Οι «πρωταθλητές» του καφέ

Μάνος Μαμάκης / The Underdog

Πανελλήνιος Πρωταθλητής Coffee in Good Spirt 2019

Φαίνεται ότι ο συνδυασμός του καφέ με το αλκοόλ αρέσει πολύ στον Μάνο Μαμάκη . Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά  ότι είναι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά Εθνικός Πρωταθλητής, ενώ τόσο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017 όσο και του 2018 κατέκτησε την δεύτερη θέση. Βέβαια γαλουχήθηκε στη σχολή του The Underdog που έχει χρόνια παράδοση σε αυτόν τον διαγωνισμό, οπότε οι επιδόσεις του μάλλον είναι δικαιολογημένες.  Ο Μανώλης είναι πάντα χαμογελαστός, ακόμα και όταν είναι αγχωμένος. Στο αίμα του έχει την κρητική –από εκεί κατάγεται- φιλοξενία και η ευγένεια είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του. Ασχολήθηκε με τον καφέ γιατί απλά γοητεύτηκε από αυτόν. «Είναι ένας τεράστιος κόσμος αυτός του καφέ. Γεμάτος εκπλήξεις, και μαθαίνεις συνέχεια καινούργια πράγματα». Τον τελευταίο καιρό ταξιδεύει αρκετά, ενώ ο προσωπικός του χρόνος λίγος. «Φαντάσου ότι οι ετοιμασίες για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βερολίνου, στις αρχές του Ιουνίου, δεν έχουν αρχίσει για τα καλά» θα μου πει. Όμως δεν παραπονιέται. Βοηθάει ταυτόχρονα και τα άλλα παιδιά της ομάδας του Underdog «Είμαστε μια οικογένεια. Δεν έχει σημασία αν διαγωνίζομαι εγώ ή κάποιος άλλος» θα μου αναφέρει. Βέβαια δεν θα έλεγε όχι σε λίγες διακοπές, αλλά αυτές είναι λίγο μακριά ακόμα.

Χρήστος Ντούβας / The Underdog

Πανελλήνιος Πρωταθλητής Late Art 2019

Θυμάμαι πόσο συγκινημένος –σχεδόν έκλαιγε- ήταν ο Χρήστος Ντούβας όταν τελείωσε το πρόγραμμά του στο διαγωνισμό Late Art φέτος στην Ho.Re.Ca. Ήταν η ένταση της στιγμής, ήταν το διαστημικό ταξίδι που μόλις είχε πάει τους κριτές και το κοινό με τα σχέδια του, ήταν η πρώτη του φορά πάνω στην σκηνή; Δεν είμαι σίγουρος για να πω. Όμως αυτό που μπορώ να σας πω ήταν ότι με πήρε μαζί του. Τον Χρήστο τον είχα δει πολλές φορές στο The Underdog- «το γραφείο» μου όπως το αποκαλώ- και πάντα παρατηρούσα το πόσο άνετα κινούνταν πίσω από την μπάρα. «Από τα 16 μου ασχολούμαι με τον καφέ. Φυσικά για να μάθω περισσότερα έπρεπε να αφήσω την Πάτρα και να έρθω στην Αθήνα. Δεν γινόταν αλλιώς» θα μου πει. Κάπως έτσι έρχεται σε επαφή και με τους διαγωνισμούς του Late Art. Εντυπωσιάζεται με τις «ζωγραφιές» από γάλα και βάζει σκοπό να γίνει και αυτός «καλλιτέχνης». «Θέλει πολλή εξάσκηση αλλά αξίζει τον κόπο. Φυσικά, τα σχέδια που κάνουμε στους διαγωνισμούς δεν μπορούμε να τα κάνουμε για τους πελάτες. Όμως είναι ωραίο να βλέπεις πώς εντυπωσιάζονται όταν βλέπουν μια όμορφη ζωγραφιά στην κούπα τους». Ο Χρήστος έκτος από τον καφέ έχει και άλλη μια αγάπη, την μπάλα. «Δεν προλαβαίνω να πηγαίνω στις προπονήσεις πλέον, όποτε μένω στο να βλέπω τους αγώνες του Ολυμπιακού» θα μου πει, γνωρίζοντας ότι  μου κηρύσσει «ποδοσφαιρικό» πόλεμο.

Δημήτρης Καραμπάς / Avek –Hausbrandt

Πανελλήνιος Πρωταθλητής Cezve /Ibrik 2019

Ο «ελληνικός» καφές, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε στην Ελλάδα τον καφέ στο μπρίκι, δεν χρίζει της ίδιας αναγνώρισης στο κόσμο των baristi και του specialty καφέ. Είναι λίγο παρεξηγημένος, όμως με μια πολύ μεγάλη και ενδιαφέρουσα παράδοση. Αυτή ήταν που έσπρωξε τον Δημήτρη Καραμπά να ασχοληθεί παραπάνω με αυτόν από τα πρώτα κιόλας βήματά του στον κόσμο του καφέ. «Η αλήθεια είναι ότι τον έχουμε κάνει στην άκρη, όμως έχει πολλά να προσφέρει, και αν χρησιμοποιήσεις και προσεγμένο καφέ μπορείς να έχεις ένα αξιόλογο φλιτζάνι» θα μου αναφέρει. Ο Δημήτρης ξεκίνησε να εργάζεται από μικρός σε καφετέριες στην Βόνιτσα από όπου κατάγεται. Η περιέργεια να μάθει περισσότερα τον έφερε στα «θρανία» του καφέ της Bar Academy και από εκεί στην Αθήνα και στην Kudu Roasters. Κάπου εκεί «συναντήθηκε» και με τον καφέ στο μπρίκι και αγαπήθηκαν. «Ο ελληνικός υπάρχει σε όλα τα σπίτια. Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να τον παρασκευάσεις. Ένα μπρίκι και ένα γκαζάκι είναι αρκετά» θα μου πει. Βέβαια στο διαγωνιστικό κομμάτι θέλω να σας πω ότι κατεβαίνουν με όλη τους την «προίκα» και με ένα σωρό πράγματα. «Όλα αυτά τα κάνουμε για να χτίσουμε μια ιστορία. Να προσφέρουμε μια εμπειρία στους κριτές» θα μου πει χαμογελώντας και κλείνοντάς μου το μάτι.

Ορέστης Σφυρής / Coffee Republic

Πανελλήνιος Πρωταθλητής Cup Taster 2019 

Το cupping –η γνωστή δοκιμή του καφέ- είναι ένα σχεδόν καθημερινό πράγμα για τον Ορέστη Σφυρή τα τελευταία χρόνια. «Από τότε που ξεκίνησα να καβουρδίζω, δεν υπάρχει μέρα που να μην το κάνω» θα μου αναφέρει. «Ήθελα να συμμετάσχω στο διαγωνισμό για να δω πως θα τα πάω κάτω από πίεση και ανταγωνισμό. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να κερδίσω» θα προσθέσει. Η δική του πορεία στο χώρο του καφέ ξεκινάει πριν από εφτά χρόνια, όταν βοηθάει τον αδερφό του σε ένα espresso bar με specialty καφέ. Εκεί αρχίζει να μυείται στα μυστικά του πράσινου κόκκου και αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με αυτόν. Το επόμενο βήμα τον φέρνει στην ομάδα της Coffee Republic, όπου και πλέον εργάζεται. Μαθαίνει να καβουρδίζει δίπλα στον Παναγιώτη Ξυλά και ξεχνάει την μπάρα. «Η αλήθεια είναι ότι αναπολώ την ένταση του να βρίσκεσαι πίσω από μια εσπρεσομηχανή, όμως διαλέγω το καβουρδιστήρι». Όταν βγαίνει από το καβούκι του πηγαίνει βόλτες σε άλλες καφετέριες για να δει φίλους αλλά και να μάθει τί κυκλοφορεί στην αγορά. Προτιμά την ηρεμία και τις ταινίες γιατί με τις σειρές κολλάει και βλέπει το ένα επεισόδιο πίσω από το άλλο. Πίνει καφέ φίλτρου (χωρίς ζάχαρη και γάλα φυσικά ) αν και «χτυπάει» που και που κανένα espresso.

Μιχάλης Δημητρακόπουλος / The Underdog

Πανελλήνιος Πρωταθλητής Barista

Τον Μιχάλη Δημητρακόπουλο τον γνώρισα πριν από τέσσερα χρόνια. Εκείνος μόλις είχε αφήσει την Πάτρα και είχε έρθει στην Αθήνα για να δουλέψει στο The Underdog με τον Τάσο Δεληχρήστο, και εγώ μόλις πρωτογνώριζα τον specialty καφέ. Από τότε για τον Μιχάλη άλλαξαν πολλά. Μέσα σε αυτά τα χρόνια κέρδισε το Εθνικό αλλά και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Coffee in Good Spirt το 2016, και φέτος τον τίτλο του Barista. Παράλληλα, με τον μέντορά του Τάσο και την Ελισάβετ Λεβιδιώτη, άνοιξαν το Rabbit Punch στο Παγκράτι. Παρ` όλα αυτά ο Μιχάλης έχει παραμείνει ο ίδιος που γνώρισα τότε. Ευγενικός, χαμογελαστός, ντροπαλός- μερικές φορές-, κοινωνικός και ευαίσθητος. Όταν δεν είναι πίσω από την μπάρα να παίζει με την εσπρεσομηχανή, το clever dripper, ή να φτιάχνει ροζέτε στα cappuccino, ασχολείται με το κινητό και το Instagram. Η ζωή του πλέον είναι με μια βαλίτσα στο χέρι, μιας και οι προσκλήσεις από το εξωτερικό για παρουσιάσεις και συμμετοχή σε διάφορα coffee event είναι πολλές. Αναπολεί την εποχή που πήγαινε για ψαροντούφεκο και σκέφτεται να το κάνει σύντομα, μόλις γυρίσει από την Βοστόνη όπου διεξάγεται το φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Barista. 

Κωνσταντίνος Κομνηνάκης / Sapid Coffee Roasting Co.

Πανελλήνιος Πρωταθλητής Brewers Cup

Αυτό που χαρακτηρίζει τον Κωνσταντίνο Κομνηνάκη είναι η ευγενική του προσωπικότητα. Πράος, ευγενής, χαμηλών τόνων και πάντα ήρεμος. Το 2016 κερδίζει το Εθνικό Πρωτάθλημα Cezve /Ibrik και λίγους μήνες μετά στο Ντουμπάι κατακτά την πρώτη θέση στον κόσμο στον ίδιο διαγωνισμό. Αφήνει όμως τον ελληνικό και καταπιάνεται περισσότερο με τον φίλτρου. Κάνει μια πρώτη προσπάθεια πέρυσι. Τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενε και επιστρέφει φέτος κάνοντας την έκπληξη, κερδίζει το εισιτήριο για την Βοστόνη και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. «Με σκληρή δουλειά και προπόνηση όλα είναι εφικτά» θα μου πει. Βέβαια αυτό του στοιχίζει χρόνο από την οικογένειά του και τα δίδυμα μικρά παιδιά του, την μεγάλη του αδυναμία τα τελευταία τρία χρόνια. 

Φωτογραφίες Στέλλα Γκιούλου