Τσικνοπέμπτη: Τα εστιατόρια στην Αθήνα που εξυμνούν το κρέας

Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμαστε την Τσικνοπέμπτη για να ενεργοποιήσουμε μέσα μας την κρεατολαγνική διάθεση, αλλά να, που η παράδοση ακόμη καλά κρατεί κι η συγκεκριμένη αποτελεί μια ετήσια αφορμή, ίσως και την πιο τελετουργική, ενώνοντας σχεδόν άπαντες κάτω από ένα ακαταμάχητης έλξης σύννεφο…τσίκνας. 

Μπορεί λοιπόν αυτή τη μέρα να μας μαγνητίζουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι γαργαλιστικές μυρωδιές από τις αναμμένες θράκες ξυπνώντας μας ίσως και αρχέγονα ένστικτα, η κρεατοφαγία όμως -καλώς ή κακώς, αυτό είναι ένα hot θέμα συζήτησης που δεν χωράει παρόλα αυτά στη σημερινή ατζέντα - εδώ και κάποια χρόνια είναι μάλλον από τις ισχυρότερες γαστρονομικές τάσεις με εδραιωμένη τη δυναμική της στην Αθήνα και απ’ ότι φαίνεται, καλπάζει ακάθεκτη.

Οι σπεσιαλίστες του είδους πλέον είναι αρκετοί και εξελίσσουν συνεχώς την τεχνική τους, ενώ και στο πεδίο της αναζήτησης εκλεκτών πρώτων υλών τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό τα πάμε πλέον καλύτερα από ποτέ. Με την ελληνική παράδοση αυτή τη βραδιά να παραμένει στο επίκεντρο της γιορτής και οι απανταχού κρεατοταβέρνες και ψησταριές να έχουν αδιαμφισβήτητα τη τιμητική τους, η Τσικνοπέμπτη (όπως άλλωστε και κάθε άλλη μέρα) εμπλουτίζεται πλέον και με πιο σύγχρονες επιλογές που ακολουθούν το δρόμο του premium steak house τόσο σε ποιοτικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο, διαμορφώνοντας μια πιο κοσμοπολίτικη και σε κάποιες περιπτώσεις μια πιο fine dining κουλτούρα στην απόλαυση του κρέατος.

Στα φετινά FNL Best Restaurant Awards που ανακοινώθηκαν σε πρώτη φάση διαδικτυακά για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη την περασμένη Τρίτη, διακρίθηκαν με ένα αστέρι έκαστο το αθηναϊκό Beefbar (φωτό παρουσίασης άρθρου) και τα δυο Dry & Raw by Drakoulis σε Κηφισιά (φωτό επάνω) και σε Βούλα. Στο μεν πρώτο, που ρεμβάζει ανάμεσα στα δυο ξενοδοχεία του εμβληματικού Four Season, στη χερσόνησο του Αστέρα, η διάχυτη αίσθηση της πολυτελείας συνδυάζεται με κορυφαίας κλάσης βοδινά και μια σειρά από comfort σπεσιαλιτέ που είναι αξοναρισμένες στο κρεας, με αιχμή το κορυφαίο Kobe. Πρέπει να βάλετε πολύ βαθιά το χέρι στη τσέπη, δε λέω, και η εποχή είναι ζόρικη για αυτά τα «ξανοίγματα», αλλά όταν μιλάμε για κρέας (πολλών καρατίων) το Beefbar πολύ δύσκολα κάποιος το βγάζει από την έστω wish λίστα του. Εξίσου τσουχτερά σε τιμές αλλά και σε ανάλογα υψηλή ποιοτική βαθμίδα κυμαίνονται και τα μοναδικά στο είδος τους, Dry & Raw τα οποία γύρισαν μια νέα σελίδα, μια και ο ροκ και αντισυμβατικός χασάπης Στράτος Δρακούλης, συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία, Δήμο Στασινόπουλο με αποτέλεσμα τη γέννηση ενός νέου εστιατορίου στη Κηφισιά, ενώ ένα ακόμη με λίγο διαφοροποιημένο concept άνοιξε μόλις στο Ψυχικό. Το σκηνικό που παραμένει πολυτελές είναι ντυμένο σε πιο sexy & dark χρώματα με hot spot τη βιβλιοθήκη κρεάτων με μια γκάμα από εξαιρετικές ράτσες και κοπές βοδινών τις οποίες επιλέγετε και σας τις ψήνουν επιτόπου, «κεντώντας» ταυτόχρονο το μενού σας με επιλογές από την κάρτα τους. 

Αλλά και η ελληνική κρεατοφαγία έχει κάνει άλματα. Ένας από τους πρωτεργάτες της είναι ο Γιώργος Τσιλιγκίρης, όταν το 1998 αποφασίζει να αναβαθμίσει την οικογενειακή ταβέρνα του πατέρα του κι έτσι τα Telemachos Art & Grill και αργότερα το Barbeque Club (πλέον έχει κλείσει) στη Κηφισιά όπου παντρεύει την υψηλή χασαπική με την ελληνική μερακλίδικη νοστιμιά και παράδοση γίνονται τα πρελούδια μιας τάσης που έμελλε να κατακτήσει τις καρδιές των Αθηναίων. Το αθηναϊκό του πόστο, πάντως, βρίσκεται ξανά σε μεγάλη φόρμα, κάνοντας ένα δυναμικό come back και στα φετινά γαστρονομικά βραβεία του FNL. Αναλυτικότερα για αυτή την εξέλιξη θα διαβάσετε στην κριτική που δημοσιεύεται αυτή την εβδομάδα. Κάπου εδώ, να σας ξαναθυμίσουμε και το διαχρονικότερο success story στην αθηναϊκή κρεοφαγική σκηνή που φύτεψε και τον σπόρο του nose to tail το 2005 και δεν είναι άλλο από το βραβευμένο Basegrill του Σπύρου και του Βαγγέλη Λιάκου, στο Περιστέρι. Οι παθιασμένοι δημιουργοί του δε σταματάνε στιγμή να αναζητούν σπάνιες πρώτες ύλες, κρατώντας ταυτόχρονα ανοιχτό το link με ελληνικές φάρμες και παραγωγούς που τους προμηθεύουν με tailor made για το Basegrill προϊόντα, ενώ πολλά από αυτά που δοκιμάζετε εκεί, όπως για παράδειγμα τα αλλαντικά είναι φτιαγμένα με τα χέρια τους. 

Στη ροή της εξέλιξης αυτής της τάσης αλλά και στην ευρύτερη διάδοση της κομβικότατο ρόλο έπαιξε ο Άρης Βεζενές, μια και το δημοφιλές και πολυβραβευμένο εστιατόριο του, στη περιοχή του Χίλτον, άνοιξε μια μεγάλη βεντάλια με ράτσες και κοπές που μέχρι τότε ήταν άγνωστες στο πλατύ κοινό. Τώρα, αν και με τα χρόνια υπέκυψε στην αγάπη του δημιουργού του και για τη θάλασσα, παίζοντας πιο πολύ και με μπιστρονομικούς κώδικες, το Vezene είναι ακόμα καταχωρημένο στη συνείδηση πολλών ως το εστιατόριο που θα ευχαριστηθούμε premium κρέατα σε κοσμοπολίτικο περιτύλιγμα. Για του λόγου το αληθές, τη τελευταία φορά που πήγα σχεδόν σε όλα τα τραπέζια φιγούραρε η εξαίσια côte de bœf του.

Σε ένα πολύ επιτυχημένο mix n match παριζιάνικου μπιστρό και νεοϋορκέζικου νεο-εποχικού steak house, το Brutus Tavern που άνοιξε πριν λίγους μήνες στο Κολωνάκι, δείχνει πως ήρθε στη πίστα της κρεοφαγίας για να τρέξει κατοστάρι. Και μπορεί να είναι νωρίς ακόμη για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, αλλά ο Μιχάλης Νουρλόγλου που υπογράφει τις γεύσεις και ο Στέφανος Ρίζος που βρίσκεται στη κουζίνα, ρίχνουν στο τραπέζι πολύ λιχούδικα και καλοφτιαγμένα πιάτα. Τα steaks του είναι δυνατά, αλλά μήπως έχετε δοκιμάσει τα sliders; Αν όχι, βάλτε το στο πρόγραμμα και θα μας θυμηθείτε. Σε πιο casual ρυθμούς το value for money Spit Jack στην οδό Σκούφου, σουβλίζει πάπιες, κοτόπουλα, πορκέτες βαθείας νοστιμιάς με φόντο τον Έλβις, τη Μέριλιν, την Όντρεϊ Χέμπορν, τη Τζάκι Κένεντι, τον Τζέιμς Ντιν και τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ που, σε δερματόστικτη βερσιόν, μοιάζουν να βγήκαν σωρηδόν από κάποιο badass τατουατζίδικο του LA. Φέτος μάλιστα βραβεύτηκε με ένα αστέρι για τις συνεπείς επιδόσεις του. 

Τέλος, μπορεί αυτή τη μέρα η τσίκνα να συνδυάζεται αυτόματα με ζωική πρωτεΐνη στη φωτιά, αλλά αν ρίξεις ένα steak κουνουπιδιού και πλευρώτους στη σχάρα όπως κάνει ο Βασίλης Ακρίβος στο Γίδι και το Amaya στον Πειραιά, ή αν δοκιμάσετε το γύρο μανιταριών στο Cookoomela Grill, μια χαρά θα δουλέψει η θράκα και για τους vegan.