαλείο και γνώση και επιστήμη και τρέλα και μύτες με απίστευτα αρώματα και στόματα με ακατανόητους ορισμούς και επιγεύσεις με αστεία επίθετα και ένα σωρό άλλα, ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΌ TOY ΦΑΓΗΤΟΎ ΜΑΣ. Δεν χρειάζεται κάθε μέρα που θέλουμε να πιούμε και ένα ποτήρι κρασί να μελετάμε την Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα. Επειδή καλώς ή κακώς για εμάς τους Έλληνες το να ζητάμε βοήθεια είναι δύσκολο, ο πιο εύκολος τρόπος για να κάνουμε την δουλεία μας και να μην πιούμε πάλι νερό ή μπύρα με το φαγητό μας είναι το να πειραματιζόμαστε!

Θα μου πείτε οι πειραματισμοί κοστίζουν και μετά το χαράτσι της ΔΕΗ δεν περισσεύουν ούτε για εφημερίδα, θα πετάμε τα λεφτά μας δοκιμάζοντας κρασιά που δεν γνωρίζουμε; Σήμερα λοιπόν με την κρίση, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο εύκολα από ότι ήταν λίγα χρόνια πριν. Οι επιλογές που έχουμε σε τιμές από 3 έως 7 ευρώ είναι όλο και περισσότερες. Είναι πραγματικά ελπιδοφόρο, ότι μετά την επέλαση των εισαγόμενων κρασιών, κυρίως στα ράφια των ΣΜ, από χώρες του Ν.Κόσμου αλλά και από Γαλλία και Ιταλία σε πολύ χαμηλές τιμές, εμφανίζονται πια και αρκετά Ελληνικά κρασιά σε τέτοιες χαμηλές τιμές. Μάλιστα αρκετά από αυτά κουβαλούν στις ετικέτες τους "βαριά"  ονόματα με μεγάλη πορεία στον χώρο και πολύ αξιόλογα κρασιά. Ξεκινήστε λοιπόν να δοκιμάζετε, ξοδεύοντας στην αρχή τόσα χρήματα όσα περίπου κάνει ένα κιλό ψωμί. Σας υπόσχομαι ότι θα έχετε από εμένα όση βοήθεια μπορώ να σας προσφέρω και ότι πολύ συχνά θα μοιράζομαι μαζί σας τις εμπειρίες μου από τέτοια κρασιά αλλά και κρασιά σε 3λιτρους και 5λιτρους ασκούς πολύ καλής ποιότητας, Ελληνικά και εισαγόμενα που έχουν κάνει την εμφάνιση τους και σε ΣΜ και κάβες. Πίνετε κρασί παιδιά! Κάνει καλό στην υγεία και το φαγητό μας πιο νόστιμο.