Duddell’s: Εντυπωσιακή Καντονέζικη κουζίνα στο Ανατολικό Λονδίνο

Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο οι φιλότεχνοι θα μαζεύονται εδώ αλλά αυτοί που αγαπούν το καλό κινέζικο σίγουρα θα ενθουσιαστούν. Το εστιατόριο βρίσκεται στην παλιά εκκλησία του St Thomas κοντά στο Shard και είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Πηγαίνετε στο Blond Confusion της αγαπημένης Εύης Φέτση  για να πάρετε μια ιδέα, μια που ο co-editor Λευτέρης Τρίγκας και ήταν ο πρώτος που το παρουσίασε στην Ελλάδα.

Εγώ θα σας πω για το φαγητό και το σέρβις και θα αρχίσω από το σέρβις που είναι τόσο άνισο που καταντάει αστείο μιά και εκτείνεται από το επίπεδο των άσπρων γαντιών μέχρι τον 22χρονο Ισπανό που μας είπε την ιστορία της ζωής του και μας πρότεινε να πάμε μαζί στην Ίμπιζα. Δεν έχει όμως σημασία γιατί το αποτέλεσμα είναι ενδιαφέρον και λίγο ιδιόρρυθμο.

Και φυσικά αυτό που μετράει πάνω απ’ όλα είναι το φαγητό που αν και δεν είναι σε επίπεδο διάστερου, είναι η πιό φίνα εκδοχή της καντονέζικης κουζίνας στο Λονδίνο αυτή τη στιγμή. Ακόμα και ο κατάλογος είναι αξιοπρόσεχτος με πληροφορίες και εκτενείς περιγραφές. Κι αν εξαιρέσεις ότι μερικά πιάτα βγαίνουν σε περιορισμένες ποσότητες και τελειώνουν γρήγορα ότι δοκίμασα ήταν από πολύ καλό μέχρι εξαιρετικό.

Αξίζει να προπαραγγείλετε την πάπια που έρχεται ολόκληρη στο τραπέζι και μοιάζει να έχει περαστεί με το πιο λαμπερό λούστρο. Ο σερβιτόρος με τα γάντια του την χαϊδεύει και την προετοιμάζει για τα δύο σερβιρισματα. Στην αρχή με χειρουργική ακρίβεια αφαιρεί το δέρμα και το κοβει σε μικρά κομμάτια σα να σπάζει την επιφάνεια μιάς κρεμ μπρυλέ. Μας προτείνει είτε να φτιάξουμε τα δικά μας πανκεικς με τα 8 διαφορετικά συνοδευτικά είτε να βουτήξουμε την τραγανή πετσουλα μέσα σ’ένα μειγμα από ζάχαρη και μάραθο που είναι η πιο παρακμειακή απόλαυση που έχω δοκιμάσει τελευταία. Ανησυχείς λίγο για την αύξηση του ζαχαρώδη διαβήτη αλλά υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι από αύριο θα προσέχεις γιατί πόσο να αντέξει και το καημένο το πάγκρέας. Η απάντηση είναι ότι μάλλον λίγο όταν το κρέας της πάπιας φτάνει στο τραπέζι περιχυμένο με σως τρούφας.

To Duddell’s φημίζεται για το dim sum αλλά στο δείπνο δυστυχώς είναι μόνο μια μικρή «συμφωνία» διαθέσιμη που δείχνει σίγουρα το ψηλό επίπεδο της κουζίνας. Το τραγανό κοτόπουλο από τη Bresse δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι θα έκανε μπάνιο μέσα σε ζωμό από χτενια και μανιτάρια, θα στέγνωνε για 12 ώρες και μετά θα βουτούσε σε καυτό λάδι για να απογειώσει τη γεύση του. Αλλά ετσι κι αλλιώς τα ορνιθοειδή έχουν μικρό εγκέφαλο και περιορισμένη φαντασία. 

Η επιτομή όμως της καντονέζικης υψηλής γαστρονομίας είναι τα νουντλς με τον αστακό. Σιγοβράζει για 4 ώρες με τζιντζερ, φύκι και ρίζα από lilly και είναι ένα πιάτο επικών διαστάσεων και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η πολυπλοκότητα του ζωμού είναι εφάμιλλη με εκείνους της γαλλικής κουζίνας. Αν αισθάνεστε ριψοκίνδυνοι δοκιμάστε τα σπρινγκ ρολς με τρούφες και τα τοστ με χαβιάρι. Όσο για τα γλυκά είναι εξαιρετικά και αν και δεν συνηθίζονται στην παραδοσιακή καντονέζικη κουζίνα, οι προτάσεις τους είναι ενδιαφέρουσες ειδικά μια τάρτα με κρέμα γιούζου με την απαραίτητη οξύτητα για να κλείσει το πλούσιο δείπνο. Πολύ ενδιαφέρουσα και η λίστα κρασιών και κοκτέιλς. Να πάτε λοιπόν με τις ευλογίες μου.

Βαθμός: 7.5/10