Το δυσεύρετο και πανάκριβο κασμίρ, στην αρχική του μορφή συλλέγεται από κατσίκες ράτσας cashmere που ζουν στην έρημο Gobi, στα βουνά της βόρειας Κίνας και της Μογγολίας, ενώ σε ένα σοβαρό προμηθευτή έχει εξελιχθεί και το Αφγανιστάν. Αν αναλογιστούμε ότι για ένα απλό πουλόβερ, χρειάζεται συλλογή μαλλιού από οκτώ περίπου ζώα, καταλαβαίνουμε γιατί η τιμή του καταλήγει σε αυτά τα ύψη.
Εκλεκτή ίνα όμως και για πολλούς η πιο απαλή, παράγεται από το μαλλί της Vicuna, ένα μικρόσωμο καμηλοειδές που ζει στις αφιλόξενες αλπικές περιοχές των Άνδεων. Συγγενεύει με το λάμα και ανήκει στο γένος των αλπακά. Το τελείως διαφορετικό σε όψη ζώο από τις κατσίκες κασμίρ, αλλά εξίσου όμορφο, διαθέτει κοντύτερο τρίχωμα και ζει προστατευμένο στο Εθνικό καταφύγιο Salinas και Aguada Blanca, σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 4.000 μέτρων. Και στις δύο περιπτώσεις, το τρίχωμα τους είναι εκείνο που τα προστατεύει από τις πολικές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στις περιοχές που ζουν. Η αξία του του πολύτιμου υφάσματος αγγίζει τις 4.000 ευρώ.
Από το μαλλί που προστατεύει τα βασιλικά κοπάδια προβάτων του El Escorial, παράγεται το ύφασμα Escorial. Η συλλογή του σπάνιου και πολυτελούς υλικού, ξεκίνησε το 1930, όταν η Ισπανική βασιλική οικογένεια πήρε ένα από τα ελάχιστα κοπάδια προβάτων με καταγωγή από το βορειο-αφρικανικό Μαγκρέμπ, για να τα αναθρέψει στις πεδιάδες του Escorial βορειοδυτικά της Μαδρίτης. Την ίνα του Escorial, διαφοροποιεί η ελικοειδής και ευλύγιστη πτυχή σαν ελατήριο που βρίσκεται στο κέντρο της και προσφέρει στο τελικό ύφασμα, ελαφρότητα και εξαιρετική αντοχή. Στις μέρες μας, διασώζονται μικροί πληθυσμοί των πολύτιμων ζώων, που ζουν προστατευμένα στα νότια της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας.
Μεταξύ Περού και Βολιβίας εκτρέφονται, με μεγάλη προσοχή, μεγάλα κοπάδια λάμα για το πολύτιμο μαλλί τους. Η ίνα που προκύπτει από τα νεότερα ζώα (baby lama), χαρακτηρίζεται από την φυσική της ικανότητα να απομονώνει το σώμα από το κρύο, ενώ διακρίνεται για την αντοχή και φυσική της γυαλάδα. Τα λάμα υπήρξαν τόσο πολύτιμα για τους Ινκας, που απέδωσαν με τη μορφή τους, σε μια πολύχρωμη εκδοχή της, τον θεό προστάτη των ζώων, Urcuchillay.
Παρά το γεγονός ότι θεωρείται μία από τις καλύτερες ίνες στον κόσμο, η φήμη του μαλλιού guanaco επισκιάζεται από τη φήμη δύο συγκρίσιμων συγγενών του, του αλπακά και της βικούνια. Όμως αυτή η μη εξημερωμένη κατηγορία καμηλοειδούς, που κατατάσσεται στο είδος των λάμα, με το χοντρό πανωφόρι και το απαλό, χνουδωτό υπόστρωμα, είναι προστατευόμενο είδος που κάνει το μαλλί του πολύ σπάνιο. Περιορισμένες ποσότητες από τη γούνα του, συγκομίζονται με βιώσιμο τρόπο για να μετατραπούν σε ακριβά υφάσματα πολυτελείας.
Υπάρχουν δύο τύποι μαλλιού στα αλπακά. Στη μία περίπτωση, το μαλλί προέρχεται από την αφράτη γούνα που προέρχεται από τα Huacaya, ενώ η δεύτερη και πιο δυσεύρετη, από τα Suri που αποτελούν λιγότερο από το 10% του πληθυσμού των αλπακά που ζει στην Νότα Αμερική. Η ίνα που προκύπτει από το μαλλί των Suri, θυμίζει λόγω εξαιρετικής απαλότητας της μετάξι και γίνεται η πρώτη ύλη για φίνα υφάσματα. Ο Αρμάνι την έχει δεόντως εκτιμήσει, παρουσιάζοντας συλλογές από το ακριβό υλικό.
Το είδος της Βακτριανής καμήλας, συναντάμε κυρίως στην Ασία μεταξύ Τουρκίας, Κίνας και Σιβηρίας, με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς στην περιοχή των Μογγολικών Στεπών. Ενώ πολλές καμήλες έχουν κοντά μαλλιά, οι Βακτριανές διαθέτουν μακρύτερο τρίχωμα που ενδείκνυται για την παραγωγή υφασμάτων. Η γούνα τους έχει κατά κάποιο τρόπο δύο επίπεδα. Το εξωτερικό-προστατευτικό, διαθέτει χοντρή και σκληρή τρίχα, ενώ εσωτερικά και πιο κοντά στο δέρμα, συναντάμε ένα υπόστρωμα εξαιρετικά μαλακό και ιδιαίτερα μονωτικό απέναντι στο κρύο, με χαρακτηριστικό ανοιχτόχρωμο καφέ χρώμα, που χρησιμοποιείται στην παραγωγή υφασμάτων υψηλής ποιότητας.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση