Και δεν θα τον βρω, το ξέρω. Κάθε άλλο, με τόσες συζητήσεις με κόσμο, με τόσες κουβέντες με λάτρεις του κέντρου, με τόσα tips από τους αρτιότερους γνώστες του χώρου του ποτού, ποτέ κανείς δεν έχει αναφερθεί άσχημα στο Jokers και αντιθέτως πάντα νιώθω σα να πρόκειται για ένα “μυστικό” που πρέπει να αφορά σε λίγους και που η “μάζα” μπορεί και να του χαλάει τη διάθεση.
Και κάπου εδώ έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται: Έχουμε πάθει τέτοια εμμονή με τα cocktail bars που ξεχάσαμε τα πολύ καλά ποτάδικα; Περάσαμε πλέον σε τόσο διαφορετική διάσταση στα θέλω μας που πάψαμε να αναγνωρίζουμε τα “απλά”, καλά bars; Γιατί το 7 Jokers δεν είναι κοκτεϊλάδικο, και αυτό πράγματι του πάει τόσο πολύ.
Μπαίνεις σε έναν χώρο που το “τόσο δα” μάλλον θα φάνταζε μεγάλο μπροστά του. Μα ταυτόχρονα μπαίνεις στην πιο χρωματιστή, αισιόδοξη, με αισθητική και σαφέστατα με μία από τις πιο έντονες σε προσωπικότητα ατμόσφαιρα που μπορείς να συναντήσεις. Από πάνω σου, μια κούκλα σε ανθρώπινες διαστάσεις απολαμβάνει την κούνια της. Γύρω σου, πίνακες, καλλιτεχνήματα, φωτιστικά που βγήκαν από brothel, ψηφίδες στους τοίχους που σε πάνε Ανδαλουσία, και όλα αυτά πλαισιωμένα από δεκάδες ίχνη φωτός σε όποια πιθανή απόχρωση μπορείς να τα φανταστείς.
Το 7 Jokers δεν είναι φωτεινό, είναι όμως κατ` έναν περίεργο τρόπο χρωματιστό. Και είναι αυτό που πολλές φορές πιάνεις τον εαυτό σου να ελπίζει πως ένα τέτοιο δωμάτιο μια μέρα θα το έχεις και στο σπίτι του. Και φτάνουμε στα ποτά. Στην “κεφαλή” συναντάμε εδώ τον Σπύρο Αναγνώστου. Έναν bartender “παλιάς κοπής” που βρίσκεται στο Jokers εδώ και 7 χρόνια και που τα προηγούμενα, σχεδόν 9, τα πέρασε σε ένα άλλο κλασικό στέκι της πόλης, το Σκουφάκι. Ο Σπύρος ήρθε εδώ τη στιγμή που στο κέντρο τα μόνα που υπήρχαν ήταν το Toy, το Bartesera και το Pairi Daiza, και έκτοτε έχει καταφέρει να θεωρείται ένας από τους “κλασικούς”. Στο μαγαζί του, έχει αποφασίσει να μην προσφέρει ό, τι και οι “σύγχρονοι” γύρω του κάτι που βρίσκω απόλυτα λογικό. Γιατί άλλωστε να μπλέξεις με φαντασμαγορικές μείξεις και σπάνια αποστάγματα όταν γύρω σου έχεις την αφρόκρεμα του είδους και σε προϊόν και σε “χέρια”;
Το αποτέλεσμα; Περισσότερα από 230 μπουκάλια από κάθε πιθανή ετικέτα που μπορεί να αναζητήσει ένας πελάτης. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι ο πελάτης σχεδόν αποκλείεται να ζητήσει από τον bartender την latest έκδοση ενός Bourbon και ούτε θα σκοτιστεί και καθόλου αν τα bitters του ήρθαν απ` ευθείας από μια κουκκίδα του χάρτη της Καραϊβικής. (Ξέρει άραγε τι είναι τα bitters;... Θα ασχοληθούμε άλλη φορά με αυτό). Ο πελάτης όμως μπορεί να ζητήσει Oban ή 16άρι Lagavulin για το ουίσκι του και εδώ θα το βρει. Μπορεί να θέλει ένα πιο premium αποτέλεσμα από τη βότκα του και έτσι εδώ θα βρει και Ketel One, και την πανέμορφη U` Luvka, και την άγρια Crystal Head. Και αν θέλει, εδώ θα βρει ακόμη και Reposado έκδοση της Patron και της Herradura σε τεκίλα αλλά και για το ρούμι του μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε Angostura 1919, Zacapa 23 ή και στην extra old έκδοσή του.
Και αν αυτό σημαίνει πως στο Jokers μπορεί να βρει “τα βασικά” ε τότε, ας είναι! Καμιά φορά τα βασικά είναι υπέρ αρκετά κυρίως όταν συνοδεύονται και από μια ατμόσφαιρα που σε παρακινεί να θέλεις να τα απολαύσεις. Όσο για τα cocktails σαφώς και δεν είναι αφημένα στη μοίρα τους. Ο κατάλογος του Jokers μία φορά το χρόνο ανανεώνεται ολοκληρωτικά, ενώ κατά τη διάρκεια του έτους ενδέχεται να δούμε προσθήκες και αλλαγές αρκετές φορές. Στο σύνολο, θα συναντήσουμε μόλις 18 επιλογές σε cocktails δύο εκ των οποίων θα είναι χωρίς αλκοόλ από την κατηγορία των Mocktails. Και δεν ξέρω αν όντως θα έρθει κάποιος στο Jokers για cocktail, την επόμενη όμως φορά που σκοπεύετε να το επισκεφθείτε γιατί να μην ρίξετε μια ματιά στο τόσο ενδιαφέρον Honey Rum με Zacapa 23, Aperol, λικέρ ροδιού, φρέσκο χυμό από lime και γκρέιπφρουτ, και από πάνω τόσο-όσο tabasco και Peychaud`s bitters; Και γιατί να μην αγαπήσετε το τόσο ενδιαφέρον Sangree που “απειλεί” να κάνει την sangria, long drink και που φτιάχνεται με Courvoisier VSOP κονιάκ, κόκκινο κρασί, Grand Marnier, χυμό από λεμόνι και lime και λίγο σιρόπι ζάχαρης;
Όσο για την δική μου επιλογή, σαφώς και αρχικά δεν επέλεξα cocktail. Ήμουν σε ένα ποτάδικο και έτσι ήθελα να το αντιμετωπίσω. Στη συνέχεια όμως το μάτι μου έπεσε στα infusions που με έκπληξη συνάντησα και στο Jokers. Δοκίμασα το English Breakfast Marteani, για το οποίο ο Σπύρος χρησιμοποίησε Tanqueray Ten infused με English Breakfast τσάι, St. Germain λικέρ elderflower, χυμό lime, μαρμελάδα πορτοκάλι και συμπλήρωσε με “δική” του λεμονάδα που μόλις είχε περάσει απ` το σιφόν προσδίδοντάς της παιχνιδιάρικες μπουρμπουλήθρες. Και ναι σίγουρα θα ήθελα τη στυφάδα του τσαγιού να κυριαρχεί, και σίγουρα θα περίμενα η μαρμελάδα να είναι πιο διακριτική στη ζάχαρή της, δεν παύει όμως να ήταν ένα πολύ καλό και σίγουρα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, το οποίο -κακά τα ψέματα- σε ανάλογες προσπάθειες με έχει απογοητεύσει ακόμα και από “ταγμένους” κοκτεϊλάδες. Και έχω και ένα ακόμη καλό νέο από τη Neverland του Jokers: Σύντομα στο bar του θα δούμε και επιπλέον προτάσεις σε cocktails και μάλιστα από εκείνες τις “ξεχασμένες”.
Γιατί μπορεί πάντα να -ήθελα να- πίστευα πως εδώ θα έρθω μόνο για τα after ποτά μου ακούγοντας καταπληκτική μουσική και χορεύοντας ξέφρενα μέχρι αργά, και μπορεί να -ήθελα να- πίστευα πως εδώ μπορώ να έρθω να κρυφτώ και να περάσω εκείνες τις στιγμές που όλοι κάπου κάπου θέλουμε να νιώθουμε πως δεν μας ξέρει κανείς... αλλά γιατί να μην το κάνω πλέον με ένα Vieux Carre ή με ένα Corpse Reviver στο χέρι; Του πάει! Και του πάει πολύ! Και του Jokers, και του “γελωτοποιού” του bartending, του Σπύρου Αναγνώστου!
Βουλής 7, Αθήνα, τηλ. 210 3219225
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση