Πως όμως το επιτυγχάνουμε εύκολα και γρήγορα; Μα επιλέγοντας μια από τις δύο λέξεις, αφού το εύκολο δεν είναι γρήγορο και το γρήγορο δεν είναι εύκολο!
Πάντως αν υπάρχει η άνεση χρόνου, ο πλέον προφανής τρόπος είναι η τοποθέτηση στο ψυγείο. Ένας τρόπος βολικός αλλά αργός, αφού ένα λευκό θα χρειαστεί από 2 έως 4 ώρες ανάλογα με την αρχική θερμοκρασία του.
Στον αντίποδα βρίσκεται η τοποθέτηση της φιάλης σε μια σαμπανιέρα η οποία θα πρέπει απαραίτητα να έχει πάγο και νερό και όχι μόνο πάγο. Εδώ στα συν έχουμε την ταχύτητα –μιας και αρκούν 15-20΄ για να παγώσουμε ακόμα και το πιο ζεστό κρασί- την “χλιδή” του σκεύους και την διατήρηση της θερμοκρασίας μετά το άνοιγμα ενώ στα μείον την δυσκολία ετοιμασίας αλλά και το ξεκόλλημα πολλών ετικετών που θα αφήσουν την εκλεκτή μας φιάλη “ορφανή” από παραγωγό!
Την μέση οδό ακολουθεί η τοποθέτηση της φιάλης στην κατάψυξη, μέθοδος που είναι το ίδιο βολική με την ψύξη αλλά αρκετά γρηγορότερη. Βέβαια πολλοί υποστηρίζουν ότι το κρασί επηρεάζεται από το σοκ της χαμηλής θερμοκρασίας, όμως προσωπικά δεν έχω ποτέ βιώσει μια τέτοια εμπειρία αν και φανατικός αυτού του τρόπου. Για καλό και για κακό πάντως αποφύγετε να κρυώσετε έτσι πολύ παλιά κρασιά, ενώ μην ξεγελαστείτε και από την ταχύτητα που κρυώνει το γυαλί, αφού το πλούσιο σε αλκοόλη κρασί θα χρειαστεί τουλάχιστον 45΄ για να είναι έτοιμο για το ποτήρι σας!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση