Το πικαλίλι είναι από αυτά τα πράγματα που μου θυμίζουν την Αγγλία. Και αυτός είναι ο λόγος, που όταν επισκέπτομαι τα Marks & Spencer φεύγω κάθε φορά και με ένα τέτοιο βαζάκι.
Tι είναι όμως το πικαλίλι και γιατί μπορεί να έχει θέση στην κουζίνα μας; Η αλήθεια είναι ότι, αν και στην Ελλάδα αγαπάμε και τα τουρσιά και τη μουστάρδα, δεν είμαστε εξοικειωμένοι με την χρήση ενός τέτοιου ρέλις (relish), που συνδυάζει στην ουσία αυτά τα δύο υλικά, ενώ αντιθέτως είναι αντιπροσωπευτικό της βορειοευρωπαϊκής κουζίνας, ιδιαίτερα της Αγγλίας και φυσικά, κάποιων περιοχών της Αμερικής. Τι είναι όμως ένα ρέλις και σε τι διαφοροποιείται από ένα τσάτνεϊ; Στην προσπάθεια να απαντηθεί αυτό το ερώτημα έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Εκτός από την προφανή διάφορα τους σε ό,τι αφορά στην καταγωγή τους-το τσάτνεϊ γεννήθηκε στην Ανατολή, ενώ το ρέλις στη Δύση,- σε αυτό που όλες οι απόψεις συγκλίνουν είναι η διαφοροποίηση της υφής, καθώς σε ένα ρέλις συναντάμε συνήθως μεγάλα και τραγανά κομμάτια λαχανικών, πράγμα που δεν χαρακτηρίζει τα τσάτνεϊ .
Το Classic Piccalilly του Marks and Spencer είναι η βρετανική εκδοχή για το πικαλίλι. Φτιάχνεται με 21% πίκλα κουνουπιδιού, 15% αγγουράκι τουρσί, 7% Silver skin onions, κρεμμύδι, αγγλική μουστάρδα και σπόρους μουστάρδας, τζίντζερ, τουρμερίκ, κόκκινες πιπεριές, μηλόξυδο, ζάχαρη και corn flour.
Χρησιμοποιείται κυρίως ως συνοδευτικό κρεάτων και μάλιστα κρύων, όπως για παράδειγμα στο χοιρινό μπούτι (ham) αλλά και σε hot dog ή σε χάμπουργκερ.
Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ να το προσθέτω σε ένα coleslaw, μαζί με ψιλοκομμένο μήλο, σταφίδες και μπαχάρια, φτιάχνοντας μία σαλάτα που θυμίζει την coronation.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση