Αντάρης, Κτήμα Μερκούρη 2013

Με μια ιστορία 150 χρόνων και με εκπληκτικές επιδόσεις σε όλο το πλάτος και βάθος της γκάμας του, το Κτήμα Μερκούρη συγκαταλέγεται –κατά την προσωπική μου εκτίμηση- ανάμεσα στα κορυφαία οινοποιεία της χώρας. Μάλιστα αυτό που με ιντριγκάρει ακόμα περισσότερο, είναι ότι πετυχαίνει όλα αυτά τα σπουδαία βασιζόμενο όχι σε πρωτοκλασάτες ποικιλίες υψηλότατου δυναμικού αλλά σε πιο “ταπεινά” σταφύλια.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι ο Αντάρης, μια από τις ιστορικότερες ετικέτες του κτήματος που προέρχεται από την ανάμειξη των ποικιλιών Αυγουστιάτη και Mourvedre, με την ανοιχτόχρωμη ποικιλία της Ζακύνθου να συμμετέχει σε μεγαλύτερα ποσοστά από την ντίβα της Προβηγκίας δίνοντας έτσι ένα χρώμα που δεν περνάει το κατώφλι του πορφυρού.

Από την άλλη, βύσσινο, πράσινη πιπεριά, κακάο, λουλούδια και μολύβι αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο στο ποτήρι. Μην νομίζετε πάντως ότι αυτά χαρίζονται απλόχερα αφού όλα τα ερυθρά του κτήματος είναι ιδιαίτερα εσωστρεφή, με τον Αντάρη να μην αποτελεί εξαίρεση βάζοντας δύσκολα ακόμα και στους ικανότερους με τις χαμηλές εντάσεις του.

Όμως και το μέσου βάρους στόμα είναι εξίσου στριφνό παρά την αρχική του γλύκα, αφού η τονισμένη οξύτητα από τη μια και οι  ισχυρές αλλά όχι επιθετικές τανίνες από την άλλη τραβούν προς το παρόν διαφορετικούς δρόμους.

Συνεπώς για πιο λόγο μπορεί να αρέσει αυτό το δύστροπο ερυθρό; Μα για το γευστικό του μάκρος και το εξαιρετικά επίμονο (όσο και τυπικό για το κτήμα) flavor σιτεμένου κρέατος και κορόμηλου· για την ισχυρή δομή του που θα του επιτρέψει να καταπλήξει μετά από 5ετή παλαίωση· για την μοναδική προσωπικότητά του· αλλά και για την ήρεμη δύναμη του που θυμίζει αυτή των ανθρώπων του κτήματος!

Οι 17° C και μια μεγάλη κλειστή τουλίπα είναι ο καλύτερος τρόπος σερβιρίσματος, με το πανύψηλο Riedel Vinum Syrah να προσφέρει τα μέγιστα τόσο στην ανάδειξη του πολύπλοκου μπουκέτου όσο και στην ομογενοποίηση των επιμέρους γευστικών στοιχείων του.

Με εξαίρεση τις ιδιαίτερα γλυκές συνταγές –που θα πρέπει να αποκλειστούν λόγω της μεγάλης οξύτητας- κάθε πιάτο ερυθρών κρεατικών (όπως ένα πλούσιο κοκκινιστό) θα σταθεί υπέροχα δίπλα στον Αντάρη.  Το ίδιο βέβαια και τα βαριά πιάτα μελιτζάνας, που ποτέ δεν λένε όχι σε ένα καλοδομημένο ερυθρό.

Ο Αντάρης παίρνει το όνομά του από έναν εκ των πιο λαμπερών αστέρων του νοτίου ημισφαιρίου του ουρανού και είναι και ο ίδιος ακριβώς αυτό: ένα από τα πιο λαμπερά αστέρια του ερυθρού ημισφαιρίου του Ελληνικού οινικού ουρανού!

Βαθμός: 8/10