City Bistro, μητροπολιτική άφιξη επιπέδου

Το City Bistro που μανατζάρει ο Τάσος Ιωαννίδης (Matsuhisa, Belvedere) είναι ένα από τα ομορφότερα εστιατόρια στην Αθήνα αυτή την στιγμή και σε μια από τις πιο αγαπημένες μου θέσεις, μέσα στην Στοά Σπυρομήλιου, εκεί που αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι πραγματικά σε μια ευρωπαϊκή μητρόπολη. Και το City Bistro, είναι ακριβώς αυτό: ένα υπέρκομψο μητροπολιτικό all-day café-bar restaurant με art deco στοιχεία στην διακόσμησή του, υπέροχα θερμά χρώματα και κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα.

Μπαίνοντας στην στοά, από την Βουκουρεστίου, πρώτα βλέπω την ανοιχτή κουζίνα και μετά το εξωτερικό lounge, πάνω στο ελαφρά υπερυψωμένο ντεκ.Από την πρώτη στιγμή, η θερμή, κομψή και φιλόξενη πολυτέλεια με «χτυπά» στο πρόσωπο. Η επενδυμένη με σφυρήλατο μέταλλο μπάρα βλέπει και προς τα  μέσα και προς τα έξω, ενώ στο βάθος είναι ο κύριος χώρος του εστιατορίου με τους δερμάτινους καναπέδες και τις άνετες πολυθρόνες.  Επικεφαλής του εστιατορίου ο εξαιρετικός Μιχάλης Λαδάς (εσωτερική μεταγραφή από το Matsuhisa) που έχει στήσει εδώ μια στιλάτη και αποτελεσματική ομάδα. Την επιμέλεια της κουζίνας έχει ο πολύ καλός σεφ Νίκος Ζερβός, ενώ στην κουζίνα βρίσκουμε τον Γιώργο Φτάκλα και τον pastry-chef Θοδωρή Μωϋσίδη (μεταγραφή από Hytra), την πολυσυλλεκτική και ενδιαφέρουσα (και τσιμπημένη σε τιμές) λίστα κρασιών έχει φτιάξει ο Νικόλας Γιαννόπουλος, ενώ τέλος τα θαυμάσια κοκτέιλ επιμελούνται οι Αλέξανδρος Γκικόπουλος & Σπύρος Κερκύρας. Προσθέστε σε όλα αυτά και το πολύ δυνατό τμήμα του αρτοποιείου (δοκιμάζοντας τα ψωμιά, ανυπομονώ για τα κρουασάν, τα μπριος και τις κις) και θα συμφωνήσετε ότι μπορούμε να μιλάμε για πραγματική dream team!

Κάπου εδώ όμως θα αρχίσω και τη γκρίνια. Το μενού, το μέγεθος των μερίδων, η παρουσίαση των πιάτων, ακόμη και τα θαυμάσια mignardises στο τέλος ελάχιστη σχέση έχουν με μπιστρό και την comfort διάσταση που «οφείλει» να έχει …στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον. Όλα τα παραπάνω μου θυμίζουν περισσότερο ένα καλό εστιατόριο μεσογειακής κουζίνας που ενδεχομένως θα μπορούσε να βρίσκεται μέσα σε ένα …spa! Οι επιλογές των πιάτων μοιάζουν περισσότερο να απευθύνονται σε γκουρμέ μοντέλα, έτσι μια φίλη στην παρέα μας χαριτολογώντας εύστοχα και παίζοντας με το όνομα, το περιέγραψε ως Skinny Bistro!

Μπορώ να καταλάβω ότι είναι ακόμη αρχή και το μενού του City Bistro οφείλει να είναι σύντομο και να συμπληρώνεται σιγά-σιγά. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γιατί στα πέντε ορεκτικά τα δύο είναι καρπάτσιο ψαριού; Από πού και ως που υπάρχει ένα μόνο πιάτο με κρέας (!) αλλά δύο vegan; Και διάφορα άλλα. Ίσως να περιμένω εγώ άλλα πράγματα από το μενού ενός μπιστρό, θεωρώ όμως την comfort διάσταση, την «ζεστασιά» του φαγητού εκ των ων ουκ άνευ. Κάπου εδώ βέβαια ομολογώ ότι τελειώνουν οι όποιες ενστάσεις μου, γιατί η αλήθεια είναι πως ό,τι και αν δοκίμασα ήταν πραγματικά πολύ καλό. Το καρπάτσιο του τόνου με αβγοτάραχο φίνο και νοστιμότατο, το καρπάτσιο λαβράκι συνδυαζόταν έξοχα με αχινό, το vitello tonnato τρυφερό και πεντανόστιμο. Τα πρώτα συμπληρώθηκαν με την σαλάτα «σπανακόπιτα», μια αποδομημένη σπανακόπιτα σε εκδοχή σαλάτας, με τα φύλλα του σπανακιού μαριναρισμένα σε μέλι, τα κομμάτια φύλλου ψημένα σε στάκα και μια βινεγκρέτ άνηθου^ ένα πιάτο πραγματικά έξυπνο και νόστιμο! Στα κύρια, ξεχώρισα τις σεφταλιές κοτόπουλου (τρία μικρά βομβίδια) με τις νοστιμότατες πατάτες φούρνου (τέσσερις ή πέντε) και την μους γιαούρτι με λεμόνι και ρίγανη. Το ριζότο με σπαράγγια, λάδι λευκής τρούφας και λίγο culatello από πάνω ήταν σωστά χυλωμένο και βρασμένο και φίνο, ενώ η σφυρίδα με crushed potatoes και κρέμα λεμονιού-καρύδας επίσης γευστική, αλλά μάλλον στεγνή.

Τα επιδόρπια ήταν όλα εξαιρετικά, φίνα, όμορφα παρουσιασμένα αλλά και πάλι ελάχιστη σχέση έχει η εικόνα τους με ένα μπιστρό. Όπως είπα από την αρχή, είναι σαφές ότι εδώ έχει γίνει μια υπερεπαγγελματική δουλειά. Θεωρώ ότι αν πάρουν λίγο πιο κυριολεκτικά το όνομά τους (Bistro), αν το φαγητό αποκτήσει μια πιο comfort – yummy διάθεση και οι τιμές των κρασιών προσγειωθούν λίγο, τότε το City Bistro θα γίνει σημείο αναφοράς για την Αθήνα!