Θάνος Προυναρούς: Μπορώ να ζήσω με την αποτυχία, αλλά προτιμώ την επιτυχία!

Συναντηθήκαμε με τον Θάνο, στο "αδερφάκι" του Baba Au Rum, στο In Love Again, ακριβώς απέναντι από το θρυλικό μπαρ της Αθήνας που κατάφερε να μπει και παραμένει εδώ και χρόνια στην λίστα με τα καλύτερα μπαρ του κόσμου. Ο Θάνος με μια απερίγραπτη ηρεμία, με ένα βλέμμα γεμάτο φως, χαιρέτησε ένα- ένα  τα παιδιά που εργάζονται στο μαγαζί, τα αγκάλιασε, έκανε τα αστεία του, χάιδεψε τα φυτά που πωλούνται στο μαγαζί και ανέβηκε στον πρώτο όροφο για να με συναντήσει. Η ζεστή του αύρα με κέρδισε αμέσως και οφείλω να ομολογήσω πως ο Θάνος Προυναρούς είχε διάθεση να μιλήσει για όλους και για όλα, με αλήθειες, χωρίς να μασήσει τα λόγια του και με μια ιδιαίτερη ανάγκη εξομολόγησης προσωπικής και επαγγελματικής. Μέσα από το FNL προαναγγέλλει και μας προετοιμάζει για τα νέα του επαγγελματικά σχέδια. Ευτυχώς τον προλάβαμε στην Αθήνα, αφού σύντομα θα βρίσκεται στην Σαντορίνη όπου ξεκίνησε συνεργασία με το ξενοδοχείο Grace, λίγο μετά και την φετινή του ανακοίνωση, που ήρθε από ψηφοφορία συναδέλφων του, ως ένας από τους 100 World`s Most Influential Bar Persons! 

Θα σε πάω πίσω στον χρόνο, όταν οραματιζόσουν και τελικά δημιούργησες το Baba ΑuRum που άλλαξε την ελληνική μπαρ σκηνή και θα λέγαμε ότι επηρέασε και διεθνώς τον χώρο σου. Όταν ξεκίνησες το περίμενες ότι θα συμβεί αυτό;

Δεν ήταν κάτι που περίμενα απλά να συμβεί. Ήταν ξεκάθαρα ο στόχος μου από την αρχή. Δούλευα ως bartender από το 1990, σε μεγάλες μπάρες, στο Λονδίνο, αλλά και στην Αθήνα. Δούλευα σε μπαρ που αν υπήρχε τότε λίστα με τα καλύτερα μπαρ του κόσμου, τότε σίγουρα θα ήταν μέσα. Ήμουν άνθρωπος που διάβαζα πολύ, ταξίδευα πολύ -όπως και σήμερα άλλωστε- και πειραματιζόμουν. Ξεκινήσαμε λοιπόν με τον τότε συνέταιρο μου, που λίγο μετά αποχώρησε, με στόχο ξεκάθαρα να δημιουργήσουμε ένα μπαρ που θα μιλήσει με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο στους Αθηναίους. Ήξερα δηλαδή, ήταν απόλυτο συνειδητό πως κάνουμε κάτι που θα δώσει μια νέα αισθητική που θα επηρεάσει γενικότερα τα μπαρ και την έξοδο των Αθηναίων. 

Θάνο, περιέγραψε μας λίγο, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι πιο νέοι, πως ήταν εκείνη την περίοδο η ελληνική μπαρ σκηνή; 

Όταν ξεκινούσαμε εμείς, ο κόσμος τότε όταν άνοιγε ένα μπαρ, τα πρώτα πράγματα που ρωτούσε ή στα πρώτα πράγματα που έδινε σημασία ήταν, στο τι μουσική παίζει, τι διακόσμηση έχει και σε τόσα άλλα, εκτός από το τι θα πιούν εκεί, τι θα γευτούν! Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές των ‘00ς η Αθήνα ήταν μια πραγματική μητρόπολη και το λέω αυτό, γιατί έβρισκε κανείς πολλές διαφορετικές και εναλλακτικές σκηνές, που ικανοποιούσαν όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις. Υπήρχε ξεκάθαρα μια δυναμική μπαρ σκηνή, αλλά όχι τόσο καλή. 

Εσύ είχες τον στόχο σου από την αρχή, να αλλάξεις τα πράγματα στην ελληνική μπαρ σκηνή, όπως και έγινε. Ο κόσμος όμως εκείνη την εποχή πως το αποδέχθηκε και πόσο δύσκολο ήταν να το καταλάβει όλο αυτό που ήθελες να κάνεις; 

Ήταν μια εποχή που φαντάσου ότι συστηθήκαμε στον κόσμο με 60 ετικέτες, όταν όλοι ήταν γύρω στις 15! Τώρα είμαστε γύρω στις 400 τουλάχιστον ετικέτες. Ήταν λοιπόν πολλά αυτά που έπρεπε να καταλάβει και να μάθει ο κόσμος, όμως θα σου πω ότι ήταν ταυτόχρονα και μια εποχή που ο κόσμος είχε την διάθεση να μάθει, να ψαχτεί, να δοκιμάσει νέα πράγματα. Προς μεγάλη μου έκπληξη και χαρά υπήρχε μια αμφίδρομη σχέση επικοινωνίας που βοήθησε στην εκπαίδευση του κοινού. Ήταν για εμένα βασικό, να καταλάβουν τι κάνουμε εδώ, ποια είναι η δική μας φιλοσοφία. Δεν ήθελα να φύγει κανείς χωρίς να καταλάβει την διαφορετικότητά μας.

Σε συναντώ λίγες μέρες πριν κάνετε το party γενεθλίων του Baba Au Rum για τα 13 του χρόνια, που τα κλείσατε τον περασμένο Μάρτio. Αν σου ζήταγα να μου σημειώσεις τις σημαντικότερες στιγμές αυτής της διαδρομής τι θα μου έλεγες; 

Σίγουρα θα σημείωνα την πρώτη μας μέρα. Θυμάμαι ένα γεμάτο μαγαζί μέσα και έξω, παντού κόσμος. Αργότερα, για εμένα πολύ σημαντικό ήταν όταν 3 εβδομάδες μετά, ένα μεγάλο αθηναϊκό μέσο, έγραφε για εμάς, σημειώνοντας πως κάτι πολύ μεγάλο έγινε στην Αθήνα. Είναι οι στιγμές, οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και καταφέραμε να παραμείνουμε όρθιοι μέσα στην βαθιά κρίση και μάλιστα σε μια περίοδο μεγάλων κοινωνικών διαταραχών. Πάμε αμέσως μετά στην σπουδαιότερη στιγμή μας, όταν το 2013 μπήκαμε στην λίστα με τα καλύτερα μπαρ του κόσμου, κάτι που πρώτη φορά γινόταν στην Ελλάδα.

Θα σε διακόψω, γιατί πραγματικά θέλω να μάθω την αντίδραση σου, όταν σου ανακοινώθηκε... 

Η αλήθεια είναι πως μου έφτασε ένα email, από εκεί το έμαθα και πήγα να απαντήσω, αυθόρμητα: Τι εννοείτε; (γέλια) 

Ας συνεχίσουμε με τις σημαντικότερες στιγμές αυτά τα 13 χρόνια... 

Η επόμενη σημαντική για εμένα και για το Baba Au Rum, ήταν σίγουρα το rebranding μας το 2015, όπου είχαμε αλλαγή και του λογοτύπου, όμως και της φιλοσοφίας. Ναι παραμένουμε, είμαστε ένα κλασικό μπαρ, αλλά αλλάζουμε ταυτόχρονα και εποχή. Αυτό θέλαμε να πούμε στον κόσμο και αυτό πράξαμε. Είμαστε ένα μπαρ που αγαπά τους ανθρώπους, όλους τους ανθρώπους. Είμαστε και κυριλέ και χύμα και γι’ αυτό μας αγάπησαν όλοι. Εδώ θα βρεις τους πιο εναλλακτικούς ανθρώπους, θα βρεις όμως και αυτούς που φεύγοντας θα πάνε στα μπουζούκια, αλλά όλοι τους, μπαίνοντας κάτω από την ομπρέλα του Baba Au Rum, σέβονται απόλυτα τον χώρο και την φιλοσοφία μας. Είμαστε ένα εναλλακτικό μπαρ, που δεν αρκείται στο δεδομένο, αλλά ψάχνει το διαφορετικό. 

Μου ανέφερες την οικονομική κρίση, δεν αναφέρθηκες όμως στη πιο πρόσφατη κρίση, την υγειονομική... 

Δεν θέλω να μιλήσω πολύ γι’ αυτό. Για εμένα ήταν βασική η οικονομική κρίση, γιατί τότε ουσιαστικά πήραμε γενναίες και σωστές αποφάσεις, με σεβασμό στον χώρο μας, στην φιλοσοφία μας και στους πελάτες μας. Ήταν μια εποχή, στην αρχή ειδικά που πολλοί έκαναν εκπτώσεις για να αντέξουν και δεν το κρίνω. Εμείς εδώ έχουμε ακόμα και μπουκάλια που κοστίζουν 500 ευρώ. Δεν ρίξαμε στιγμή το επίπεδο, δεν σκεφτήκαμε ποτέ να αγγίξουμε το θέμα της ποιότητας. Μείναμε σταθεροί στις αρχές, στις αξίες μας και στην φιλοσοφία μας και τα καταφέραμε.

Έχω μπροστά μου έναν άνθρωπο που κατάφερε να κερδίσει έναν τόσο δύσκολο στόχο. Ναι, άλλαξες τα πράγματα, επηρέασες ακόμα και την διεθνή σκηνή. Πως νιώθεις τελικά για όλο αυτό;

Για εμένα το πιο όμορφο συναίσθημα, η χαρά μου είναι να εμπνέω τους νέους ανθρώπους, γιατί θεωρώ πως έχω πράγματα να πω. Δεν θέλω να τους δείξω τον δρόμο, θα τον βρουν μόνοι τους, θέλω όμως να τους εμπνεύσω. Θα σου πω πιο ξεκάθαρα, ότι ναι, μπορώ να ζήσω με την αποτυχία, αλλά προτιμώ την επιτυχία.

Φαντάζομαι όμως, υπήρχαν αποτυχίες στον δρόμο προς την επιτυχία; 

Φυσικά. Έτσι είναι η ζωή. Όλα συνυπάρχουν. Καλά και άσχημα, χαρά και λύπη, δυσκολίες και ευκολίες, όμως αυτό δεν πρέπει να μας τρομάζει και να μας σταματά. Δεν πρέπει αν στεναχωριόμαστε και να φοβόμαστε να ζήσουμε και να δοκιμάσουμε. Το σημαντικό είναι σε κάθε στάδιο της ζωής μας, ότι και αν κάνουμε, να αγαπάμε τους ανθρώπους.

Θάνο, τι θέλεις να πει φεύγοντας κάποιος από το μαγαζί σου και τι δεν θα ήθελες με τίποτα να πει; 

Θέλω να πει, πως έφυγε πιο χαρούμενος από ότι ήρθε και δεν θέλω να φύγει χωρίς να έχει καταλάβει τι κάνουμε στο Baba Au Rum... 

Δύσκολο το τελευταίο.... 

Ναι, γιατί δεν είναι όλοι ανοιχτοί για να καταλάβουν και δεν έχουν και όλοι την κουλτούρα για να καταλάβουν. 

Σε μια εποχή, που όλοι κρίνουν κυρίως μέσα από τα social media, ποια είναι η στάση σου απέναντι στις κριτικές; Προφανώς αναφέρομαι στις αρνητικές, αν και όταν αυτές υπάρχουν.

Η αλήθεια είναι ότι δημοσιογραφικά δεν έχω αντιληφθεί καμία κακή κριτική, το αντίθετο. Ειλικρινά με στεναχωρούν, κυρίως νιώθω αδικία που κάποιος μπορεί να σε μηδενίσει έτσι απλά. Δεν με επηρεάζει βέβαια και πολύ, γιατί νιώθω ήρεμος και καλά με τον εαυτό μου από την στιγμή που κάνω την δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ και με συνέπεια. Προσπαθώ πραγματικά, να μιλάω με όλους, να τους καταλαβαίνω, να τους εξηγώ για να καταλάβουν και να τους δίνω αυτό ακριβώς που θα τους απογειώσει την εμπειρία. 

Η κριτική, η αλήθεια είναι ότι, πρέπει να γίνεται κυρίως από ανθρώπους που έχουν βαθιά γνώση, έτσι λοιπόν εγώ θέλω να ρωτήσω εσένα, ποια είναι η γνώμη σου για την ελληνική μπαρ σκηνή του 2022; Νιώθω πως έγιναν πράγματα, αλλά από ένα σημείο και μετά θα την χαρακτήριζα στάσιμη.

Δεν είμαι ευχαριστημένος. Ισχύει αυτό που είπες. Από ένα σημείο και μετά η ελληνική μπαρ σκηνή σταμάτησε να εξελίσσεται. Υπήρχε μια κοινότητα ανθρώπων, μέσα στην οποία είχα την χαρά να βρίσκομαι και εγώ, δημιουργοί κυρίως, άνθρωποι της γεύσης, που από το 2010 έως το 2017 έκαναν πραγματικά ωραίες δουλειές. Τα μπαρ που γίνονται τελευταία δεν με ικανοποιούν και νομίζω πως γι’ αυτό παίζει ρόλο ότι γίνονται από επιχειρηματίες και όχι δημιουργούς. Δυστυχώς έχουμε μείνει πίσω, ακόμα και από χώρες που τις είχαμε για πρωινό, όπως το Μιλάνο ή η Βαρκελώνη για παράδειγμα. Βέβαια τώρα τελευταία είχαμε κάποιες προσπάθειες οι οποίες με γεμίζουν ελπίδα για το μέλλον. 

Είναι αλήθεια ότι όταν είσαι στην Ελλάδα, συνεχίζεις να δουλεύεις κανονικά στο μαγαζί και μάλιστα σε ρόλο ...έκπληξη;

Ναι, είμαι στο μαγαζί όσο περισσότερο μπορώ, γι’ αυτό σου μίλησα και πριν για συνέπεια και επαγγελματισμό. Μέχρι το 2019 ήμουν μέσα από το μπαρ, όμως και τώρα πολλές φορές μπαίνω, αν και κυρίως πια κάνω εμφανίσεις σε μπαρ σε Ελλάδα και εξωτερικό, όπου με καλούν για να δείξω πράγματα και όχι μόνο. Αυτό που κάνω τώρα στο Βaba Au Rum, είναι τον βοηθό σερβιτόρου και έχει πλάκα, γιατί πολλοί με αναγνωρίζουν και τους φαίνεται παράξενο, όμως είναι τόσο δημιουργικό. Αγαπώ τον κόσμο και μου αρέσει να μιλώ μαζί τους, να τους καταλαβαίνω, να νιώθω τι θέλουν, να τους εξηγώ και να τους δίνουμε αυτό ακριβώς που θα τους ικανοποιήσει στο 100%. 

Παρατηρώ, πολλά νέα παιδιά, που θέλουν να μπουν πίσω από την μπάρα, γιατί θεωρούν ότι έτσι θα τους βλέπουν αλλιώς, που μπαίνουν στο επάγγελμα, αλλά δεν επενδύουν σε αυτό, το βλέπουν καιροσκοπικά. Τόσα μπαρ, τόσοι εργαζόμενοι και τελικά ελάχιστοι ξεχωρίζουν σε σχέση με την πλειονότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με τον χώρο. Πώς το βλέπεις εσύ;

Ξεκάθαρα όλο αυτό ξεκινά από την επιχείρηση και τον επιχειρηματία. Είναι θέμα της εργοδοσίας που δεν δίνει όραμα στα νέα παιδιά και που δεν τους πληρώνει και καλά για να επενδύσουν σε αυτό. Πρόκειται για μια ωραία δουλειά, δύσκολη όχι εύκολη και γι’ αυτό ο καλός πρέπει να αμείβεται και σωστά. 

Δηλαδή είναι ξεκάθαρα θέμα των επιχειρηματιών; 

Ναι. Βέβαια ζορίστηκαν και αυτοί πολύ. Το κράτος δεν βοηθά ούτε με τους άσκοπους ελέγχους, ούτε με το υψηλό ΦΠΑ και την φορολογία, ούτε με καμία από τις πολιτικές του, ωστόσο κάποιοι πατούν στην κρίση ως δικαιολογία. Δεν νοείται επαγγελματίας του χώρου μας, να παίρνει κάτω από 50 ευρώ,. χωρίς ένσημα και δώρα και σου μιλάω για μικρό μεροκάματο. Κανονικά πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερο, γιατί μιλάμε για εξειδικευμένη εργασία, για τέχνη, για ξενύχτια και όχι μόνο.

Ας αλλάξω θέμα. Βρισκόμαστε αυτή την στιγμή ακριβώς απέναντι από το Baba Au Rum, στο In Love Again, ένα υβριδικό κόνσεπτ, όπου βρίσκει κανείς γλυκά αλλά και φυτά για να αγοράσει. Υπήρχε στο νου σου ως σχέδιο που το δούλευες ή είδες άδειο αυτό το μαγαζί και σκέφτηκες, τι να κάνω εδώ; 

Προϋπήρχε η ιδέα, ήταν κάτι που ήθελα να κάνω, γιατί αγαπώ τα φυτά, αλλά και τα γλυκά, για τα οποία δεν σου κρύβω έχω ταξιδέψει πολύ σε Γαλλία, Βιέννη και όχι μόνο, για να τα γευτώ. Το In Love Again, είναι η συνέχεια του οράματος του Baba Au Rum, με κοινό παρονομαστή, αφού και εδώ μιλάμε για γεύσεις και αρώματα. Μάλιστα τα γλυκά που μπορεί να απολαύσει κανείς στον χώρο μας ή να τα πάρει μαζί του, είναι εμπνευσμένα από κοκτέιλ μας. 

Δεν είναι ένα τέτοιο κόνσεπτ πολύ εύκολο να το καταλάβει ο κόσμος. Δεν το σκέφτηκες αυτό; Δεν σε φόβισε; Αν και πια φαντάζομαι  τώρα πια έχεις εικόνα και ενδείξεις από το πως πηγαίνει...

Θα έκανα μόνο ένα υβριδικό κόνσεπτ. Αν ήταν κάτι εύκολο, αν δεν ήταν κάτι διαφορετικό και καινοτόμο δεν θα το έκανα. Χαίρομαι να βλέπω διαφορετικές δουλειές και τις θαυμάζω και τις επιβραβεύω με την παρουσία μου και με τα καλά μου λόγια. Η αλήθεια είναι ότι θέλει δουλειά να το καταλάβει ο κόσμος, όμως είμαστε εδώ για να τους εξηγήσουμε και θα σου πω πως είμαι ήδη ευχαριστημένος, γιατί βλέπω ανθρώπους δεν το έχουν καταλάβει απλά, αλλά έχει γίνει στέκι τους, έρχονται ξανά και ξανά.

Όσο σε ακούω, σκέφτομαι ότι είσαι ξεκάθαρα ένας άνθρωπος που αγαπά τους ανθρώπους, ένας δίκαιος και γενναιόδωρος άνθρωπος, το έχουν καταλάβει όλοι αυτό;

Οι άνθρωποι οφείλουμε να είμαστε γενναιόδωροι, αλλά καμιά φορά το ξεχνάμε. Λένε πως είμαι δύσκολος άνθρωπος. 

Εγώ θα έλεγα ότι είσαι δίκαιος άνθρωπος... 

Λέω αλήθειες και αυτό με έχει βοηθήσει πολύ στο να έχω ξεκάθαρες σχέσεις προσωπικές και επαγγελματίες. Λέω τα πράγματα από την αρχή με το όνομα τους με πολύ σεβασμό στον παράγοντα άνθρωπο. Μιλώντας με αλήθειες κερδίζεις χρόνο. Έφυγαν άνθρωποι από κοντά μου, αλλά στην αρχή. Εδώ γύρω σου οι περισσότεροι εργαζόμενοι δουλεύουν ήδη 9 χρόνια. Πες μου εσύ λοιπόν είμαι δύσκολος; Μένουν κοντά μου τόσα χρόνια γιατί είμαι ευθύς και ξεκάθαρος. Δύσκολο άνθρωπο με λένε αυτοί που είναι συντηρητικοί και δεν μπορούν να με καταλάβουν. 

Φτάνουμε στο τέλος σιγά σιγά και δεν μιλήσαμε για την σχέση σου με το ρούμι. Είναι δυνατόν; (γέλια)

Το ρούμι με αγαπά και το αγαπώ! Αγαπώ γενικά πολλά αποστάγματα και κυρίως τα παλαιωμένα. Το ρούμι όμως είναι κάτι που το αγάπησα πολύ, που το έψαξα πολύ γιατί θεωρώ ότι έχει ένα τεράστιο εύρος σε πολλά διαφορετικά στιλ, μπορείς να κάνεις πολλά με αυτό. Δεν μπορώ να καταλάβω, κάποιον που μου λέει πως δεν πίνει ρούμι. Δεν γίνεται. Δεν το έχει κατανοήσει. Δεν υπάρχει εξήγηση. 

Βλέπουμε ότι γίνονται πολλές προσπάθειες κυρίως από νέους στον χώρο να δημιουργήσουν ελληνικά ποτά. Τα έχεις δοκιμάσει; Πως τις βλέπεις αυτές τις προσπάθειες; 

Αργήσαμε κιόλας, αλλά ναι, γίνονται πολύ καλές δουλειές και χαίρομαι γι’ αυτό. Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι. Πρέπει βέβαια να σου πω, ότι έχω ξεκινήσει και εγώ μια προσπάθεια για να δημιουργήσω το δικό μου ρούμι και ανήκω επίσης και στην ομάδα των ανθρώπων του χώρου μας, που έφτιαξε ένα εξαιρετικό τσίπουρο νέας γενιάς το Ο/purist! 

Τελειώνοντας για πες μας τα καλύτερα κοκτέιλ σου που τα έχεις εμπνευστεί και πως τελικά αποφορτίζεται και διασκεδάζει ο Θάνος Προυναρούς; 

Ταξιδεύω πολύ, όπως σου έχω πει και θα σου πω, πως σε αεροπλάνα έχω συλλάβει τις καλύτερες ιδέες μου, τώρα για τα κοκτέιλ, νομίζω πως τις καλύτερες εμπνεύσεις τις είχα στο κρεβάτι λίγο πριν κοιμηθώ. Μου αρέσει να βγαίνω για ποτό, φαγητό, αλλά κυρίως αγαπώ τον κινηματογράφο. 

Αγαπάς και τα φυτά και τα έβαλες σε ένα επιχειρηματικό σου κόνσεπτ, να περιμένουμε να δούμε το ίδιο και σε σχέση με τον κινηματογράφο; 

Το ψάχνω χρόνια και κάποια στιγμή θα γίνει. Είναι δύσκολο πολύ, αλλά όταν βρω ένα σινεμά, που θα μπορώ να το πάρω θα δείτε ένα πολύ ωραίο κόνσεπτ πάντα χέρι χέρι με το μπαρ! Είναι ένας στόχος, μια σκέψη, χωρίς κανένα άγχος για το πότε θα γίνει. 

Δεν έχεις άγχος σαν άνθρωπος;

Κοίτα με στεναχωρούν αυτά που βλέπω γύρω μου. Δεν θέλω να βλέπω στεναχωρημένους και δυστυχισμένους ανθρώπους. Όταν βλέπεις πόσο σοβαρά πράγματα γίνονται στον κόσμο, δεν αξίζει να αγχώνεσαι για άλλα μικρότερα, ούτε να το περνάς όλο αυτό στους δικούς σου ανθρώπους. Είμαι ο άνθρωπος που θέλω να λειτουργώ ως ακτίνα φωτός για τους γύρω μου. 

Σε ευχαριστώ Θάνο... 

Και εγώ, αλλά πες μου είσαι χαρούμενη; Είσαι ικανοποιημένη; 

Τελικά όντως, αγαπάς πολύ τους ανθρώπους!