Επέστρεψα μόλις από ένα ενδιαφέρον τριήμερο στη Λήμνο. Μαζί με άλλους συναδέλφους είμασταν καλεσμένοι του ξενοδοχείου Varos Village. Σε επόμενο άρθρο θα σας πω περισσότερα για αυτό το ιδιαίτερο ξενοδοχείο που αφομοιώνεται σχεδόν από το ομώνυμο χωριό.
Το αληθινά ενδιαφέρον στοιχείο της όλης ιδέας όμως είναι η πρόθεση των ανθρώπων του να το αναδείξουν σε γαστρονομικό προορισμό! Φυτέυουν μποστάνια για να έχουν όλα τα κηπευτικά δικά τους, συνεργάζονται με την τοπική επιχείρηση των αδελφών Χρυσάφη αποκτώντας πρόσβαση όχι μόνο στα εξαιρετικά τυριά και ψωμιά τους, αλλά και σε μια σειρά δυσεύρετων τοπικών προϊόντων, θα ξεκινήσουν μια σειρά μαθημάτων τοπικής κουζίνας με μια ελληνογαλλίδα που έχει ασχοληθεί χρόνια καταγράφοντας την τοπική γαστρονομία!
Το όλο project είναι εξαιρετικά φιλόδοξο και όχι εύκολο, θεωρώ όμως ότι έχουν το μεράκι και τη γνώση να το πετύχουν τελικά. Αυτό που είναι ακόμη δυσκολότερο είναι το γεγονός ότι για να μιλήσουμε για "γαστρονομικό προορισμό" χρειάαζεται κάτι παραπάνω από έναν...κούκο. Η ουσία όμως είναι ότι η Λήμνος διαθέτει τη βάση. Έχει προϊόντα εξαιρετικά ( κρασιά μοσχάτα, τυριά όπως το καλαθάκι, το κασκαβάλι κλπ, αυτό το φοβερό αλεύρι το μαυραγάνι, μια ιδιαίτερη φάβα, τον άφκο, καταπληκτικά αρνιά κι κατσίκια κλπ) και άρα έχει τη βάση να αναδείξει τη γαστρονομιή της πλευρά...αφήστε που είναι ένα όμορφο και ιδιαίτερο νησί.
Ελπίζω ότι αυτή η πρωτοβουλία του Varos Village θα ολοκληρωθεί και θα γίνει η σπίθα για να πάρει μπρος το νησί γενικά! Το πιο σημαντικό όμως είναι να μπει η φιλοσοφία και η φιλοδοξία του γαστρονομικού τουρισμού σε πολλούς ακόμη ελληνικούς προορισμούς...οι βάσεις υπάρχουν, λείπει συνήθως η τόλμη, το μεράκι και η γνώση...
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση